ορισμός αντιποίνων
Η λέξη αντεκδίκηση Το χρησιμοποιούμε στη γλώσσα μας με δύο αισθήσεις, αφενός, Όταν ένα άτομο προκαλεί ένα άλλο αδίκημα, ένα παράπονο, ως εκδίκηση για κάποια αρνητική κατάσταση ή γεγονός στο οποίο εμπλέκεται, ή απλά το κάνει για την προσωπική ικανοποίηση που ενοχλεί ένα συγκεκριμένο άτομο, αυτό θα θεωρείται ως αντίποινα.
Να προκαλέσει τραυματισμό σε άλλο ως εκδίκηση για ζημία που είχε λάβει προηγουμένως
“Επειδή φώναξε στον δάσκαλο, η Juan, έλαβε αντίποινα από αυτήν που τον άφησε χωρίς εσοχή.”
Διεθνείς σχέσεις: οικονομικές ή πολιτικές κυρώσεις που μια χώρα εφαρμόζει σε άλλη ως αποτέλεσμα κακοποίησης ή επίθεσης
Και από την άλλη πλευρά, η λέξη αντίποινα χρησιμοποιείται συνήθως κατόπιν αιτήματος του διεθνείς σχέσεις μεταξύ χωρών που θα ορίσουν αυτό το μέτρο φορτωμένο με σοβαρότητα που ένα κράτος αναλαμβάνει εναντίον ενός συμμαθητή, ως συνέπεια και ως απάντηση σε κακομεταχείριση ή δυσμενή μεταχείριση που έχει λάβει εγκαίρως από αυτό.
“Σε αντίποινα για το ότι δεν συμμορφώθηκε με την πληρωμή ορισμένων ομολόγων, η δικαιοσύνη της Βόρειας Αμερικής διατηρεί το αργεντινό σκάφος που είναι γνωστό ως Fragata Libertad υπό κράτηση..”
Τα αντίποινα θα αποτελούνται πάντα απόκριση του τύπου της ποινής, δηλαδή το μέτρο που κάποιος αποφασίζει να λάβει ως αποτέλεσμα του αισθήματος επίθεσης ή επίθεσης από κάποιον άλλο, γενικά, χωρίς αιτία, τότε, η αντίποινα που αναπτύσσεται και που μπορεί να περιλαμβάνει διάφορες ενέργειες Στόχος του είναι να ικανοποιήσει την επιθυμία να τιμωρήσει ή να εκδικηθεί, ανταποκρινόμενη με κάποια ενέργεια παρόμοια με αυτήν που έλαβε.
Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά το διεθνές δίκαιο, εάν ένα κράτος δέχεται επιβλαβή μεταχείριση από άλλο κράτος, μπορεί να εκδώσει αντίποινα, μια τέτοια ενέργεια είναι απολύτως νόμιμη, για παράδειγμα επιβολή οικονομικών ή πολιτικών κυρώσεων.
Οι διεθνείς οργανισμοί εκπαιδεύονται επίσης σε αυτό το θέμα, και στη συνέχεια ένα παραδειγματικό μέτρο θα εγκριθεί εναντίον του κράτους που ενήργησε βλάπτοντας ένα άλλο, ειδικά εάν βρίσκεται σε κατάσταση αρμονίας και συνύπαρξης.
Υπάρχουν διάφορα είδη αντιποίνων που λαμβάνονται συνήθως σε διεθνές επίπεδο, όπως στην περίπτωση: ρήξη των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των χωρών που βρίσκονται σε σύγκρουση, οικονομικού ή εμπορικού εμπάργκο, μεταξύ άλλων.
Μια από τις πιο εμβληματικές περιπτώσεις εμπορικού εμπάργκο είναι αυτή που επέβαλαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο νησί της Κούβας μετά την κουβανική επανάσταση με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο, η οποία, μεταξύ άλλων μέτρων, απαλλοτρίωσε περιουσίες από πολίτες της Βόρειας Αμερικής.
Επί του παρόντος, στη Λατινική Αμερική, υπάρχει μια πολύ επίμαχη υπόθεση αυτή τη στιγμή, η κρίση που βιώνει η Βενεζουέλα ως συνέπεια της καταστολής της αντιπολίτευσης από την κυβέρνηση και της απόφασης του προέδρου της Νικολά Μαδούρο να συγκαλέσει Συντακτική Συνέλευση, η οποία προϋποθέτει το νομοθετικό σώμα και να διαλύσει το κοινοβούλιο.
Με την αποστολή να αντιστρέψει αυτήν την κατάσταση και να σταματήσει την πρόοδο ενάντια στη δημοκρατία στη Βενεζουέλα, οι γειτονικές χώρες υποστήριξαν και έλαβαν ορισμένα διπλωματικά μέτρα ως αντίποινα για αυτές τις πράξεις.
Χωρίς αμφιβολία, αν αναθεωρήσουμε τα συνώνυμα που αναγνωρίζει αυτός ο όρος, θα βρούμε μια που υπερηφανεύεται για τη δημοφιλή χρήση στη γλώσσα μας, αυτό για εκδίκηση.
Η εκδίκηση είναι ακριβώς η απάντηση που είναι γεμάτη αδίκημα και ζημιά που θα δοθεί σε κάποιον ως αντάλλαγμα για επιθετικότητα ή κακή ενέργεια που υπέστη εγκαίρως.
Ομοίως, όπως και με τα αντίποινα, η εκδίκηση δεν αποτελεί αποστολή για την αποκατάσταση της ζημιάς, πολύ μακριά από αυτό, αλλά αυτό που επιδιώκουν και οι δύο ενέργειες ενοχλεί και επιτίθεται στον άλλο που τότε μας επιτέθηκε ή μας ενοχλούσε σοβαρά με τις πράξεις τους.
Και επίσης και στις δύο πράξεις, τα αντίποινα και την εκδίκηση, όποιος τις διαπράττει, παρουσιάζει ένα αίσθημα ευχαρίστησης και ικανοποίησης κατά την εκτέλεση της πράξης, γιατί πραγματικά ο θυμός απέναντι στον άλλο είναι τεράστιος και χαίρεται να τον βλάπτει.
Για παράδειγμα, η ιδέα είναι ότι όποιος αντιστοιχεί υποφέρει με τον ίδιο τρόπο που υποφέρουμε για αυτό που έκανε σε εμάς, αυτό που πήρε από εμάς, μεταξύ άλλων εναλλακτικών λύσεων.
Χρήση στη ρωμαϊκή νομοθεσία
Η ιδέα της αντεκδίκησης, του να κάνεις λάθος, ή να πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα σε αυτόν που μας έχει βλάψει δεν είναι κάτι σήμερα, αλλά είναι μια ιδέα που χρονολογείται πολλούς αιώνες, πιο συγκεκριμένα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Επειδή μετά από αίτημα του Ρωμαϊκού Νόμου, τα αντίποινα αποδείχθηκαν δικαίωμα που κατέχει το άτομο που επηρεάζεται από την παραβίαση κάποιου δικαιώματος από τρίτο μέρος, για να λάβει ως εγγύηση αποζημίωσης, κάτι που του ανήκει.
Εν τω μεταξύ, ο όρος που αντιτίθεται στα αντίποινα είναι του συγχώρεση.
Η πράξη της συγχώρεσης σημαίνει ότι κάποιος συγχωρεί άλλο για το αδίκημα ή την κακομεταχείριση που έχουν υποστεί σε μια συγκεκριμένη στιγμή.
