ορισμός της αθέμιτης πρακτικής
Η απειρία είναι το αντίθετο της εμπειρογνωμοσύνης, δηλαδή της ικανότητας ή της ικανότητας εκτέλεσης μιας δράσης. Λέγεται ότι κάποιος είναι άπειρος σε σχέση με μια δραστηριότητα όταν είναι ιδιαίτερα αδέξιος κατά την εκτέλεσή του, όταν δεν έχει επαρκή εμπειρία ή σε περιπτώσεις στις οποίες δεν δίνεται αρκετή προσοχή.
Οι συνώνυμοι όροι αφθονούν στα ισπανικά, όπως η ανικανότητα, η ανικανότητα ή η αδεξιότητα.
Ο Δημοσθένης και η αρχική του ανικανότητα ως ομιλητής
Ο Δημοσθένης έζησε στην Αθήνα τον 4ο αιώνα π.Χ. Γ. Από πολύ μικρή ηλικία ονειρεύτηκε να γίνει σπουδαίος ομιλητής. Ωστόσο, είχε δύο προβλήματα που φαινόταν ανυπέρβλητα: δεν μπορούσε να πληρώσει έναν δάσκαλο για να του διδάξει την τέχνη της δημόσιας ομιλίας και, από την άλλη πλευρά, τραύλισε και είχε πολύ ψηλό τόνο φωνής.
Όταν έδωσε την πρώτη του ομιλία, το κοινό τον γέλασε, γιατί η αμήχανη ομιλία του τον έκανε νευρικό και τα νεύρα του τον έκαναν ακόμη περισσότερο από το συνηθισμένο. Η προφανής έλλειψη δεξιοτήτων του στη χρήση της γλώσσας δεν τον έκανε να εγκαταλείψει το έργο του. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια σκληρή προπόνηση για να μάθει να μιλάει στο κοινό.
Για να μην τον βλέπει κανείς να μιλάει δυνατά, απομονωμένος για μήνες. Θα έβαζε μικρές πέτρες στο στόμα του και θα προσπαθούσε ξανά και ξανά να αρθρώσει τις λέξεις σωστά και με τον σωστό τόνο φωνής. Μια άλλη από τις τεχνικές του ήταν η τοποθέτηση ενός μαχαιριού στο στόμα του και η προσπάθεια να μιλήσει ταυτόχρονα. Με μεγάλη επιμονή και μακρά προπόνηση ο Δημοσθένης ξεπέρασε τους περιορισμούς του και έγινε ένας από τους καλύτερους ρήτορες της αθηναϊκής συνέλευσης. Με τις ομιλίες του προσπάθησε να κάνει τους Αθηναίους να αντιταχθούν στον επεκτατικό ζήλο του Φιλίππου της Μακεδονίας, του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στον τομέα του δικαίου
Εάν κάποιος είναι απερίσκεπτος ως αποτέλεσμα της απειρίας του, η έλλειψη ικανότητάς του δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεράσπιση στο δικαστήριο.
Από νομικής απόψεως, μιλάμε για απερισκεψία ή αμέλεια. Η απρόσεκτη συμπεριφορά θεωρείται ότι είναι αυτή που πραγματοποιείται χωρίς επαρκή προφύλαξη. Η αμέλεια είναι οποιαδήποτε ενέργεια που εκτελείται με ακανόνιστο τρόπο και αντίκειται σε έναν καθιερωμένο κανόνα (για παράδειγμα, εάν ο οδηγός δεν σέβεται ένα κόκκινο φανάρι ή εάν ένας γιατρός δεν συμμορφώνεται με το καθιερωμένο πρωτόκολλο για τη θεραπεία ενός ασθενούς)
Στον τομέα του ποινικού δικαίου, η έννοια της κακής πρακτικής σχετίζεται με την ιδέα της ενοχής. Με άλλα λόγια, μέσα σε μια παράσταση συνήθως συνεπάγεται ενοχή.
Σε έναν κλασικό λατινισμό του ρωμαϊκού νόμου, επιβεβαιώνεται ότι η κακή πρακτική συνεπάγεται ενοχή (imperitia culpae adnumeratur). Αυτό συνεπάγεται ότι ένα σφάλμα για αθέμιτη πρακτική τιμωρείται ανάλογα με τη ζημία ή τον τραυματισμό που έχει προκληθεί.
Φωτογραφίες: Fotolia - Andres_Aneiros / Alekseymartynov
