ορισμός της υπόθεσης
Πρόταση που σχηματίζει μια συλλογιστική και επιτρέπει την εξαγωγή συμπεράσματος
Στη γλώσσα μας, μια υπόθεση ορίζεται ως το μέρος της συλλογιστικής που μπορεί να προσδιοριστεί ως αληθινό ή ψευδές και που χρησιμεύει για την επίτευξη ενός συμπεράσματος.
Η λογική είναι ένας από τους κλάδους που έχει μελετήσει τα περισσότερα από αυτά τα στοιχεία που αποτελούν μια συλλογιστική. Από τα πρώτα χρόνια, ακόμη και, αυτό το θεμελιώδες συστατικό έχει μελετηθεί κατόπιν παραγγελίας διαδικασιών.
Η διαφάνεια στη γνώση της χρήσης των χώρων χρονολογείται από την Αρχαία Ελλάδα και με τα έργα με αυτήν την έννοια που πραγματοποίησε ένας από τους πιο διάσημους φιλοσόφους της εποχής, όπως ο Αριστοτέλης. Ακριβώς η λογική που αναπτύχθηκε από αυτόν τον στοχαστή εγκαθιστά συλογιγμούς, οι οποίοι είναι επιχειρήματα που αποτελούνται από χώρους που αποτελούνται από δισδιάστατες προτάσεις (θέμα συν predikat) στις οποίες εμφανίζεται μια επιβεβαίωση ή άρνηση της υπόθεσης σε σχέση με το εν λόγω θέμα. Από τις υποβληθείσες εγκαταστάσεις, μπορεί να συναχθεί ένα συμπέρασμα που θα υπονοείται στις εγκαταστάσεις.
Συλλογισμοί
Στο πεδίο της Λογικής, καθεμία από τις προτάσεις του Συλλογισμού ονομάζεται υπόθεση από την οποία θα συναχθεί και το σχετικό συμπέρασμα.. Μια υπόθεση είναι μια γλωσσική έκφραση που μπορεί να επιβεβαιώσει ή να αρνηθεί κάποια κατάσταση ή ερώτηση και που μπορεί να είναι αληθινή ή ψευδής.
Και για τη λογική και τη φιλοσοφία, οι εγκαταστάσεις είναι προτάσεις που προηγούνται πάντα ενός συμπεράσματος και στη συνέχεια οι εγκαταστάσεις θα είναι πάντα οι πρωταγωνιστές του συμπεράσματος.
Ένα επιχείρημα μπορεί να αποτελείται από μία μόνο υπόθεση, όπως: υπήρχαν πολλές λήψεις ή περισσότερες από μία παραδοχές. Στην περίπτωση των συνηθισμένων συλλογιών, αποτελείται από ένα σημαντική υπόθεση, το οποίο περιέχει τον κύριο όρο και υπόθεμα του συμπεράσματος και από ένα μικρή υπόθεση, ο οποίος θα περιέχει, λοιπόν, τον δευτερεύοντα όρο της συλλογιστικής που θα χρησιμεύσει ως το αντικείμενο του συμπεράσματος ... ένα παράδειγμα συλλογισμού για τον προσδιορισμό κάθε παραδοχής που αναφέρεται: όλα τα ζωντανά όντα έχουν την ικανότητα να αναπαράγουν, είναι η κύρια υπόθεση, όλα τα όντα Οι άνθρωποι είναι ζωντανά όντα, είναι η μικρή υπόθεση, επομένως, όλα τα ανθρώπινα όντα είναι σε θέση να αναπαραχθούν, θα είναι το συμπέρασμα αυτής.
Στην περίπτωση επαγωγικού συλλογισμού (πηγαίνουν από το συγκεκριμένο στο γενικό), το συμπέρασμα θα επιτευχθεί μέσω μιας γενίκευσης, ξεκινώντας από εγκαταστάσεις ενός συγκεκριμένου τύπου. Για παράδειγμα, η María είναι νοσοκόμα και είναι πολύ καλή επαγγελματική, η Juana είναι επίσης νοσοκόμα και έτσι είναι πολύ καλή επαγγελματική. Με επαγωγή συμπεραίνεται ότι όλες οι νοσοκόμες θα είναι καλοί επαγγελματίες.
Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις στις οποίες για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ενός συγκεκριμένου σκεπτικού ότι θα χρειαστεί να κάνουμε χρήση θυγατρικών εγκαταστάσεων, αυτές είναι εκείνες που θα παρέχουν περισσότερες πρόσθετες πληροφορίες σε αυτήν που ήδη προτείνεται και αντιμετωπίζεται από τη μεγάλη και δευτερεύουσα υπόθεση. Ένα παράδειγμα θα ήταν να ξεκινήσουμε από το αντίθετο από αυτό που σκοπεύουμε να αποδείξουμε, γιατί εάν ένας παράλογος συνάγεται από μια τέτοια υπόθεση, τότε μπορούμε να επιβεβαιώσουμε το συμπέρασμα χωρίς προβλήματα.
Μπορεί να μην είναι αλήθεια ή να είναι
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι οι προτάσεις που προτείνονται και από τις οποίες τα αποτελέσματα ενός συμπεράσματος είναι αληθή ή ψευδή και, συνεπώς, η συλλογιστική που προέρχεται από αυτά μπορεί να είναι λανθασμένη, να μην είναι αληθινή με κανέναν τρόπο ακόμη και αν η συλλογιστική είναι καλά κατασκευασμένη .
Η λογική ασχολείται μόνο με την παρουσίαση των χώρων και τον τρόπο με τον οποίο τα συμπεράσματα πρέπει να συσχετίζονται και να καθορίζονται, ωστόσο, δεν μας λέει τίποτα για την αλήθεια ή όχι.
Ας επιστρέψουμε στο παράδειγμα που θέσαμε στις παραπάνω γραμμές για να καταστήσουμε σαφέστερη αυτήν την ερώτηση: «Η María είναι νοσοκόμα και είναι πολύ καλή επαγγελματική, η Juana είναι επίσης νοσοκόμα και έτσι είναι πολύ καλή επαγγελματική. Με επαγωγή συμπεραίνεται ότι όλες οι νοσοκόμες θα είναι καλοί επαγγελματίες ». Σε αυτήν την περίπτωση ακριβώς ο συλλογισμός είναι λογικά κατασκευασμένος, ωστόσο, δεν μπορούμε να παραδεχτούμε τόσο αλήθεια ότι όσο η María είναι καλή επαγγελματική, η Juana, που ασκεί το ίδιο επάγγελμα, είναι τόσο ίδια με τη María.
Βασικές ιδέες μιας συλλογιστικής
Από την άλλη πλευρά, μια προϋπόθεση θα ονομάζεται επίσης αυτές ιδέες που λαμβάνονται ως βάση της συλλογιστικής.
Ένδειξη που επιτρέπει να συναγάγουμε κάτι
Και το σήμα ή ένδειξη μέσω της οποίας είναι δυνατόν να γνωρίζουμε ή να συνάγουμε κάτι λέγεται προϋπόθεση.
