ορισμός της επαγγελματικής ηθικής
Η επαγγελματική ηθική συνεπάγεται μια σειρά αρχών και κανόνων που πρέπει να τηρεί μια επαγγελματική δραστηριότητα κατά την εκτέλεση της εργασίας της και στη συνέχεια από την ίδια που λαμβάνεται με τους πυλώνες και τις βάσεις δράσης που σκοπεύει να ρυθμίσει όλες τις ενέργειες και δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο ενός τέτοιου επαγγέλματος. .
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι μια πειθαρχία που έχει εισαχθεί στην εφαρμοσμένη ηθική επειδή αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο μέρος της πραγματικότητας.
Σε γενικό επίπεδο, η δεοντολογία δεν είναι καταναγκαστική, δηλαδή δεν επιβάλλει ρυθμιστικές κυρώσεις, ωστόσο, η επαγγελματική ηθική θα μπορούσε να το πράξει εάν υπάρχει ένας δεοντολογικός κώδικας που ρυθμίζει την εν λόγω επαγγελματική δραστηριότητα. Η κανονική δεοντολογία είναι η ίδια με τη δεοντολογία και αποτελείται από μια σειρά αρχών και κανόνων που απαιτούν υποχρεωτική συμμόρφωση.
Η επαγγελματική δεοντολογία θα εκθέσει και θα προτείνει τι είναι επιθυμητό και τι αντίθετα δεν είναι σε ένα επάγγελμα και από την πλευρά της δεοντολογίας θα έχει τα εργαλεία διοίκησης που θα εγγυώνται ότι το αντίστοιχο επάγγελμα ασκείται με τρόπο ηθικό και όπως έχει προγραμματιστεί.
Έτσι, η έννοια της επαγγελματικής ηθικής είναι μια που ισχύει για όλες τις καταστάσεις στις οποίες η επαγγελματική απόδοση πρέπει να ακολουθεί τόσο ένα σιωπηρό όσο και ένα ρητό σύστημα ηθικών κανόνων διαφορετικών ειδών. Η επαγγελματική ηθική μπορεί να ποικίλει σε συγκεκριμένους όρους με κάθε επάγγελμα, ανάλογα με το είδος της δράσης που πραγματοποιείται και τις δραστηριότητες που πρέπει να πραγματοποιηθούν. Ωστόσο, υπάρχει ένα σύνολο προτύπων επαγγελματικής ηθικής που μπορούν να εφαρμοστούν ευρέως σε όλα ή σε πολλά από τα σημερινά επαγγέλματα. Η επαγγελματική ηθική μπορεί επίσης να είναι γνωστή ως επαγγελματική δεοντολογία.
Η ιδέα της επαγγελματικής ηθικής καθιερώνεται από την ιδέα ότι όλα τα επαγγέλματα, ανεξάρτητα από τον κλάδο ή τη δραστηριότητά τους, πρέπει να ασκούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς να προκαλούν βλάβη σε τρίτα μέρη ή να αναζητούν αποκλειστικά το ίδιο όφελος εκείνων που τα ασκούν . Έτσι, ορισμένα από τα κοινά στοιχεία για την επαγγελματική ηθική είναι, για παράδειγμα, η αρχή της αλληλεγγύης, της αποτελεσματικότητας, της ευθύνης για τα γεγονότα και των συνεπειών τους, εκείνης της δικαιοσύνης. Όλες αυτές οι αρχές, και άλλες, καθορίζονται για να διασφαλίσουν ότι ένας επαγγελματίας (είτε πρόκειται για δικηγόρο, γιατρό, δάσκαλο ή επιχειρηματία) ασκεί τη δραστηριότητά του με συνέπεια και λογική.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η επαγγελματική ηθική έχει να κάνει με συγκεκριμένες δράσεις κάθε επαγγέλματος. Υπό αυτήν την έννοια, ένας δικηγόρος, ένας ψυχολόγος ή ένας γιατρός έχουν ως αξίες επαγγελματικής ηθικής την εμπιστευτικότητα των πληροφοριών που λαμβάνονται, την αποτελεσματικότητα, καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις είναι καταστάσεις που συνεπάγονται κίνδυνο ζωής κ.λπ.
Με άλλο τρόπο, αλλά με παρόμοιο τρόπο, για παράδειγμα, η δημοσιογραφική ηθική θα καταδικάσει ότι ένας επαγγελματίας του Τύπου λαμβάνει ένα χρηματικό ποσό ως αντάλλαγμα για τη δημοσίευση πληροφοριών είτε υπέρ είτε εναντίον ενός ατόμου, με τη σαφή αποστολή της βλάβης ή του ωφελεί, όπως κατάλληλος. Τέτοια δράση έρχεται σε αντίθεση με την πρόταση δημοσιογραφικής ηθικής που προάγει ότι η επαγγελματική πρακτική διεξάγεται πάντα με αντικειμενικότητα και διαφάνεια.
Έτσι, ανεξάρτητα από το επάγγελμα, ο επαγγελματίας ως άτομο έχει την ευθύνη να αναπτύξει τη δουλειά του με τον πιο ηθικό τρόπο, προσπαθώντας πάντα να συνεισφέρει στο κοινό καλό όσο το δυνατόν περισσότερο και εντός της δυνατότητάς του. Αποφύγετε να βάζετε ατομικά οφέλη πριν από αυτό το κοινό καλό.
Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες επαγγελματικές δραστηριότητες που μόλις οι επαγγελματίες απόφοιτοι απαιτούν να δεσμευτεί δημόσια ή να ορκιστεί, να εκτελέσει το ίδιο σύμφωνα με τις δεοντολογικές οδηγίες που έχουν καθοριστεί. Μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές υποθέσεις είναι οι δημόσιοι αξιωματούχοι που ορκίζονται στο εθνικό σύνταγμα, δηλαδή, επικαλούνται και τοποθετούν το χέρι τους σε αυτό κατά την ανάληψη της εξουσίας. Μια τέτοια επίσημη πράξη συμβολίζει τη δέσμευση που ανέλαβε ο αξιωματούχος.
Όταν ένας επαγγελματίας δεν συμμορφώνεται προφανώς με τους κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας, τιμωρείται με υψηλές ποινές ή κυρώσεις είτε από τους πελάτες του είτε από τους ασθενείς του καθώς και από τους προϊσταμένους του, ανεξάρτητα από το αν εξαρτάται από το είδος του επαγγέλματος ή της δραστηριότητας που είναι ομιλούμενος.
