ορισμός του ραντεβού
Η λέξη «ραντεβού» μπορεί να έχει δύο βασικές έννοιες στην κοινή χρήση της γλώσσας που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ωστόσο, και τα δύο είναι κοινά και συνήθως χρησιμοποιούνται κανονικά.
Η κύρια ιδέα ενός αποσπάσματος είναι αυτή που δείχνει την επανάληψη μιας ιδέας, φράσης ή κατασκευής γλώσσας που είχε προηγουμένως γίνει από άλλο άτομο. Εδώ μιλάμε τότε για αναφορά ως έκφραση της ανθρώπινης γλώσσας που μας επιτρέπει να συνδέουμε ιδέες με προηγούμενους συγγραφείς και έτσι να δώσουμε μεγαλύτερο πλούτο ή δικαιολογία σε αυτό που κάποιος προσπαθεί να δημιουργήσει. Η χρήση παραθέσεων στο πνευματικό πεδίο προϋποθέτει ένα σημαντικό σύστημα ονομασίας εκείνου που δημιούργησε τη φράση προηγουμένως προκειμένου να αποφευχθεί η σύγχυση. Το ραντεβού πρέπει επομένως να γίνει αναφέροντας τον συγγραφέα, το έργο από το οποίο αποσύρθηκε η φράση και άλλα στοιχεία όπως σελίδα, κεφάλαιο και άλλα. Συνήθως, οι παραπομπές από άλλο συγγραφέα μπορεί να ποικίλουν σε μήκος, αν και συνιστώνται ιδιαίτερα μικρά ή μεσαία μήκη.
Η δεύτερη κοινή έννοια της λέξης ραντεβού, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την προηγούμενη, είναι αυτή που δείχνει τη συνάντηση δύο ή περισσότερων ανθρώπων σε ένα δεδομένο χώρο και χρόνο, που προηγουμένως είχε διευθετηθεί με αμοιβαία συμφωνία. Όταν μιλάμε για χρονολόγηση με αυτήν την έννοια, αναφερόμαστε σε διαφορετικούς τύπους συναντήσεων που μπορεί να είναι εργασία, αγάπη, ανεπίσημη ή επίσημη, μακρά ή σύντομη, με διαφορετικούς στόχους, ανάλογα με κάθε συγκεκριμένη κατάσταση. Κανονικά, κάθε ένας από αυτούς τους τύπους ραντεβού έχει έναν συγκεκριμένο αριθμό στοιχείων όπως γλώσσα, ρούχα, αντίστοιχοι χώροι και άλλα αξεσουάρ όπως η διάρκεια, η δραστηριότητα που πρέπει να πραγματοποιηθεί ή άλλα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, ανεξάρτητα από την περίπτωση, τα ραντεβού που νοούνται ως συναντήσεις προϋποθέτουν πάντοτε ότι ο χώρος και ο τόπος συνάντησης αποφασίζονται με αμοιβαία συμφωνία έτσι ώστε τα μέρη που θα συναντηθούν να μπορούν να παρευρεθούν αποτελεσματικά.
