theclickinggeneration.com

Η εξέγερση είναι μια ταραχή ή εξέγερση που πραγματοποιεί μια ομάδα ενάντια σε μια αρχή.

Αποκάλυψη ότι μια ομάδα, κοινωνική, πολιτική, στρατιωτική, αντιτίθεται σε μια αρχή επειδή δεν μοιράζεται την ιδεολογία ή τις ενέργειές της

Κανονικά, και σε όλη την ιστορία έχει συμβεί στον στρατό, ως συνέπεια της αντίθεσης αυτού του σώματος στην επικρατούσα κυβέρνηση, και μετά την εκτέλεση αυτής της δράσης παίρνουν την εξουσία, και επίσης η εξέγερση ηγείται από κοινωνικές ή πολιτικές ομάδες για τα ιδανικά τους ή για να μην μοιράζονται τις κυβερνητικές πολιτικές αποφασίζουν να ξεσηκωθούν ενάντια στην άρχουσα αρχή.

Στο κοινωνικό λεξιλόγιο, υπάρχουν διάφορες μορφές διαμαρτυρίας των οποίων ο χαρακτηρισμός σχετίζεται κυρίως με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά κάθε κατάστασης ή φαινομένου.

Έτσι, μιλάμε για κοινωνική εξέγερση ως ένα από τα φαινόμενα μέσω των οποίων μια κοινωνική ομάδα διαμαρτύρεται και αποδεικνύει τη δυσαρέσκειά της για κάτι (όπως η τιμή του φαγητού, μια κυβέρνηση, μια συγκεκριμένη κοινωνική κατάσταση κ.λπ.).

Η εξέγερση είναι μια στιγμιαία εξέγερση, η οποία δεν σκοπεύει πολύ βαθιές αλλαγές, σαν να μπορεί να την προτίθεται μια επανάσταση, και η οποία συνήθως πραγματοποιείται από τη χρήση βίας, καθώς γεννιέται με κοινωνική δυσαρέσκεια ενόψει μιας συγκεκριμένης κατάστασης, αν και πολλές εξεγέρσεις έχουν προκαλέσει αλλαγές στις αρχές.

Για να υπάρξει, η εξέγερση πρέπει να έχει έναν συγκεκριμένο τύπο οργάνωσης, αν και ελάχιστο, που προϋποθέτει ότι πολλοί άνθρωποι εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους και, συμφωνώντας σε αυτό, αποφασίζουν να λάβουν μέτρα για να προσπαθήσουν να προκαλέσουν κάποια αλλαγή.

Η εξέγερση μπορεί να είναι αυθόρμητη αλλά και προσεκτική, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις η κοινωνική οργάνωση δεν είναι αρκετά σταθερή για να προβλέψει πολύ βαθιές αλλαγές.

Έτσι, αυτός ο τύπος κοινωνικής κίνησης μπορεί να εξαφανιστεί αμέσως μετά τη λήψη των ισχυρισμών (για παράδειγμα, ότι η τιμή του ψωμιού πέφτει) ή ακόμη και αφοπλίζει πριν συμμορφωθεί με αυτούς λόγω της κακής οργάνωσης εκείνων που το πραγματοποίησαν.

Σε όλη την ιστορία μπορούμε να βρούμε άπειρες εξεγέρσεις μεγαλύτερου ή μικρότερου βαθμού που πάντα είχαν να κάνουν με καταστάσεις δυσαρέσκειας, δυσαρέσκειας ή αδικίας.

Η έκκληση όσων αισθάνονται ότι δεν ακούγονται ή δεν γίνονται σεβαστά

Συνήθως, αυτοί που πραγματοποιούν εξέγερση είναι οι τομείς των ανθρώπων που αισθάνονται πιο ευάλωτοι και απροστάτευτοι λόγω των κυβερνητικών πολιτικών που λαμβάνονται και που πιστεύουν ότι απειλούν την ευημερία τους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μόνο οι αγρότες πραγματοποίησαν εξεγέρσεις, ενώ σε άλλους ορισμένους τομείς λίγο πιο ισχυροί όπως η αστική τάξη συμμετείχαν επίσης στις απαιτήσεις.

Ωστόσο, οι διαμαρτυρίες και οι κοινωνικές εξεγέρσεις τείνουν να γίνουν πολύ χαοτικές και βίαιες, ώστε τομείς με αγοραστική δύναμη ανώτερη από εκείνη των κοινών ανθρώπων (όπως η αστική τάξη) και με λίγο περισσότερες πνευματικές ή εκπαιδευτικές δυνατότητες να μπορούν εύκολα να εγκαταλείψουν τον ισχυρισμό. παρατηρήστε ότι έχασε την οργάνωσή του και έγινε ριζικά πιο μολυσματικό από το αναμενόμενο.

Από την άλλη πλευρά, και έξω από τα τρέχοντα πλαίσια της πολιτικής, όπου πραγματοποιούνται κυρίως εξεγέρσεις ή εξεγέρσεις, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε εκείνα που συνήθως συμβαίνουν σε φυλακές ή φυλακές.

Οι εξεγέρσεις στις φυλακές ως άμεση συνέπεια των επισφαλών συνθηκών κράτησης

Είναι πολύ κοινό ότι στις φυλακές και ακόμη και σε αστυνομικές μονάδες όπου στερούνται κρατουμένων, αυτό το είδος χαοτικής κατάστασης συμβαίνει όταν οι κρατούμενοι εκεί αισθάνονται ότι παραβιάζονται από κάποιο δικαίωμα.

Η επικινδυνότητα που χαρακτηρίζει τον πληθυσμό των φυλακών και τους εγκληματίες είναι μια προσθήκη που κάνει την εξέγερση ακόμη πιο εκρηκτική όταν συμβαίνει, γιατί φυσικά υπάρχουν πολλοί που έχουν ασκήσει βία με κάποιο τρόπο, δεν φοβούνται και πολλές φορές καταδικάζονται ισόβια κάθειρξη, και δεν έχουν τίποτα να χάσουν, και αυτός είναι ο λόγος που ταραχές και παράγουν απερίσκεπτες ενέργειες στις φυλακές.

Μία από τις πιο κοινές αιτίες της εξέγερσης των φυλακών είναι συνήθως οι επισφαλείς συνθήκες κράτησης, ειδικά σε εκείνα τα μέρη όπου το σύστημα φυλακών λειτουργεί με ανεπαρκή, διεφθαρμένο και βίαιο τρόπο και στη συνέχεια, οι κρατούμενοι επαναστατούν εναντίον αυτής της κατάστασης πραγμάτων και είναι ικανοί να παράγουν τεράστιες μάχες, μέσω επιθέσεων με όπλα, πυρκαγιές, μεταξύ άλλων δράσεων, και στις οποίες η ισορροπία των θυμάτων και των τραυματιών είναι πάντα πολύ σημαντική.

Δυστυχώς, πολλές φυλακές αντί να είναι χώροι που ενθαρρύνουν τη μετάνοια και τροποποιούν την αντικοινωνική συμπεριφορά, καταλήγουν να την αυξάνουν σε πολύ υψηλά επίπεδα, αποτελούν λόγο αναπαραγωγής για όλο και περισσότερο έγκλημα.