ορισμός του εγκόσμιου
Το επίθετο απλό χρησιμοποιείται για αναφορά σε καθημερινά και συνηθισμένα πράγματα, δηλαδή, τυπικά της καθημερινής ζωής. Υπό αυτήν την έννοια, η λέξη «mundane» προέρχεται από τον κόσμο.
Παγκόσμιες απολαύσεις
Η έννοια του εγκόσμιου πρέπει να γίνει κατανοητή σε αντίθεση με ένα υψηλότερο επίπεδο, το πνευματικό επίπεδο. Το εγκόσμιο και το πνευματικό είναι ανταγωνιστικές πραγματικότητες. Έτσι, αν αναφερόμαστε σε κοσμικές απολαύσεις, αναφερόμαστε στην απόλαυση ενός καλού γεύματος, ενός ευχάριστου περιπάτου, μιας φιλικής συνομιλίας, της ανάγνωσης ενός ενδιαφέροντος μυθιστορήματος και, τελικά, των απλών πραγμάτων στη ζωή που μας προσφέρουν ικανοποίηση. Από την άλλη πλευρά είναι οι απολαύσεις που ξεπερνούν και που έχουν πνευματική συνιστώσα. Με αυτόν τον τρόπο, η νιρβάνα ως συνέπεια του διαλογισμού Ζεν είναι μια μορφή ευχαρίστησης που δεν είναι κοσμική.
Μια άλλη έννοια της λέξης
Ο όρος κοσμικό έχει επίσης μια άλλη έννοια. Με αυτόν τον τρόπο, όταν κάποιος λατρεύει την πολυτέλεια και οι συχνότητες επιλέγουν περιβάλλοντα, λέγεται ότι ζουν μια καθημερινή ζωή. Υπό αυτήν την έννοια, η λεγόμενη υψηλή κοινωνία είναι η κοινωνική τάξη που απολαμβάνει τα κοσμικά πράγματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το επίθετο σύνηθες έχει μια σαφή υποτιμητική έννοια, καθώς σχετίζεται με την επιφανειακότητα και τη ματαιοδοξία των εκλεπτυσμένων περιβαλλόντων της υψηλής κοινωνίας.
Η ιδέα του κόσμου και του κόσμου
Η λέξη κόσμος είναι ισοδύναμη με τον κόσμο στον ελληνικό κόσμο. Για τους αρχαίους Έλληνες ο κόσμος είναι ένας τόπος που διατάσσεται από δυνάμεις της φύσης και σε μια άλλη διάσταση υπάρχει ένα απαίσιο μέρος, ο κάτω κόσμος. Με την άφιξη του Χριστιανισμού η ιδέα του κόσμου απέκτησε μια νέα διάσταση και ο γήινος κόσμος γίνεται κατανοητός σε αντίθεση με τον ουράνιο κόσμο.
Από τη χριστιανική προοπτική, τα πράγματα του κόσμου (τα κοσμικά) έχουν χαμηλότερη αξία από τα πράγματα του ουράνιου κόσμου
Στον επίγειο κόσμο υπάρχουν ανθρώπινες ατέλειες και ειδικά αμαρτία, ενώ στον ουράνιο κόσμο υπάρχει τελειότητα και απόλυτη αλήθεια. Αυτή η χριστιανική εκτίμηση του κόσμου ανάγκασε όλα τα κοσμικά (για παράδειγμα, απολαύσεις) να εκτιμηθούν αρνητικά, ως επικίνδυνη ή αμαρτωλή απόκλιση ή ως πειρασμός του ανθρώπινου πνεύματος.
Στο χριστιανικό δόγμα, τα γήινα ή κοσμικά πράγματα (μερικές φορές γνωστά με την έκφραση «κοσμικός θόρυβος») αντιπροσωπεύουν έναν ζωτικό δρόμο και πρόταση, αλλά ο αληθινός δρόμος βρίσκεται στον ουράνιο κόσμο.
Φωτογραφίες: iStock - YinYang / Martin Dimitrov
