ορισμός του ελιτισμού
Οι ανθρώπινες κοινωνίες έχουν οργανωθεί από τις παλαιότερες αρχές τους σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό γύρω από την ιδέα ισχυρών τομέων και μη προστατευμένων τομέων.
Αυτή η διχοτομία μεταξύ εκείνων που έχουν περισσότερη δύναμη και πολυτέλειες και εκείνων που δεν έχουν τίποτα περισσότερο από το δικό τους εργατικό δυναμικό υπήρχε πάντα, αν και τα τελευταία χρόνια έχει χρωματιστεί από την εμφάνιση των μεσαίων τάξεων ή τομέων που μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ορισμένα οφέλη χωρίς να φτάσουν σε κάθε περίπτωση, για να απολαύσετε μια ανώτερη ποιότητα ζωής.
Η ελίτ σε μια κοινωνία: η πιο ισχυρή και ισχυρή κοινωνική ομάδα
Στον ιστορικό και παραδοσιακό διαχωρισμό των κοινωνικών ομάδων, η ελίτ ήταν πάντα το πιο ισχυρό και ισχυρό σύνολο ανθρώπων, που καθορίζουν τάσεις, που λαμβάνουν αποφάσεις, που κυβερνούν και διαχειρίζονται πόρους κ.λπ. Η ελίτ τείνει επίσης να συγκεντρώνει τα μέσα του πολιτισμού που νοούνται ως πνευματικά, που κυμαίνονται από ακαδημαϊκές γνώσεις, επιστήμες και τέχνες και που διαφέρουν από τη δημοφιλή γνώση για το απλό γεγονός ότι θεωρείται επίσημο.
Η γνώση των ελίτ τείνει να περνά περισσότερο από ιδρύματα όπως μουσεία, ακαδημίες, πανεπιστήμια, γκαλερί, ενώ η δημοφιλής γνώση βρίσκεται πιο εύκολα στο δρόμο. Τέλος, οι ελίτ είναι αυτοί που κατέχουν τα μέσα παραγωγής, τον πλούτο και επιλέγουν τι να κάνουν με τους πόρους που θεωρούνται ότι ανήκουν σε ολόκληρη την κοινωνία.
Ο ελιτισμός είναι η πιο άμεση συνέπεια της ύπαρξης των ελίτ
Για να κατανοήσουμε τον όρο «ελιτισμός» πρέπει να καταλάβουμε ότι έχει να κάνει και συνδέεται άμεσα με ό, τι δημιουργεί η ελίτ. Έτσι, μπορούμε να μιλάμε για στάσεις, γνώσεις, πλούτο, ελιτιστικές δυνάμεις που εξ ορισμού ανήκουν σε μια πολύ επιλεγμένη και μειωμένη ομάδα του πληθυσμού και αφήνουν τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας που γίνεται κατανοητή ως λαός.
Ο ελιτισμός είναι, με άλλα λόγια, ένας τρόπος επισήμανσης διαφορών και διάκρισης τόσο θετικά όσο και αρνητικά κατά των μελών μιας κοινότητας μεταξύ των ισχυρών και των μη προστατευμένων. Ένα καλό παράδειγμα ελίτ ή ελιτιστικής στάσης είναι να ζητήσετε από όσους παρακολουθούν ένα βράδυ να συμμορφώνονται με ορισμένους κανόνες τάξης και ένδυσης ή δεν θα τους επιτρέπεται να εισέρχονται σε αυτό.
Ελιτισμός και κοινωνικές συγκρούσεις
Σε γενικές γραμμές, όταν ο ελιτισμός παρατηρείται και απεικονίζεται στις συμπεριφορές της κοινωνικής ομάδας που θεωρείται ελίτ, η κοινωνική σύγκρουση επιδεινώνεται εύκολα. Αυτό συμβαίνει επειδή, όπως αναφέρθηκε, ο ελιτισμός είναι μια μορφή διάκρισης, διάκρισης και διαφοροποίησης μεταξύ εκείνων που πραγματικά ανήκουν σε μια τέτοια ομάδα ανθρώπων και εκείνων που δεν το κάνουν ή που το επιθυμούν.
Η κοινωνική σύγκρουση και η δυσαρέσκεια μεταξύ των δύο μερών της κοινωνίας είναι συχνά αμοιβαία, οι ίδιες οι κατώτερες ή δημοφιλείς τάξεις περιφρονούν ό, τι θεωρείται ελιτιστικό ή αποκλειστικό. Ο ελιτισμός δεν επιτρέπει να σπάσει το κοινωνικό χάσμα ούτε ευνοεί την ύπαρξη ολοένα και πιο ισότιμων κοινωνιών.
Φωτογραφίες: iStock - ilbusca / mbbirdy
