theclickinggeneration.com

Οικολογία Είναι η μελέτη της σχέσης μεταξύ των ζωντανών όντων και του περιβάλλοντός τους, ειδικά ασχολείται με την ανάλυση της επίδρασης ορισμένων σε άλλους. Όταν μιλάμε για περιβάλλον, εξετάζουμε ορισμένες φυσικές ιδιότητες που ορίζονται ως τοπικοί αβιοτικοί παράγοντες, και αυτό περιλαμβάνει το κλίμα, τη γεωλογία και τους οργανισμούς που συνυπάρχουν στο εν λόγω περιβάλλον. Η οικολογία είναι μια ευρεία έννοια που καλύπτει τα πάντα, από τη σχέση μας με τον πλανήτη έως τις μικρές καθημερινές πρακτικές που έχουν μικρότερο αντίκτυπο στο περιβάλλον.

Η έννοια του βιοτόπου τείνει να χρησιμοποιείται για να εξετάσει όλους τους αβιοτικούς παράγοντες σε μια περιοχή. Κατά την αξιολόγηση του βιότοπου και των ζωντανών όντων σε ένα περιβάλλον (ζώα, φυτά, προστατευτικά, πίθηκοι και μύκητες) στο σύνολό του, προτιμάται η χρήση του όρου οικοσύστημα. Έτσι, για παράδειγμα, μια απλή λακκούβα είναι ένα πλήρες οικοσύστημα, με τους αβιοτικούς παράγοντες (νερό, αέρα, βυθό) και βιοτικό. Το άθροισμα των διαφορετικών αλληλοεξαρτώμενων οικοσυστημάτων σχηματίζει τα λεγόμενα βιομόνια. Σε αυτό το μοντέλο, μια τροπική ζούγκλα είναι μια μεγάλη βιομάζα στην οποία συγχέονται διάφορα οικοσυστήματα. Τέλος, το άθροισμα όλων των βιομιών του πλανήτη δημιουργεί τη βιόσφαιρα.

Υπό αυτήν την έννοια, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι, ετυμολογικά, σημαίνει οικολογία "Οικιακή μελέτη", κατανόηση του σπιτιού ως περιβάλλοντος ή οικοτόπου στο οποίο αναπτύσσονται τα ζωντανά όντα. Η ρίζα αυτής της λέξης, στην πραγματικότητα, είναι παρόμοια με αυτή των εννοιών τόσο διαφορετικών όσο και της «οικονομίας». Η μελέτη της οικολογίας περιλαμβάνει εργαλεία από ευέλικτες επιστήμες όπως τα μαθηματικά και τα στατιστικά, αφενός, και τις βιοεπιστήμες και τη γεωλογία, αφετέρου. Αν και όταν μιλάμε για αυτόν τον κλάδο της βιολογίας τείνουμε να τον συσχετίζουμε με τη διατήρηση του περιβάλλοντος και των ειδών φυτών και ζώων, η οικολογία αποτελείται από μια διεπιστημονική επιστήμη που χρησιμοποιεί άλλους κλάδους και με τη σειρά της έχει παραγωγές όπως η μικροβιακή οικολογία, οι πληθυσμοί και οι κοινότητες , συμπεριφορά, ηθικολογία, μαθηματική οικολογία και άλλα. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η οικολογία είναι επίσης ενσωματωμένη στις επιστήμες της υγείας. Από τη μία πλευρά, οι αλλαγές στα βιομάζα και τα οικοσυστήματα που προκαλούνται από επιβλαβείς επιδράσεις της ανθρώπινης δράσης παρακινούν την εμφάνιση ή την ενίσχυση διαφόρων καταστάσεων, μεταξύ των οποίων είναι οι μεταφερόμενες από φορέα ασθένειες και τα αποτελέσματα της περιβαλλοντικής μόλυνσης. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει σήμερα η τάση να εξετάζεται μια οικολογική προσέγγιση της υγείας σε διάφορες πτυχές. Έτσι, το ανθρώπινο έντερο αναγνωρίζεται ως πραγματικό οικοσύστημα, με τους αβιοτικούς παράγοντες και την τοπική μικροχλωρίδα του που αποτελούν τον βιοτικό παράγοντα.

Ορισμένοι όροι που προέρχονται από τις επιστήμες της οικολογίας (για παράδειγμα, το οικολογικό αποτύπωμα, αποτελούν σήμερα δείκτες του αντίκτυπου στον πλανήτη που έχει ένας συγκεκριμένος τρόπος ζωής. Κατά συνέπεια, όταν μιλάμε για βιωσιμότητα ή βιωσιμότητα γίνεται αναφορά στην ισορροπία μεταξύ των πρακτικών ενός είδους και του περιβάλλοντός του. Η αγροοικολογία, μεταξύ άλλων, επιδιώκει να εφαρμόσει τις αρχές της οικολογίας στο σχεδιασμό και την ανάπτυξη βιώσιμων γεωργικών συστημάτων. ο περιβαλλοντισμός ή περιβαλλοντική κίνηση υπερασπίζεται την προστασία του περιβάλλοντος ως κριτική για σπατάλες, απρόσεκτες και ανεύθυνες ανθρώπινες πρακτικές.

Διαφορετικές οντότητες και οργανισμοί τοπικού ή διεθνούς χαρακτήρα είναι το αποτέλεσμα αυτής της κίνησης, όπως η Greenpeace, το World Wildlife Fund και πολλά άλλα.

Τα ζητήματα που σχετίζονται σήμερα με την οικολογία περιλαμβάνουν τη διατήρηση των απειλούμενων ειδών, την κλιματική αλλαγή και τη διατήρηση του νερού και άλλων φυσικών πόρων. Αυτή η αντίληψη για τη σημασία της επιστημονικής αξιολόγησης της δράσης της ανθρωπότητας στον πλανήτη δεν είναι νέα, αν και έχει φτάσει σε μεγαλύτερη ανάπτυξη τα τελευταία 50 χρόνια και, ειδικότερα, έχει πάρει μεγαλύτερη δυναμική από τις τελευταίες δεκαετίες. Σε αυτό το πλαίσιο, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο που ξεπέρασε αυτόν των πολλών κυβερνήσεων. Ωστόσο, αναγνωρίζεται η συμμετοχή διαφορετικών εθνών στη διαδικασία οικολογικής διατήρησης, στο πλαίσιο της δημιουργίας φυσικών αποθεμάτων και εθνικών πάρκων στα οποία δεν είναι δυνατόν να προκληθεί ζημιά στα αβιοτικά ή βιοτικά συστατικά των οικοσυστημάτων και των βιομενών. Τέλος, διάφοροι διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένου του FAO και της UNESCO, προωθούν επίσης μια ορθολογική εκμετάλλευση των πόρων για τη διατήρηση μιας προσέγγισης για την οικολογία που είναι κατάλληλη για τη διαφύλαξη όλων των μορφών ζωής στη Γη.