οπτικοακουστικός - ορισμός, έννοια και τι είναι
Ο όρος οπτικοακουστικό αναφέρεται στις διαφορετικές συσκευές στις οποίες η ανθρώπινη ακοή και όραση παρεμβαίνουν από κοινού. Μερικές φορές η ονομασία εικόνας και ήχου χρησιμοποιείται για να αναφέρεται στον οπτικοακουστικό κόσμο.
Η ιστορική προέλευση του οπτικοακουστικού
Οι άνθρωποι άρχισαν να μιλούν για οπτικοακουστικά μέσα στα τέλη της δεκαετίας του 1920 όταν οι ταινίες σταμάτησαν να σιωπούν. Από τη δεκαετία του 1950, η τηλεόραση έγινε μέσο μαζικής επικοινωνίας και η έννοια της οπτικοακουστικής γλώσσας επινοήθηκε, καθώς η αντίληψη του ακουστικού και του οπτικού είναι ταυτόχρονη.
Η οπτικοακουστική γλώσσα του κινηματογράφου σχεδιάστηκε αρχικά για ψυχαγωγία, αλλά μέσα σε λίγα χρόνια έδειξε τις δυνατότητές της ως εργαλείο προπαγάνδας και τόσο η Σοβιετική Ένωση όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες ενθάρρυναν τον κινηματογράφο με πολιτικό σκοπό.
Η οπτικοακουστική βιομηχανία γεννήθηκε στο Χόλιγουντ και από τη δεκαετία του 1920 δεν σταμάτησε να εξελίσσεται μέσω των μεγάλων κινηματογραφικών στούντιο.
Η οπτικοακουστική παραγωγή μιας ταινίας
Μια ταινία αφηγείται μια ιστορία μέσω εικόνων και λέξεων, αλλά η επεξεργασία της είναι περίπλοκη. Έτσι, η οπτικοακουστική παραγωγή αποτελείται από τρία μέρη: προπαραγωγή, παραγωγή και μεταπαραγωγή.
Η προπαραγωγή ξεκινά με ένα σενάριο ταινίας που προκαλεί το ενδιαφέρον ενός παραγωγού ταινιών ο οποίος, με τη σειρά του, είναι υπεύθυνος για την αναζήτηση χρηματοδότησης και πόρων για το σενάριο να γίνει ταινία. Στην παραγωγή, ο σκηνοθέτης της ταινίας είναι υπεύθυνος για το συντονισμό όλων των επαγγελματιών που εμπλέκονται (πλήρωμα ταινιών, φωτιστικά, συντάκτες, τεχνικοί ειδικών εφέ, μηχανικοί κ.λπ.).
Η μετα-παραγωγή λαμβάνει χώρα όταν η μαγνητοσκόπηση της ταινίας τελειώνει και συνίσταται στον χειρισμό του οπτικοακουστικού υλικού και γίνεται λόγος για μετά-παραγωγή βίντεο και μετά-παραγωγή ήχου.
Εκπαίδευση στον οπτικοακουστικό κόσμο
Πολλοί νέοι προσελκύονται από μελέτες που σχετίζονται με την εικόνα και τον ήχο, δηλαδή στον οπτικοακουστικό κόσμο. Αυτό είναι συνήθως υψηλότερο τεχνικό πτυχίο ή πτυχίο οπτικοακουστικής επικοινωνίας. Οι μαθητές πρέπει να εξοικειωθούν με θέματα όπως 3D animation, διαδραστικά περιβάλλοντα, επεξεργασία εικόνας, οπτικοακουστική παραγωγή, οπτικοακουστική τεκμηρίωση ή καλλιέργεια εικόνας, μεταξύ άλλων θεμάτων. Ο τομέας των οπτικοακουστικών μελετών περιλαμβάνει τομείς όπως το ραδιόφωνο, η ταινία, η τηλεόραση και ο φωτορεπορτάζ.
Φωτογραφίες: iStock - Haykirdi / AlonsoAguilar
