ορισμός του κόσμου
Η λέξη σύμπαν ελληνικής προέλευσης, με την πιο γενική του έννοια υποτίθεται α κανονικό ή αρμονικό σύστημα, διότι ακριβώς στην ελληνική γλώσσα η προηγούμενη λέξη σημαίνει τάξη ή στολίδι, εξάλλου, αποδεικνύεται ότι αποτελεί αναφορά σε αντίθεση με το χάος.
Επί του παρόντος, η λέξη cosmos χρησιμοποιείται συχνά ως συνώνυμο με το σύμπαν, κατά συνέπεια με τη σειρά που θεωρείται ότι έχει.
Και τέλος, όταν η λέξη χρησιμοποιείται με απόλυτη έννοια, αναφέρεται σε όλα τι υπάρχει, συμπεριλαμβανομένων όσων έχουν ανακαλυφθεί και τι όχι.
Η θεολογία είναι ένας τομέας στον οποίο χρησιμοποιείται συχνά η λέξη Κόσμος, καθώς μέσω αυτής αναφέρεται στη δημιουργία του σύμπαντος, χωρίς να υπολογίζεται ο Θεός σε αυτό. Οι χριστιανοί θεολόγοι το χρησιμοποιούν συνήθως όταν αναφέρονται στην κοσμική ζωή, η οποία είναι εντελώς αντίθετη με την έννοια της μεταθανάτιας ζωής.
Εν τω μεταξύ, η κοσμολογία είναι η πειθαρχία που ασχολείται με τη μελέτη του Κόσμου. Η προαναφερθείσα μελέτη διεξάγεται από διαφορετικές απόψεις, ανάλογα με το εν λόγω πλαίσιο.
Ό, τι κι αν είναι κοσμολογία που χρησιμοποιείται, θα συμπέσει με τα υπόλοιπα στην προσπάθεια κατανόησης της σειράς που υπονοείται στο σύνολο που αντιπροσωπεύει την ύπαρξη.
Για παράδειγμα, στην περίπτωση του φυσική κοσμολογία, η έννοια του κόσμου συνδέεται με μια τεχνική μορφή και είναι ένα χωροχρονικό συνεχές μέσα σε ένα πολλαπλό σύμπαν (τα πολλαπλά πιθανά σύμπαντα, συμπεριλαμβανομένου του δικού του).
Και από την πλευρά της Φιλοσοφίας, η έννοια του σύμπαντος μαζί με εκείνες του απόλυτου και του σύμπαντος χρησιμοποιείται όταν θέλει να ορίσει ό, τι υπάρχει, δηλαδή είναι συνώνυμα μεταξύ τους και της έκφρασης του υπάρχοντος.
