ορισμός της πείνας
Απουσία πρόσληψης τροφής για μεγάλο χρονικό διάστημα.- Στη γλώσσα μας διαπιστώνουμε ότι ο όρος πείνα μπορεί να έχει δύο κύριες αναφορές: πρώτον, χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στην αίσθηση που βιώνεται μετά από μια ορισμένη περίοδο από την τελευταία κατανάλωση τροφής, που ποικίλλει ανάλογα με κάθε άτομο, με τον τύπο τροφής που μεταφέρεται, με τις συγκεκριμένες συνθήκες της κατάστασης και με άλλα στοιχεία. Δηλαδή, λαμβάνοντας υπόψη τις εκτεθειμένες καταστάσεις, και έχοντας περάσει πολύ καιρό χωρίς να φάει κανενός είδους τροφή, είναι κοινό και πολύ κοινό για τους ανθρώπους και τα ζώα να αισθάνονται πεινασμένοι.
Υπάρχουν τυπικά συμπτώματα που μας προειδοποιούν, προβλέπουν στους ανθρώπους ότι είμαστε πεινασμένοι και ότι ήρθε η ώρα να καθίσουμε για να φάμε κάτι, μεταξύ αυτών: αίσθημα κοιλότητας και κενό στο στομάχι, πονοκέφαλος, αδυναμία, ειδικά εάν έχει περάσει πολύ χρόνο, και σε μερικούς ανθρώπους, μια έντονη κακή διάθεση μπορεί να προκύψει από το να μην τρώτε για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πέρα από αυτά τα ζητήματα που μπορούν να εκδηλωθούν στη φυσική, πρέπει να δείξουμε ότι το φαγητό είναι εξαιρετικά σημαντικό για τους ανθρώπους, γιατί αυτό μας δίνει ενέργεια για να αντιμετωπίσουμε τις διάφορες δραστηριότητες που συνήθως έχουμε την ημέρα, οπότε είναι πολύ σημαντικό να σεβόμαστε τα χρονοδιαγράμματα κάθε γεύματος: πρωινό, μεσημεριανό, σνακ και δείπνο. Θα έχουμε μια υγιή ζωή και επίσης μια ικανοποιητική απόδοση στις ενέργειές μας.
Η πείνα των ανθρώπων λόγω της έλλειψης ευκαιριών και οικονομικών πόρων
Από την άλλη πλευρά, η λέξη πείνα χρησιμοποιείται ευρέως στη γλώσσα μας με κοινωνική συνήθεια και με πολύ γενικό νόημα σε σχέση με την κατάσταση της ακραίας φτώχειας, της δυστυχίας και του υποσιτισμού που ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει ακριβώς λόγω της έλλειψης αυτού του φαγητού για το οποίο μιλάμε και ότι όπως είπαμε είναι απαραίτητο για την επιβίωση και για την απόδοση σε αυτό που αναλαμβάνουμε.
Όταν λέγεται ότι αυτός ή ο πληθυσμός του κόσμου υποφέρει από πείνα, είναι επειδή δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε βασικά τρόφιμα, τα οποία είναι απαραίτητα λόγω της περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά που έχουν. Τα βασικά τρόφιμα παρέχουν στο άτομο θερμίδες και γενικά περιέχει υδατάνθρακες.
Η αίσθηση της πείνας ή της έλλειψης τροφής στο σώμα είναι μία από τις πιο βασικές αισθήσεις όχι μόνο του ανθρώπου αλλά και του όντος. Υπό αυτήν την έννοια, η ικανοποίηση αυτού του κενού που οφείλεται στην έλλειψη τροφής είναι αυτό που μας επιτρέπει να συνεχίσουμε την ύπαρξή μας με έναν κανονικό τρόπο, θεωρώντας το φαγητό μία από τις πιο πρωταρχικές και ζωτικές ανάγκες. Κανονικά, υποστηρίζεται ότι η πείνα εμφανίζεται συνήθως σημαντικά μετά από τέσσερις ώρες από το τελευταίο γεύμα, βαθαίνοντας αυτήν την αίσθηση με το πέρασμα των ωρών και με τη διατήρηση της έλλειψης τροφής.
Ωστόσο, σε καταστάσεις που δεν είναι αρκετά συχνές, η αίσθηση έλλειψης τροφής και πείνας μπορεί να γίνει ανεκτή για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους (αν και δεν εξαλειφθεί).
Το να αισθάνεσαι πεινασμένο είναι κυρίως το αποτέλεσμα της δράσης που προκαλούν ορισμένοι αδένες και οι ουσίες τους (όπως ο υποθάλαμος) στον εγκέφαλό μας. Με αυτόν τον τρόπο, αποστέλλονται σήματα στο εγκεφαλικό όργανο που υπογραμμίζουν την ανάγκη κατανάλωσης τροφής ενόψει της επιδείνωσης (μεγαλύτερων ή μικρότερων) ορισμένων συνθηκών «κανονικότητας».
Μια μάστιγα που μεγαλώνει
Χωρίς αμφιβολία, η πείνα ως κοινωνική έννοια και ως πανδημία είναι σήμερα ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα στον πλανήτη μας. Σύμφωνα με μελέτες που διεξήχθησαν από τα αρμόδια θεσμικά όργανα (όπως ο ΟΗΕ), ο υποσιτισμός και η πείνα είναι μια από τις κύριες αιτίες θανάτου στον κόσμο, μια κατάσταση που πλήττει δισεκατομμύρια ανθρώπους, καθώς και εκτεταμένες περιοχές του πλανήτη . Έτσι, είναι εμφανής η ανισότητα στην πρόσβαση σε τρόφιμα, παραγωγικά μέσα και κατάλληλη διατροφή ανάλογα με τις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε τύπου ατόμου.
Το πιο περίεργο και λυπηρό πράγμα για αυτήν την κατάσταση που, όπως μόλις επισημάνουμε, πολλές περιοχές και έθνη του πλανήτη μας περνούν είναι ότι συμβαίνει συνήθως σε μέρη όπου ξεχωρίζει η παραγωγή τροφίμων, γι 'αυτό γενικά πεθαίνουν παιδιά και άνθρωποι της πείνας σε αυτά τα πλαίσια είναι μια πραγματική καταστροφή που δεν μπορεί να πιστευτεί ή να γίνει κατανοητή.
Υπό αυτήν την έννοια, και χωρίς αμφιβολία, η κύρια ευθύνη βαρύνει το κράτος, συνήθως ένα απόν που δεν αντιμετωπίζει όπως θα έπρεπε να επιτύχει μια δίκαιη κατανομή του πλούτου και των ευκαιριών. Δεν μπορεί και είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι σε μια χώρα παραγωγής τροφίμων οι άνθρωποι πεθαίνουν λόγω έλλειψης τροφής.
