ορισμός του πολυεθνικού κράτους
Από εθνική άποψη, ένα έθνος μπορεί να είναι ομοιογενές ή πολυεθνικό και πληθυντικό. Είναι ομοιογενές όταν η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων της έχει τα ίδια φυλετικά χαρακτηριστικά, την ίδια γλώσσα και τις ίδιες παραδόσεις. Ένα έθνος είναι πολυεθνικό εάν υπάρχει φυλετική και πολιτιστική πολυμορφία στην περιοχή.
Η κατηγορία της πολυεθνικής κατάστασης είναι ισοδύναμη με μια άλλη, πολυπολιτισμική κατάσταση. Αν και δεν πρόκειται για επίσημη ονομασία, χώρες όπως ο Ισημερινός, η Κολομβία ή το Περού έχουν ενσωματώσει την έννοια ενός πολυεθνικού κράτους στα αντίστοιχα συνταγματικά κείμενα για να αναγνωρίσουν την πολιτιστική πολυμορφία της κοινωνίας. Αυτή η αναγνώριση συνεπάγεται σεβασμό για τις εθνοτικές μειονότητες ενός έθνους.
Παναμάς και Ρωσία, δύο παραδείγματα πολυεθνικών κρατών
Ο Παναμάς είναι μια χώρα της Κεντρικής Αμερικής με 4 εκατομμύρια κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2016. Υπάρχει αυτόχθονες πληθυσμοί με περισσότερους από 300.000 κατοίκους (συγκεκριμένα, υπάρχουν επτά αυτόχθονες λαοί και καθένας από αυτούς έχει τη δική του γλώσσα και έθιμα). Από την άλλη πλευρά, ο πληθυσμός του Παναμά αποτελείται από μιγάδες, μαύρους και mestizos (70 από τους κατοίκους είναι mestizo, 10% είναι λευκοί, 8% είναι αυτόχθονες και 1% είναι ασιατικής καταγωγής, κυρίως από την Κίνα).
Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο κατά μέγεθος και με 150 εκατομμύρια κατοίκους. Εθνικά το ρωσικό κράτος παρουσιάζει μεγάλη πολυπλοκότητα. Οι Ρώσοι αποτελούν την πλειοψηφία της εθνοτικής ομάδας, περίπου το 80% του συνολικού πληθυσμού (το υπόλοιπο 20% αποτελείται από Ουκρανούς, Τσετσένους, Μπασκίρ και Αρμένιους). Από την άλλη πλευρά, περισσότερες από 100 διαφορετικές γλώσσες ομιλούνται στη Ρωσία (ορισμένες από αυτές είναι επίσημα αναγνωρισμένες αλλά οι περισσότερες όχι).
Η Ιαπωνία ως παράδειγμα ενός κοινωνικά ομοιογενούς κράτους
Η ιαπωνική κοινωνία έχει μια βαθιά ριζωμένη αίσθηση εθνικής ταυτότητας και η εθνοτική ποικιλομορφία είναι μειονότητα και με μικρή πολιτιστική σημασία. Από γλωσσική άποψη, το Standard Japanese χρησιμοποιείται σε όλη τη χώρα και οι διάλεκτοι των Ιαπωνικών δεν αναγνωρίζονται επίσημα.
Παρά την ομοιογένεια της ιαπωνικής κοινωνίας, οι κάτοικοι των νησιών Ryukyu (οι Ryukyuan) και εκείνοι του νησιού Honshu (οι Ainu) αποτελούν εξαίρεση, καθώς έχουν τη δική τους γλώσσα και πολιτισμό. Και οι δύο εθνοτικές μειονότητες έχουν μικρή επιρροή στο έθνος ως σύνολο και είναι πολιτισμικά στο χείλος της εξαφάνισης.
Φωτογραφία: Fotolia - lvnl
