ορισμός του μυστικισμού
Το μυστικό νοείται ως οτιδήποτε σχετίζεται με τον μυστικισμό, με την πνευματική σύνδεση που τα άτομα μπορούν να αναπτύξουν με τον εξωγήινο. Ο όρος μυστικιστής είναι ένα χαρακτηριστικό επίθετο που χρησιμοποιείται, στη συνέχεια, για τον προσδιορισμό ανθρώπων ή καταστάσεων που έχουν σχέση με τον μυστικισμό ή τον μυστικισμό.
Ο όρος μυστικιστής προέρχεται από το ελληνικό myo, που σημαίνει ότι κλείνει τα μάτια, και από το myeomai, που σημαίνει να αρχίζει.
Μια εμπειρία είναι μυστικιστική όταν δεν μπορεί να επαληθευτεί από το λόγο ή τις αισθήσεις, καθώς προέρχεται από την πνευματική αυτογνωσία
Όταν μιλάμε για ένα άτομο ως κάποιον μυστικιστικό, αναφερόμαστε σε ένα άτομο που έχει μια πολύ αναπτυγμένη πνευματική πλευρά, ίσως περισσότερο από το μέσο άτομο, και που αποδεικνύει ότι η πνευματικότητα ή η σχέση με αυτό που είναι πέρα από τη γήινη ζωή, όχι μόνο από ενέργειες όπως ως προσευχή, αφοσίωση ή πάθος για το αντικείμενο της λατρείας τους, αλλά και πολλές φορές με τον τρόπο της ντυσίματος, με τον τρόπο επικοινωνίας, στις μάλλον ειρηνικές, χαλαρές ή ήρεμες στάσεις που έχει και που αναμφίβολα έχουν να κάνουν με αυτήν την οικεία σχέση με αυτό που δεν μπορούμε λογικά να καταλάβουμε.
Πολλές φορές, η σημερινή κοινωνία στην οποία ζούμε ξεχνά να λαμβάνει υπόψη μια μυστικιστική πλευρά, που ενδιαφέρεται περισσότερο για γήινα ή υλικά πράγματα ή ανησυχίες. Γι 'αυτό όταν ένα άτομο έχει ένα υψηλό επίπεδο μυστικισμού, ή θεωρεί τον εαυτό του μυστικό, τείνει να συγκρούεται με τους υπόλοιπους ανθρώπους, τόσο για το καλύτερο όσο και για το χειρότερο. Έτσι, ένα μυστικιστικό άτομο μπορεί εύκολα να γίνει αντικείμενο διαφόρων τύπων γελοιοποίησης, επειδή οι άνθρωποι σταματούν να βλέπουν αυτήν την αφοσίωση ή το πάθος που αισθάνονται ότι το καταλαβαίνουν ως ασυνήθιστο άτομο. Άλλες φορές, ένα άτομο με υψηλό βαθμό μυστικισμού μπορεί να θεωρηθεί από πολλούς ως ένα ενδιαφέρον παράδειγμα ζωής που προτείνει έναν άλλο τρόπο προσέγγισης της πραγματικότητας και που παρέχει πολλές σημαντικές ιδέες για αυτήν.
Μυστικιστές στη χριστιανική θρησκευτική παράδοση
Ο Σαν Χουάν ντε λα Κρουζ και η Σάντα Τερέζα ντε Τζεσού ήταν ισπανικοί λιγάτες του δέκατου έβδομου αιώνα και οι δύο εξέφρασαν βαθιά πνευματικά προβλήματα στα έργα τους. Με αυτή την έννοια, αναζήτησαν ένωση με τον Θεό στην ψυχή τους.
Με άλλα λόγια, μέσα από μια διαδικασία εσωτερικοποίησης μακριά από τη λογική και τις αισθήσεις, ξεκίνησαν μια πνευματική αναζήτηση, γνωστή και ως θεϊκός φωτισμός. Στο μυστικισμό επιδιώκεται η ανθρώπινη ψυχή να συνδέεται με την ψυχή του Θεού και αυτή η ένωση είναι γνωστή ως ο ενιαίος τρόπος. Πρέπει να σημειωθεί ότι στη χριστιανική παράδοση η προσευχή είναι ένας από τους τρόπους που χρησιμοποιούν οι μυστικιστές.
Στην ανατολική παράδοση
Σε ορισμένες ανατολικές θρησκείες και φιλοσοφίες οι οπαδοί της θεωρούνται μυστικιστές, καθώς επιδιώκουν την επίτευξη ικανοποίησης και την εσωτερική ευτυχία. Στην ινδική παράδοση των Βέδων και στον Βουδισμό υπάρχουν προσεγγίσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Ορισμένες τεχνικές διαλογισμού ή πρακτική γιόγκα ενσωματώνουν μια μυστική αίσθηση ύπαρξης.
Ταυτόχρονα, οι υψηλότερες καταστάσεις συνείδησης στον Βουδισμό είναι εξίσου μορφές αλληλεπίδρασης μεταξύ πνεύματος και άπειρης συνείδησης του Κόσμου.
Στη φιλοσοφία
Σε γενικές γραμμές, ο μυστικισμός ως προσωπική στάση επικεντρώνεται στη διεξαγωγή μιας δραστηριότητας πνευματικής φύσης για να συγχωνεύσει την ανθρώπινη ψυχή με τη θεότητα ή τις δυνάμεις που κυβερνούν τον κόσμο.
Αυτή η προσέγγιση ήταν μέρος της νεοπλατωνικής σχολής στην αρχαιότητα, καθώς οι φιλόσοφοι αυτού του ρεύματος αναζήτησαν την εσωτερική φώτιση της ψυχής και γι 'αυτό μπήκαν σε διαισθητική νοημοσύνη και όχι καθαρά λογική νοημοσύνη.
Οι εσωτερικές εμπειρίες ενός μυστικιστή δεν είναι επεξηγήσιμες με αναλυτική έννοια και ούτε μπορούν να εκφραστούν με λόγια. Είναι κάτι που δεν μπορεί να συζητηθεί αλλά μπορεί να γίνει αισθητό.
Τέλος, ορισμένοι φιλόσοφοι ρώτησαν εάν ο μυστικισμός είναι μια μορφή γνώσης ή απλά ένας τρόπος έκφρασης της υπερβατικότητας.
