ορισμός της ινώδους
Η λέξη fibula χρησιμοποιείται για να υποδείξει δύο τύπους αντικειμένων πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Κατά μία έννοια, η ίνα είναι ο όρος που αναφέρεται σε ένα από τα οστά του ποδιού. Ταυτόχρονα, όμως, το ινώδες είναι ένας τύπος κούμπωμα ή στοιχείο στερέωσης που χρησιμοποιείται για να ενώσει ή να κρατήσει τα ρούχα κρατημένα στο σώμα.
Όταν μιλάμε για ινώδη από άποψη βιολογίας ή ανατομίας, αναφερόμαστε σε αυτό το οστό που βρίσκεται στην κάτω περιοχή του σώματος και που αποτελεί επίσης τα κάτω άκρα. Η μεμβράνη εμφανίζεται σε πολλές περιπτώσεις ως η ίνα. Είναι ένα αρκετά εκτεταμένο οστό σε σύγκριση με άλλα, ευαίσθητο και αποτελείται από δύο άκρα συν ένα κέντρο που περιέχει τρεις όψεις: το εξωτερικό, το εσωτερικό και το οπίσθιο. Μαζί με την κνήμη, η ίνα ή το ινώδες αποτελούν το κάτω μέρος του ποδιού που έχει το μηρό πάνω από αυτό.
Αλλά το fibula σημαίνει επίσης καρφίτσα ή καρφίτσα και εδώ βρίσκουμε αυτό το νόημα στον τομέα της μόδας, της κλωστοϋφαντουργίας ή του σχεδιασμού ενδυμάτων. Οι ίνες είναι μικρά έως μεσαίου μεγέθους εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να στερεώσουν ένα ένδυμα στο σώμα, το οποίο διαφορετικά θα πέσει ή δεν θα κρατηθεί όπως επιθυμείται. Οι ιμάντες ήταν ιδιαίτερα σημαντικοί στην αρχαιότητα, όταν τα ρούχα δεν είχαν φτιαχτεί ακόμη με ραφές αλλά τοποθετήθηκαν γύρω από το σώμα με διαφορετικούς τρόπους.
Κανονικά, οι ίνες είναι κατασκευασμένες από μέταλλο και, όπως φαίνεται σε πολλά μουσεία σε όλο τον κόσμο, τα πιο όμορφα ήταν τα Κέλτα, κατασκευασμένα από μέταλλα όπως χρυσό και ασήμι, διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους και χρώματα. Αυτές οι ίνες μάς δείχνουν ότι αυτοί που τις χρησιμοποιούσαν ήταν άτομα με υψηλή αγοραστική δύναμη και ότι, πολλές φορές, αυτά τα στοιχεία θα μπορούσαν να είναι αποκλειστικά στις υψηλότερες και πιο ισχυρές κοινωνικές τάξεις.
