ορισμός της ανακεφαλαίωσης
Η ανακεφαλαιοποίηση είναι η δράση της σύνθεσης μιας εξήγησης που έχει περιγραφεί προηγουμένως. Με άλλα λόγια, συνίσταται σε μια περίληψη του τι έχει αναφερθεί.
Τόσο στην προφορική όσο και στη γραπτή επικοινωνία, μερικές φορές είναι βολικό να συνυπολογιστείτε με την πρόθεση να θυμηθείτε σύντομα μια ευρεία και λεπτομερή έκθεση.
Ας φανταστούμε έναν δάσκαλο που εξηγεί ένα θέμα σε διάφορες τάξεις. Για να προσφέρετε συνοπτικές πληροφορίες, είναι πολύ πιθανό ότι σε μια συγκεκριμένη στιγμή θα ανακεφαλαιώσετε όλες τις εξηγήσεις σας. Με αυτόν τον τρόπο, οι μαθητές θα έχουν μια περίληψη του θέματος.
Στην ανακεφαλαιοποίηση υπάρχει μια επιστροφή, με την έννοια ότι αυτό που έχει εκτεθεί επαναλαμβάνεται ξανά αλλά με πιο μειωμένο και συνθετικό τρόπο. Είναι ένας τρόπος να θυμόμαστε το σημείο εκκίνησης και τα θεμελιώδη στοιχεία μιας αφήγησης, μιας πληροφορίας ή μιας ιστορίας.
Υπάρχει ένα λογοτεχνικό είδος που βασικά αποτελείται από ανακεφαλαίωση: αυτοβιογραφία. Ο συγγραφέας θυμάται τις εμπειρίες του, με τέτοιο τρόπο ώστε ένα μέρος της ζωής του να διαταχθεί και να συνοψιστεί.
Μια αποτελεσματική τεχνική επικοινωνίας
Όταν επικοινωνούμε, οι πληροφορίες που παρέχουμε είναι πολύ βολικές, αλλά, ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο να είμαστε αποτελεσματικοί, δηλαδή ότι η ομιλία καταφέρνει να πείσει τον συνομιλητή.
Όποιος χρησιμοποιεί τη λέξη και θέλει να εκτιμηθεί το μήνυμά του, πρέπει να ανακεφαλαιώνεται συχνά, ώστε οι ιδέες που μεταδίδονται να μην διασκορπίζονται στην ομιλία ή στην έκθεση. Κατά γενικό κανόνα, η περίληψη ή ανακεφαλαιοποίηση μιας παρέμβασης γίνεται στο τέλος της και με πολύ συμπυκνωμένο τρόπο. Με αυτόν τον επεξηγηματικό πόρο επιτυγχάνεται μεγαλύτερη δύναμη στην επιχειρηματολογία και αποφεύγεται ο κίνδυνος απώλειας του νήματος του ακροατή. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται σε διάφορες περιστάσεις: σε συνέδριο, σε έκκληση σε δίκη, σε πολιτικό ράλι ή σε γραπτή έκθεση.
Στο τηλεοπτικό μέσο, η ανακεφαλαιοποίηση εμφανίζεται επίσης ως πόρος. Παρουσιάζεται όταν ανακοινώνεται ένα νέο επεισόδιο μιας σειράς και για τον θεατή να έχει συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τα τελευταία γεγονότα, εμφανίζονται με συνοπτικό τρόπο.
Ανακεφαλαιώνοντας, θα μπορούσαμε να επιβεβαιώσουμε ότι αυτή η έννοια είναι ένας τρόπος σύνοψης ενός μηνύματος, είναι μια χρήσιμη στρατηγική στις διάφορες μορφές και η σωστή χρήση της επιτρέπει στην επικοινωνία να είναι πιο αποτελεσματική.
