ορισμός της κοινωνικής ιστορίας
Κατανοούμε την κοινωνική ιστορία ως αυτόν τον τρόπο αναπαράστασης ή αφήγησης της ιστορίας που λαμβάνει υπόψη όλα τα κοινωνικά φαινόμενα ως θεμελιώδες μέρος της επεξεργασίας του ιστορικού απολογισμού. Έτσι, η κοινωνική ιστορία έρχεται αντιμέτωπη ή πολεμοποιεί με εκείνους τους παραδοσιακούς τρόπους για να πει το παρελθόν στο οποίο οι πράξεις διεξήχθησαν μόνο από πολιτικούς ή στρατιωτικούς ηγέτες και στους οποίους οι λαοί ή οι κοινωνίες είχαν μικρή ή καθόλου αξία στην ιστορική προσπάθεια. Η κοινωνική ιστορία είναι ένας αρκετά πρόσφατος κλάδος της ιστορίας αν ληφθεί υπόψη ότι ο άνθρωπος ανέφερε πάντα στο παρελθόν και ότι αυτός ο τρόπος να το κάνει εμφανίστηκε μόνο στα μέσα του 19ου αιώνα για να ενοποιηθεί στις αρχές του 20ου αιώνα με τη διάσημη Σχολή των γαλλικών Annales.
Η κοινωνική ιστορία είναι ίσως ένας από τους πιο καινοτόμους τρόπους αναπαράστασης των γεγονότων του παρελθόντος, αν λάβουμε υπόψη ότι από την αρχαιότητα η ιστορία εκπονήθηκε πάντα από συγκεκριμένα ανέκδοτα που βασίστηκαν στη δράση μεγάλων στρατιωτικών, πολιτικών ή θρησκευτικών ηγετών. Για την κοινωνική ιστορία, όπως υποδηλώνει το όνομά της, ο λόγος για όλες τις αλλαγές ή ο χώρος όπου πραγματοποιούνται αυτές οι αλλαγές και τα ιστορικά γεγονότα δεν είναι άλλος από την ίδια την κοινωνία. Έτσι, για την κοινωνική ιστορία είναι πιο ενδιαφέρον να δοθεί προσοχή στις κοινωνικές αλλαγές που μπορεί να δείξει μια κοινότητα με την πάροδο του χρόνου και που μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα ιστορικά γεγονότα ή φαινόμενα.
Η κεντρική διαφορά είναι επίσης να αναγνωρίσουμε ότι οι κοινωνικές αλλαγές είναι πολύ πιο προοδευτικές και πιο μακροπρόθεσμες, έτσι ώστε τα αποτελέσματα ή τα αποτελέσματά τους να είναι πολύ λιγότερο ορατά από τα απλά ανέκδοτα που μπορούν να αναγνωριστούν και να χρονολογηθούν με ακρίβεια. Η κοινωνική ιστορία είναι το προϊόν των αλλαγών στις νοοτροπίες, των τρόπων κατανόησης του κόσμου, της δυσαρέσκειας και της δυσφορίας που συσσωρεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, της πίεσης, του φόβου.
Ένα σαφές παράδειγμα αυτού θα ήταν να δούμε τη Γαλλική Επανάσταση σύμφωνα με τα μάτια της κοινωνικής ιστορίας. Για αυτήν, η Επανάσταση δεν πραγματοποιήθηκε από κανέναν άλλο από τον Γάλλο λαό που είχε συσσωρεύσει δυσφορία και ενόχληση λόγω πολλών ιστορικών γεγονότων (χαμηλή πολιτική συμμετοχή, χαμένες καλλιέργειες, εμπλουτισμός της αριστοκρατίας, υψηλοί φόροι). Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε αυτό και πολλά άλλα ιστορικά γεγονότα ως μη κοινωνικά φαινόμενα ή φαινόμενα που προκύπτουν από την απόφαση ενός ατόμου ή ενός πολιτικού και στρατιωτικού ηγέτη.
