theclickinggeneration.com

Η προέλευση της λέξης panegyric είναι στα ελληνικά, καθώς προέρχεται από το pan, που σημαίνει τα πάντα, και από το gyrikos, που προέρχεται από τη λέξη agyris, που σημαίνει όλους τους ανθρώπους. Έτσι, για τους Έλληνες η ευλογία ήταν ένας τύπος λόγου που προοριζόταν για όλους τους ανθρώπους. Δεν ήταν απλώς οποιουδήποτε είδους ομιλία, αλλά είχε έναν συγκεκριμένο σκοπό: να επαινέσει ή να εξωθήσει ένα άτομο, έναν θεό ή έναν δημοφιλή ήρωα.

Συνήθως οι λέξεις του επαίνου και του επαίνου προφέρθηκαν στο πλαίσιο καταστάσεων συγκεκριμένης κοινωνικής σημασίας, όπως φεστιβάλ, γάμοι ή μεταθανάτια αφιερώματα. Η ευλογία στην ελληνική παράδοση αναλήφθηκε από τον ρωμαϊκό πολιτισμό. Σήμερα συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε την ευλογία σε εκείνα τα πλαίσια στα οποία λέγονται εγκωμιαστικά λόγια ή ευχαριστίες.

Σήμερα ο όρος ευλογία χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σε ένα προφορικό κείμενο ή ομιλία στην οποία ένα άτομο επαινείται δημόσια. Δεν υπάρχει ενιαία μορφή στην οποία παρουσιάζετε την ευλογία, καθώς μπορεί να παραδοθεί με τη μορφή αποχαιρετιστηρίου επιστολής, σε άρθρο εφημερίδας ή με σύντομη ομιλία σε κηδεία.

Διαφορετικοί τρόποι τιμής κάποιου στον ελληνο-λατινικό πολιτισμό

Η ευλογία στον ελληνικό πολιτισμό δεν ήταν παρά λίγα λόγια επαίνους, καθώς πρέπει να γίνει κατανοητή ως ρητορική άσκηση στην οποία ο ομιλητής δείχνει στους άλλους την ικανότητά του με λόγια. Αξίζει να τονιστεί ότι στον ελληνικό πολιτισμό υπήρχαν διαφορετικές ρητορικές ασκήσεις, γνωστές και με τον όρο «προγυμνασματικά» (όπως αφήγηση, μύθος, κατηγορίες και άλλα είδη λόγου).

Στην ελληνική παράδοση υπήρχαν διάφοροι τρόποι να αποτίσουμε φόρο τιμής: με τη μορφή επιτάφιου ή επιγράμματος, σε στίχο μέσω elegy, ωδή ή διθύραμ, ανέγερση αγάλματος για να τιμήσει τη μνήμη κάποιου ή με αξιέπαινη κηδεία. Από την αντίθετη πλευρά με τα λόγια του επαίνους ήταν ο αποκλεισμός ομιλιών ή κριτικών προτάσεων, όπως η σάτιρα ή η απογοήτευση.

Η σημασία της λέξης στην κλασική Ελλάδα

Ένα πανηγυρικό είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα της σημασίας που οι Έλληνες προσδίδουν σε ρητορικές και ρητορικές ασκήσεις. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι Έλληνες έδιναν μεγάλη αξία στα λόγια. Μπορούμε να εκτιμήσουμε αυτήν την πτυχή μέσα από διάφορες εκδηλώσεις: θέατρο, φιλοσοφικούς διαλόγους, διαλεκτικές διαμάχες στην αγορά ή τις διδασκαλίες των δασκάλων της ρητορικής, των σοφιστών. Κατά κάποιο τρόπο οι Έλληνες συνειδητοποίησαν τη δύναμη των λέξεων, γιατί μαζί τους είναι δυνατόν να διηγηθούμε ιστορίες με ομορφιά ή να πείσουμε τους ανθρώπους.

Φωτογραφία: iStock - QuoVision