ορισμός του σειριακού δολοφόνου
Είναι γνωστό ως κατά συρροή δολοφόνος σε αυτό άτομο που έχει δολοφονήσει τρία ή περισσότερα άτομα σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από ένα μήνα, αφήνοντας έναν νεκρό χρόνο μεταξύ του ενός δολοφονικού και του άλλου και του οποίου το κύριο κίνητρο κατά τη δολοφονία βρίσκεται στην ψυχολογική ικανοποίηση που παρέχει η πράξη της δολοφονίας.
Άτομο που δολοφόνησε περισσότερα από τρία άτομα σε χρόνο μεγαλύτερο από ένα μήνα
Μια ποικιλία από ψυχολογικές προτροπές μπορεί να οδηγήσει στη δολοφονία του σειριακού δολοφόνου ή του σειριακού δολοφόνου, όπως είναι επίσης γνωστό, ειδικά το σεξουαλικές εμμονές και υπερβολικές προθέσεις για εξουσία.
Modus operandi και άρρωστα προφίλ
Η μεθοδολογία, δηλαδή, ο τρόπος λειτουργίας που ακολουθεί ένας δολοφόνος αυτού του τύπου είναι συνήθως πάντα ο ίδιος, επειδή τα εγκλήματα διεξάγονται λίγο πολύ υπό τις ίδιες συνθήκες και οι επιλεγμένοι στόχοι μοιράζονται χαρακτηριστικά, όπως επάγγελμα, φύλο, ηλικία κ.λπ. φυλή.
Είναι ένα επαναλαμβανόμενο γεγονός που παρουσιάζουν οι περισσότεροι δολοφόνοι κατά σειρά ανθυγιεινό υπόβαθρο, δηλαδή, ήταν οι ίδιοι θύματα κακοποίησης κατά την παιδική τους ηλικία.
Η δολοφονική ερώτηση φαντασίας είναι ένα χαρακτηριστικό αυτών των εγκληματιών επειδή γενικά φαντασιώνονται από παιδιά και εφηβεία, με δολοφονίες, τους αρέσει να διαβάζουν για εγκλήματα και στη συνέχεια καταλήγουν να εφαρμόζουν όλα αυτά τα ερωτήματα στα πραγματικά τους εγκλήματα.
Υπάρχουν τρία σημάδια ότι εάν ένα παιδί συνυπάρχει, θα μας προειδοποιήσει ότι αντιμετωπίζουμε έναν μελλοντικό σειριακό δολοφόνο: την πυρομανία (ξεκινώντας πυρκαγιές από το συναίσθημα), τη σκληρότητα απέναντι στα ζώα (σκοτώνουν ζώα όπως σκύλους και γάτες μπροστά από τους φίλους τους να τους εντυπωσιάσει και για καθαρή απόλαυση) και ενούρηση (επιμονή της ανεξέλεγκτης ούρησης, ακόμη και πέραν του ότι έφτασε την ηλικία στην οποία πρέπει να ελέγχεται).
Για παράδειγμα, εάν αυτό που οδηγεί στη δολοφονία ενός ατόμου και στη συνέχεια να τον μετατρέψει σε σειριακό δολοφόνο είναι η επαναλαμβανόμενη κακοποίηση που υπέστη ως παιδί από τη μητέρα του, θα τον κάνουν να επιλέξουν γυναίκες που έχουν κοινά χαρακτηριστικά με τη μητέρα τους ως τα κύρια θύματα των αδικημάτων τους.
Ενώ η ιδέα εγκαταστάθηκε στο εβδομήντα του περασμένου αιώνα από το Ειδικός πράκτορας του FBI Robert ResslerΣτην πραγματικότητα, η ιδέα είχε ήδη χρησιμοποιηθεί από τη δεκαετία του 1930.
Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι ο σειριακός δολοφόνος δεν πρέπει να συγχέεται με άλλους τύπους δολοφόνων με τους οποίους σχετίζεται συνήθως, όπως μαζικός δολοφόνος (το άτομο που σκοτώνει μεγάλο αριθμό ανθρώπων σε σύντομο χρονικό διάστημα) και το δολοφόνος αστραπής (ο οποίος διαπράττει πολλές δολοφονίες σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα και σε διάφορα μέρη).
Δύσκολο να πιάσει
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η σύλληψη ενός σειριακού δολοφόνου δεν είναι εύκολη υπόθεση για τους ανακριτές, δεδομένου ότι είναι συνήθως αρκετά οργανωμένοι εγκληματίες που προσπαθούν να μην αφήσουν χαλαρά άκρα στις ενέργειές τους ή επειδή τείνουν να χρησιμοποιούν κάποιες περισπασμούς για να διασκεδάσουν τους ερευνητές.
Όταν η αστυνομία επιβεβαιώνει ότι επιδιώκει έναν κατά συρροή δολοφόνο, συνήθως εμπλέκει ψυχιατρικούς επαγγελματίες στην έρευνα, οι οποίοι θα τους επιτρέψουν να σχεδιάσουν ένα προφίλ του δολοφόνου από τα αποδεικτικά στοιχεία που βρέθηκαν σε κάθε μία από τις περιπτώσεις.
Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό το προφίλ καθιστά δυνατή την εύρεση του δολοφόνου ή την πρόληψη μιας επίθεσης.
Δεδομένου ότι είναι δολοφόνοι που παρουσιάζουν σοβαρά ψυχικά προβλήματα, ενδέχεται η δικαιοσύνη να τους περιορίζει σε διαρκή περιορισμό σε ένα ψυχικό ίδρυμα μόλις πιάσουν.
Εγκληματίες που πιάνουν το κοινό
Από την άλλη πλευρά, οι σειριακοί δολοφόνοι είναι ένας τύπος εγκληματία που διεγείρει σημαντικό ενδιαφέρον μεταξύ των απλών ανθρώπων ως αποτέλεσμα των σαδιστικών εγκλημάτων, της προσωπικότητάς τους, της ικανότητας που δείχνουν να αποφεύγουν την αστυνομία και να συνεχίζουν να συσσωρεύουν θύματα.
Αυτή η κατάσταση έχει προκαλέσει ότι πολλοί από αυτούς υπερβαίνουν τη φήμη και γίνονται φιγούρες των μέσων ενημέρωσης, των οποίων οι ιστορίες εκπροσωπούνται επίσης σε βιβλία, ταινίες, κόμικς, μεταξύ άλλων.
Ο κινηματογράφος είναι ένα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που αντικατοπτρίζει τις ιστορίες των σειριακών δολοφόνων, είτε προσαρμόζοντας υποθέσεις από την πραγματική ζωή είτε δημιουργώντας δολοφόνους αυτής της τάξης που αργότερα γίνονται πολύ δημοφιλείς. Πολλές από αυτές τις παραγωγές έχουν επιτύχει εξαιρετική επιτυχία με το κοινό.
Μία από τις πιο εμβληματικές και επιτυχημένες περιπτώσεις είναι αυτή του The Silence of the Innocents, ένα κομμάτι με πρωταγωνιστές το ηθοποιό Jodie Foster και Anthony Hopkins στο οποίο το τελευταίο ενσαρκώνει το ρόλο του σειριακού δολοφόνου Hannibal Lecter, ψυχίατρου που ασκούσε κανιβαλισμό με τα θύματα σκότωσε.
Η Φόστερ παίζει έναν πράκτορα του FBI που πλησιάζει τη Λέκτορα για να την βοηθήσει να πιάσει έναν άλλο δολοφόνο.
Η ιστορία δείχνει πώς η όλκιμη και διεστραμμένη προσωπικότητα του Λέκτορα καταφέρνει σε πολλές περιπτώσεις να κυριαρχήσει στον νέο πράκτορα.
Η ιστορία θα συλλάβει μια τέτοια προτίμηση από το κοινό που είχε συνέχειες και prequels.
