ορισμός του ανενεργού πληθυσμού

Υπάρχουν πολλοί τρόποι ταξινόμησης του πληθυσμού. Μπορεί να γίνει ανά ηλικία, ανά φύλο, από περιοχές ή από επίπεδα σπουδών. Ωστόσο, για να κατανοήσουμε την απόδοση της οικονομίας, είναι σημαντικό να διακρίνουμε τον πληθυσμό σε δύο ομάδες: τον ενεργό και τον ανενεργό πληθυσμό. Το πρώτο αποτελείται από όλους εκείνους που, από την ηλικία να είναι σε θέση να εργαστούν, να έχουν δουλειά και επίσης εκείνους που δεν είναι, δηλαδή, οι άνεργοι. Από την πλευρά του, ο ανενεργός πληθυσμός αποτελείται από εκείνα τα άτομα που, παρά τη νόμιμη ηλικία για να εκτελέσουν μια λειτουργία, βρίσκονται έξω από την αγορά εργασίας, αποτελώντας έτσι: μαθητές (ενόψει του μέλλοντος), συνταξιούχους (που έχουν ήδη ολοκληρώσει δουλειά) ή ως χαρακτήρα πριν από τη συνταξιοδότηση, και όσοι έχουν δηλωθεί μόνιμη αναπηρία (πριν από την επιλογή εισόδου στον τομέα της εργασίας ή κατά τη διάρκεια, ως αποτέλεσμα ατυχήματος σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο).

Δύο έννοιες που μπορούν να οδηγήσουν σε σύγχυση

Εάν ξεκινήσουμε από τον αρχικό ορισμό, το εργατικό δυναμικό περιλαμβάνει τόσο τους εργαζόμενους όσο και τους άνεργους. Επομένως, κάποιος που δεν έχει δουλειά αλλά θα μπορούσε να έχει δεν είναι μέρος του ανενεργού πληθυσμού. Υπό αυτήν την έννοια, η ιδέα της αδράνειας ισχύει για εκείνους που δεν μπορούν να είναι ενεργοί επειδή υπάρχουν προσωπικές περιστάσεις που την εμποδίζουν.

Η σημασία των δεδομένων για τον ανενεργό πληθυσμό

Ας υποθέσουμε ότι σε μια χώρα υπάρχει ένας ενεργός πληθυσμός 5 εκατομμυρίων και ένας ανενεργός πληθυσμός 15 εκατομμυρίων. Σε αυτήν την περίπτωση, θα υπήρχε ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, λόγω των 20 εκατομμυρίων που αποτελούν τον πληθυσμό, μόνο 5 εργάζονται ή μπορούν να εργαστούν.

Το υποθετικό παράδειγμα που αναφέρθηκε παραπάνω χρησιμεύει για να δείξει μια γενική ιδέα: ότι η οικονομία μιας χώρας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατάλληλη αναλογία μεταξύ του ενεργού και του ανενεργού πληθυσμού της. Λόγω αυτού υπάρχει μια συγκεκριμένη έννοια που αναφέρεται σε αυτήν την κοινωνική ομάδα, το PEI ή τον Οικονομικά Ανενεργό Πληθυσμό.

Αυτός ο μεγάλος τομέας του πληθυσμού δεν μπορεί να εργαστεί για λόγους ηλικίας και, κατά συνέπεια, δεν ανήκει σε κανένα παραγωγικό τομέα. Αυτό σημαίνει, εν συντομία, ότι άτομα που βρίσκονται εντός του ενεργού πληθυσμού είναι εκείνα που πληρώνουν φόρους για να πληρώσουν τις παροχές εκείνων που ανήκουν στον ανενεργό πληθυσμό (για παράδειγμα, συνταξιοδοτικές συντάξεις). Με άλλα λόγια, ο ενεργός πληθυσμός είναι παραγωγικός και ο ανενεργός εξαρτάται.

Ο λόγος εξάρτησης είναι ο δημογραφικός δείκτης που σχετίζεται και με τους δύο τομείς του πληθυσμού

Στατιστικά, το ποσοστό εξάρτησης καθορίζει μια μέτρηση που αποκαλύπτει τη σχέση μεταξύ του εξαρτημένου τομέα της κοινωνίας και του παραγωγικού τομέα. Αυτός ο δείκτης εκφράζει πόσους ανηλίκους και ηλικιωμένους υπάρχουν σε σχέση με τον πληθυσμό στο σύνολό του.

Φωτογραφίες: Fotolia - petrborn / wallace


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found