ορισμός της επιστημολογίας
Η επιστημολογία είναι η επιστήμη που μελετά την ανθρώπινη γνώση και τον τρόπο με τον οποίο το άτομο ενεργεί για να αναπτύξει τις δομές της σκέψης του. Το έργο της επιστημολογίας είναι εκτεταμένο και σχετίζεται επίσης με τις αιτιολογήσεις που μπορούν να βρουν τα ανθρώπινα όντα για τις πεποιθήσεις και τους τύπους γνώσης τους, μελετώντας όχι μόνο τις μεθοδολογίες τους αλλά και τις αιτίες, τους στόχους και τα εγγενή στοιχεία τους. Η επιστημολογία θεωρείται ένας από τους κλάδους της φιλοσοφίας.
Ο όρος 'επιστημολογία«προέρχεται από τα ελληνικά, που σημαίνει« episteme »γνώση και« λογότυπα »επιστήμη ή μελέτη. Με αυτόν τον τρόπο, η ετυμολογική της ονομασία αποδεικνύει ότι η επιστημολογική επιστήμη θα ασχολείται με την ανάλυση της γνώσης, ειδικά όσον αφορά την επιστημονική γνώση, εκείνη που έχει ένα καθορισμένο αντικείμενο μελέτης, με μετρήσιμες μεθόδους και πόρους, με δομές ανάλυσης και δημιουργίας υποθέσεων.
Το ανθρώπινο ενδιαφέρον για τη γνώση υπήρχε δεδομένου ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη λογική και να δημιουργήσει μαζί της τεχνολογική, πολιτιστική, πολιτική, κοινωνική, οικονομική πρόοδο και κάθε είδους. Εδώ είναι που το χτίσιμο του ενδιαφέροντος για την κατανόηση του ανθρώπου να γνωρίζει τι τον περιβάλλει έχει κατασκευαστεί, είτε αυτό είναι προϊόν της φύσης είτε προϊόν της δικής του δημιουργίας. Ερωτήματα όπως η φύση της γνώσης, η απόκτησή της, η ανάγκη της και η μόνιμη ανάπτυξή της στην ιστορία της Ανθρωπότητας είναι απαραίτητα για την επιστημολογία. Για τους αρχαίους Έλληνες, η αναζήτηση γνώσης σήμαινε την αναζήτηση ευτυχίας και την απόλυτη ικανοποίηση του ανθρώπου.
Υπό αυτήν την έννοια, η επιστημολογία λειτούργησε από την ίδρυσή της με στοιχεία όπως η γνώση, αλλά και με τις έννοιες της αλήθειας, της πίστης και της αιτιολόγησης, καθώς όλα αυτά συνδέονται αυστηρά με την παραγωγή της γνώσης.
