ορισμός του χλωροπλάστη
ο Χλωροπλάστης είναι ένα ωοειδές οργανικό πράσινο κύτταρο που περιέχεται στα φυτά, το οποίο έχει χλωροφύλλη, χάρη στο οποίο μπορεί να πραγματοποιήσει τη διαδικασία φωτοσύνθεσης. Οι χλωροπλάστες έχουν ένα περίβλημα που αποτελείται από δύο ομόκεντρες μεμβράνες που περιέχουν κυστίδια, που ονομάζονται θυλακοειδή, με την εμφάνιση πεπλατυσμένων σάκων, όπου οργανώνονται χρωστικές και άλλα μόρια που μετατρέπουν την ελαφριά ενέργεια σε χημική ενέργεια, όπως στην περίπτωση της χλωροφύλλης.
Εν τω μεταξύ, η λέξη χλωροπλάστης μπορεί να χρησιμοποιηθεί με δύο αισθήσεις, αφενός, για τον ορισμό οποιοδήποτε γύψο αφιερωμένο στη φωτοσύνθεση, ή ελλείψει αυτού, για να ανατρέξετε στο πράσινες πλάκες, τυπικά φυτά και πράσινα φύκια.
Και οι δύο μεμβράνες χλωροπλαστών παρουσιάζουν μια διαφορετική δομή, χωρισμένη από έναν διαμεμβρανικό χώρο που είναι γνωστός ως ο περιπλαστιδικός χώρος ή ο διαμεμβρανικός χώρος. Η εξωτερική ή εξωτερική μεμβράνη αποδεικνύεται ότι είναι πολύ διαπερατή ως συνέπεια της παρουσίας χοίρων, ενώ σε σχέση με την εσωτερική μεμβράνη είναι σε μικρότερο βαθμό αφού περιέχει συγκεκριμένες πρωτεΐνες προς μεταφορά. Η εσωτερική κοιλότητα χαρακτηρίζεται ως το στρώμα και είναι το ίδιο στο οποίο πραγματοποιούνται οι αντιδράσεις για τη διόρθωση του διοξειδίου του άνθρακα.
Η κύρια λειτουργία που πέφτει στον χλωροπλάστη είναι η απόδοση της φωτοσύνθεσης, η οποία είναι η μετατροπή της ελαφριάς ενέργειας σε σταθερή χημική ενέργεια. Επιπλέον, δημιουργεί δύο φάσεις που λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικά μέρη, τη φάση φωτός, η οποία εμφανίζεται στη θυλακοειδή μεμβράνη και τη σκοτεινή φάση, η οποία εμφανίζεται στο στρώμα.
