ορισμός του ανθρωπολογικού δυϊσμού
Ο ανθρωπολογικός δυϊσμός είναι μια φιλοσοφική έννοια που ξεκινά από την υπόθεση ότι ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα και ψυχή.
Δηλαδή, αυτή η θεωρία τονίζει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να μειωθεί στην σωματικότητά του, καθώς πέρα από τις υλικές έννοιες της σωματικής παρουσίας του ανθρώπου υπάρχει μια μετά θάνατον ζωή, μια άυλη οντότητα που δεν γίνεται αντιληπτή από μόνη της αλλά γίνεται αντιληπτή μέσω πράξεων που ζωντανεύουν το σώμα.
Η θέση του Πλάτωνα και του Descartes
Ο Πλάτων θεώρησε ότι η ψυχή είναι η αρχή που ζωντανεύει το σώμα. Άλλοι στοχαστές κατέληξαν επίσης στο ίδιο συμπέρασμα: Ο Descartes είναι ένα σαφές παράδειγμα αυτού. Από αυτήν την άποψη, το σώμα και η ψυχή έχουν δύο διαφορετικές πραγματικότητες, αλλά αλληλεπιδρούν με συνεχή τρόπο. Στην πραγματικότητα, μια ψυχική ασθένεια μπορεί να έχει τον προβληματισμό της στο σωματικό επίπεδο.
Σωματοποίηση συναισθημάτων
Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, με τη σωματοποίηση του στρες που μπορεί να προκαλέσει πεπτικά προβλήματα, διαταραχές του ύπνου, πόνο στην πλάτη, πόνο στο στομάχι ...
Με τον ίδιο τρόπο, η σωματική σφαίρα επηρεάζει επίσης το συναισθηματικό επίπεδο όπως φαίνεται από το γεγονός ότι ένα άτομο που πάσχει από σοβαρή ασθένεια πρέπει να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια για να είναι αισιόδοξο και να παραμείνει ευτυχισμένο από κάποιον που είναι υγιές.
Ο σωματικός πόνος μπορεί επίσης να προκαλέσει θλίψη. Αυτά είναι τα συμπεράσματα που προσφέρει η ψυχολογία και αντανακλά επίσης την αλληλεπίδραση σώματος και νου.
Ο Πλάτων, από την άλλη πλευρά, είχε μια πιο απαισιόδοξη άποψη του σώματος, όπως φαίνεται από μια από τις διάσημες δηλώσεις του: «Το σώμα είναι η φυλακή της ψυχής».
Το μυστήριο της ζωής
Ο ανθρωπολογικός δυϊσμός συνδέεται επίσης με την ουσία του μυστηρίου της ζωής, με την παρατήρηση αυτής της αξιοπρέπειας που διαφοροποιεί τον άνθρωπο από άλλα όντα αφού το άτομο, χάρη στη νοημοσύνη και τη θέλησή του, δείχνει μια αξιοσημείωτη αυτονομία και σοφία.
Από την άλλη πλευρά, πέρα από την εταιρική σχέση του ατόμου υπάρχουν άυλες ικανότητες όπως η νοημοσύνη και η θέληση. Επιπλέον, τα συναισθήματα είναι επίσης άυλα, δεν φαίνονται αλλά είναι αισθητά. Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη της ύπαρξης της ψυχής, ωστόσο, η πραγματικότητά της είναι διαισθητική σε φιλοσοφικό επίπεδο, όπως φαίνεται από το επιχείρημα εκείνων των στοχαστών που έχουν προβληματιστεί για τον ανθρωπολογικό δυϊσμό.
