ορισμός πολυμερούς
ο πολυμερές είναι ένα χημική ένωση που έχει υψηλή μοριακή μάζα και λαμβάνεται μέσω διαδικασίας πολυμερισμού. Εν τω μεταξύ, ο πολυμερισμός αποτελείται από το ένωση διαφόρων μορίων μιας ένωσης από θερμότητα, φως ή καταλύτη, με την αποστολή να σχηματίσουν α αλυσίδα μορίων πολλαπλών συνδέσμων και έτσι πάρτε ένα μακρομόριο. Μεταξύ των πιο γνωστών φυσικών πολυμερών είναι: DNA, μετάξι, άμυλο και κυτταρίνη και μεταξύ των συνθετικών: πολυαιθυλένιο, βακελίτη και νάιλον.
Υπάρχουν δύο τύποι πολυμερισμού: πολυμερισμός συμπύκνωσης (σε κάθε ένωση του μονομερήΜε μικρότερα μόρια, ένα μικρό μόριο χάνεται, ως συνέπεια αυτού, η μοριακή μάζα του πολυμερούς δεν θα είναι ένα ακριβές πολλαπλάσιο της μοριακής μάζας του μονομερούς. Αυτά με τη σειρά τους χωρίζονται σε ομοπολυμερές και συμπολυμερήΥ πολυμερισμός προσθήκης (Στην περίπτωση αυτή, η μοριακή μάζα του πολυμερούς είναι ένα ακριβές πολλαπλάσιο της μοριακής μάζας του μονομερούς και συνήθως παρατηρούν μια διαδικασία που αποτελείται από τρεις φάσεις: έναρξη, διάδοση και τερματισμός).
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα πολυμερή μπορεί να είναι γραμμικά, δηλαδή, μπορούν να αποτελούνται από μία μόνο αλυσίδα μονομερών, ή ελλείψει αυτού, η εν λόγω αλυσίδα μπορεί να έχει μεγαλύτερους ή μικρότερους κλάδους, ομοίως, μπορεί να υπάρχουν σταυροδεσμοί που προκαλούνται από τον δεσμό μεταξύ ατόμων διαφορετικών αλυσίδων.
Μεταξύ των ιδιοτήτων των πολυμερών είναι: φωτοαγωγιμότητα, ηλεκτροχρωματισμός και φωτοφωταύγεια.
Όπως ορίζεται από το International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC), η γενική αρχή που διέπει την ονομασία πολυμερών είναι η χρήση του προθέματος μπάτσος ακολουθούμενη από την επαναλαμβανόμενη δομική μονάδα. Για παράδειγμα: πολυμεθυλένιο, πολυαιθυλένιο, πολυστυρόλιο, πολυουρεθάνη, χλωριούχο πολυβινύλιο, μεταξύ άλλων.
