ορισμός του περιγεννητικού
Ο όρος περιγεννητικός Αφορά τα γεγονότα ή τα φαινόμενα που συνέβησαν γύρω από τη γέννηση, είτε πριν, κατά τη διάρκεια είτε μετά.
Διάρκεια της περιγεννητικής περιόδου
Αυτά τα συμβάντα μελετούνται και αντιμετωπίζονται από έναν κλάδο της ιατρικής που ονομάζεται perinatology. Είναι πλαισιώνει την περιγεννητική περίοδο σε χρονικό διάστημα που βρίσκεται μεταξύ της εβδομάδας 28 της εγκυμοσύνης και της πρώτης εβδομάδας της ζωής του μωρού.
Η νεογνική περίοδος είναι μια περίοδος που αρχικά επικαλύπτει την περιγεννητική περίοδο. Η νεογνική φάση πηγαίνει από τη γέννηση έως τις πρώτες 28 ημέρες της ζωής του μωρού, σε αυτή τη φάση είναι γνωστή ως νεογέννητο ή νεογνό.
Αυτή η περίοδος έχει μεγάλη σημασία καθώς η παράδοση πραγματοποιείται σε αυτήν την χρονική περίοδο. Σε αυτήν τη φάση, οι γυναικολογικοί έλεγχοι γίνονται συχνότερα.
Βρίσκεται επίσης στην περιγεννητική φάση όπου μια σειρά από καταστάσεις πρέπει να παρακολουθούνται και να εντοπίζονται, τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο, που μπορεί να επηρεάσουν τον τοκετό ή ακόμη και να επηρεάσουν την υγεία και τη ζωή τόσο της μητέρας όσο και του παιδιού.
Πιθανές επιπλοκές που εμφανίζονται σε αυτό το στάδιο
Από την 28η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, εισάγεται το τρίτο τρίμηνο, μια περίοδος κατά την οποία μπορεί να συμβεί μια σειρά συμβάντων που οδηγούν στοπρόωρη ή πρόωρη καούρα του μωρού. Αυτό σχετίζεται κυρίως με την εμφάνιση γυναικολογικών λοιμώξεων που επιδεινώνουν τις μεμβράνες που περιβάλλουν το μωρό, οδηγώντας στη ρήξη τους με την επακόλουθη απώλεια αμνιακού υγρού, το οποίο διεγείρει την έναρξη της εργασίας.
Άλλες κοινές διαταραχές αυτής της περιόδου περιλαμβάνουν προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν στη μητέρα πριν ή κατά τη διάρκεια της εργασίας. Προβλήματα όπως αύξηση της αρτηριακής πίεσης της μητέρας (εκλαμψία) ή ένα μη φυσιολογική παρουσίαση του μωρού κατά τη γέννηση (παρουσίαση όρθιας ή ανοιχτής όψης, εγκάρσια παρουσίαση, δυστοσία). Αυτή η τελευταία κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε πολύ μακρά και δύσκολη εργασία, προκαλώντας τραυματισμούς όπως δάκρυα στη μητέρα ή ασφυξία στο νεογέννητο.
Αυτά τα προβλήματα έχουν περισσότερο αντίκτυπο σε κοινωνίες χαμηλού κοινωνικοοικονομικού ή πολιτιστικού επιπέδου στις οποίες δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε πιο περίπλοκη ιατρική περίθαλψη που επιτρέπει την εκτέλεση διαδικασιών όπως η καισαρική τομή και η ανάνηψη των νεογέννητων. Στο παρελθόν, αυτή ήταν μια σημαντική αιτία περιγεννητικής θνησιμότητας, δυστυχώς, παρόλο που έχει μειωθεί, εξακολουθεί να συμβαίνει ειδικά σε μητέρες χαμηλού βάρους, οι οποίες είχαν αρκετές τοκετές, καπνιστές και σε εκείνες που δεν είχαν επαρκή προγεννητικό έλεγχο.
Μετά τη γέννηση, επιπλοκές μπορεί επίσης να εμφανιστούν, κυρίως το λοιμώξεις της μήτρας λόγω κατακράτησης υπολειμμάτων πλακούντα, το αιμορραγίες των περιφερικών κυματιστά εμβρυϊκές λοιμώξεις, κυρίως στο επίπεδο του ομφάλιου λώρου.
Φωτογραφία Fotolia. Ευγενία Τροφίμινο
