ορισμός των καθηκόντων
Ο όρος καθήκοντα αναφέρεται στις δραστηριότητες, τις πράξεις και τις περιστάσεις που συνεπάγονται κάποια ηθική ή ηθική υποχρέωση. Γενικά, τα καθήκοντα σχετίζονται με ορισμένες στάσεις που όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους, την εθνικότητά τους, την ηλικία ή τις συνθήκες διαβίωσής τους υποχρεούνται να εκπληρώνουν προκειμένου να διασφαλίσουν στην υπόλοιπη ανθρωπότητα τη δυνατότητα να ζει ειρηνικά, με αξιοπρέπεια και με ορισμένες ανέσεις. Τα καθήκοντα είναι, λοιπόν, ένα από τα πιο σημαντικά σημεία όλων των συστημάτων νόμων και εθνικών συντάξεων, επειδή έχουν να κάνουν με την επίτευξη κοινοτικών μορφών και πιο ισορροπημένων κοινωνιών όπου όλοι έχουν ίση πρόσβαση στα δικαιώματά τους.
Κάθε φορά που μιλάμε για καθήκοντα, αναφερόμαστε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε κάποιο είδος υποχρέωσης, είτε πρόκειται για ηθική, οικονομική, κοινωνική ή πολιτική. Τα καθήκοντα μπορούν να καθιερωθούν σιωπηρά ή ρητά σε μια κοινωνία και αυτό έχει να κάνει με τα ειδικά έθιμα κάθε κοινότητας, καθώς και με την έννοια της επιβίωσης του ίδιου (δεδομένου ότι τα καθήκοντα σχετίζονται συχνά με τη μόνιμη κατάσταση των πιο κοινών συνθηκών). για την ανάπτυξη μιας τέτοιας κοινότητας). Σε πολλές περιπτώσεις, τα σύγχρονα καθήκοντα όπως η καταβολή φόρων, ο σεβασμός των κανόνων του δρόμου, η συμμετοχή στην πολιτική ή η συμμόρφωση με ορισμένα επίπεδα αλφαβητισμού, είναι επιπλέον των παραδοσιακών νόμων και καθηκόντων που υπήρχαν πάντα σε όλες τις κοινωνίες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι καθήκον είναι η αντίθετη πλευρά του νόμου, αλλά είναι επίσης στενοί σύμμαχοι αφού για να έχουμε ορισμένα δικαιώματα πρέπει να εκπληρώσουμε μια σειρά υποχρεώσεων, για παράδειγμα αν θέλουμε να αγοράσουμε κάτι που θα πρέπει να εργαστούμε. Είμαστε πάντα υποχρεωμένοι να επιβάλλουμε καθήκον, είτε επειδή διατάσσεται από τους ισχύοντες κανονισμούς, ένα έθιμο, έναν θρησκευτικό κανόνα ή μια ηθική εντολή, μεταξύ άλλων.
Εάν δεν συμμορφωθούμε με τα καθιερωμένα καθήκοντα, θα τιμωρηθούμε με καταναγκαστικό τρόπο, θα πληρώσουμε πρόστιμο ή θα φυλακίσουμε, στις πιο σοβαρές περιπτώσεις.
Εν τω μεταξύ, στην περίπτωση των ηθικών καθηκόντων, θα μας κρίνει η συνείδησή μας όταν εμφανίζονται λύπη.
Έτσι, ένα από τα πιο σημαντικά σημεία των καθηκόντων είναι η στιγμή κατά την οποία συνδέονται με την έννοια των δικαιωμάτων. Κανονικά, η εκπλήρωση των καθηκόντων ενός ατόμου θεωρείται ότι έχει να κάνει με τον σεβασμό των δικαιωμάτων ενός άλλου. Επομένως, και οι δύο σχετίζονται και είναι με τον ίδιο τρόπο απαραίτητο, ώστε τα μέλη μιας κοινωνίας να μπορούν να συνυπάρχουν με ομαλό και οργανωμένο τρόπο. Η αντίθεση μεταξύ καθηκόντων / δικαιωμάτων είναι εγγενής σε καθένα από τα άτομα που απαρτίζουν μια κοινωνία.
Γνωρίστε τα καθήκοντά μας και τα δικαιώματά μας
Θα υπάρχει συνειδητοποίηση των καθηκόντων και των δικαιωμάτων όταν σε ένα δεδομένο νομικό σύστημα, τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτό γνωρίζουν απόλυτα ποια είναι τα καθήκοντά τους και ποια είναι τα δικαιώματά τους βάσει των κανονισμών που τους διέπουν. Χωρίς αυτήν την επίγνωση, είναι πιθανό αυτά τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις να αποθανατιστούν σε ένα γραπτό έγγραφο και να παραμείνουν εκεί.
Αλλά αναμφίβολα, όταν η συνείδηση είναι ενεργή και βασίζεται στη ζωή στην κοινωνία, θα είναι πολύ πιο εύκολο να επιλυθούν συγκρούσεις σε εκείνες τις περιπτώσεις που υπάρχουν και, για παράδειγμα, θα είναι δυνατόν να αποφευχθεί η επίλυση διαφορών, κάτι μακρύ και επαχθές.
Έτσι, εάν ένα μέρος γνωρίζει συνειδητά ότι έχει καθήκον εναντίον του άλλου και το εκπληρώνει, τότε δεν θα είναι απαραίτητο για το άλλο μέρος να ζητήσει τίποτα από αυτόν επειδή γνωρίζει ότι θα εκπληρώσει το καθήκον του. Αυτή η κατάσταση φυσικά συμβάλλει άμεσα και αποτελεσματικά στην ύπαρξη μιας αρμονικής και ειρηνικής συνύπαρξης στην κοινωνία.
Τώρα, για να εκπληρωθούν τα παραπάνω, η παρουσία τριών στοιχείων θα είναι απαραίτητη, καταρχήν γνωρίζοντας τον κανόνα, δηλαδή, εάν κάποιος δεν το γνωρίζει αυτό ή αυτόν τον κανόνα, θα είναι πραγματικά αδύνατο να το εκπληρώσει, παρατηρήστε το. Από την άλλη πλευρά, θα είναι επίσης απαραίτητο να υπάρχει ένα κοινωνικό κίνημα που διαρκεί με την πάροδο του χρόνου και αυτό φυσικά απαιτεί αποτελεσματική συμμόρφωση με τον κανόνα. Και τέλος, είναι απαραίτητη η παρουσία οργανισμών που είναι επιφορτισμένοι με τον έλεγχο της συμμόρφωσης με τους κανονισμούς, ειδικά σε περιπτώσεις στις οποίες δεν υπάρχει και μπορεί να υπάρχει προδιάθεση για μη τήρηση των κανονισμών.