ορισμός της παλαιολιθικής τέχνης
Η παλαιολιθική τέχνη ξεκίνησε την εποχή των λίθων και έληξε στην εποχή των μετάλλων. Αυτή η περίοδος είναι μέρος της προϊστορίας, ένα στάδιο της ανθρωπότητας του οποίου δεν υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες επειδή η γραφή δεν υπήρχε ακόμη. Μέχρι τότε οι άνθρωποι ήταν ήδη homo sapiens και ξέραμε πώς να χαράξουμε πέτρα με δεξιότητες, να χειριζόμαστε εργαλεία με έναν στοιχειώδη τρόπο και να δημιουργούμε καλλιτεχνικές μορφές.
Οι μελετητές αυτής της περιόδου έχουν ονομάσει τις πρώτες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις ως ροκ τέχνη, καθώς η πέτρα ήταν το κύριο στοιχείο πάνω στο οποίο έγιναν οι διαφορετικές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.
Έπιπλα τέχνης
Κατά τη διάρκεια της Παλαιολιθικής, οι άντρες είχαν ήδη φτιάξει κάποια σκεύη για διακόσμηση, όπως μπαστούνια ή μικρές φιγούρες από οστά. Αυτές οι δημιουργίες είναι γνωστές ως τέχνη επίπλων και έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: αποτελούσαν μέρος της καθημερινής ζωής και οι άνδρες μπορούσαν να κουβαλήσουν αυτά τα διακοσμητικά σκεύη μαζί τους. Η παλαιολιθική τέχνη επίπλων δεν αναφέρεται σε εργαλεία που χρησιμοποιούνται ως πρακτικά σκεύη (για παράδειγμα, λαξευτές πέτρες για κυνήγι) αλλά σε στοιχεία που είχαν συμβολική λειτουργία.
Από την άποψη της ιστορίας της τέχνης, οι δημιουργίες της τέχνης επίπλων θεωρούνται οι πρώτες πλαστικές παραστάσεις. Όσον αφορά το νόημά τους, οι ιστορικοί θεωρούν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτές οι μορφές συμβόλιζαν κάποια ιδέα (γυναικεία γονιμότητα, προστασία ενάντια στους κινδύνους της φύσης ή την επιθυμία για μια επιτυχημένη ημέρα κυνηγιού).
Παραρητική τέχνη
Όπως η κινητή τέχνη αναφέρεται στη γλυπτική, η παραρητική τέχνη σχετίζεται με τη ζωγραφική. Ο παλαιολιθικός άντρας είχε ήδη ζωγραφίσει και ζωγραφίσει σε διάφορες επιφάνειες (κομμάτια ξύλου, δέρματα ή πέτρες). Ωστόσο, τα μόνα υπολείμματα των έργων του που έχουν απομείνει είναι οι πίνακες που έγιναν στις σπηλιές και αυτές οι δημιουργίες είναι γνωστές ως Parietal art.
Για να φτιάξουν τα σχέδιά τους, χρησιμοποίησαν τα δάχτυλά τους ως πινέλα και τα χρώματα φτιάχτηκαν από το συνδυασμό λιπών και αίματος ζώων αναμεμειγμένων με ρητίνες που λαμβάνονται από το φλοιό των δέντρων. Το κύριο θέμα των καλλιτεχνών ήταν ο κόσμος του κυνηγιού και τα έργα τους απεικονίζουν επεισόδια στυλιζαρισμένων κυνηγών που αντιμετωπίζουν αγριόχοιρους, βίσωνα ή άλλα επικίνδυνα ζώα.
Φωτογραφία: Fotolia - jojoo64
