ορισμός της απληστίας
Γνωστός ως μία από τις επτά θανατηφόρες αμαρτίες, η απληστία θα μπορούσε να περιγραφεί ως η διαρκής και ασταμάτητη ανάγκη απόκτησης κατοχών, ειδικά εκείνων ενός υλικού τύπου με την αποστολή να τα διατηρήσει, δηλαδή, η απληστία δεν προσπαθεί σε καμία περίπτωση να ομαδοποιήσει τον πλούτο και μόλις κατορθώσει να τα ξοδεύουμε όσο καλύτερα θέλει σύμφωνα με τις προτιμήσεις ή τις προτιμήσεις που έχουν αλλά επιτυγχάνονται για να τους θησαυρούς.
Ως αμαρτία, η απληστία δεν παρουσιάζει θετική πλευρά (όπως θα μπορούσε η φιλοδοξία) και στη συνέχεια σχετίζεται με μια άρρωστη και εμμονική επιθυμία για τον επιδιωκόμενο στόχο. Είναι σαφές ποιος είναι πιο άθλιος, όπως καλείται το άτομο που παρουσιάζει αυτήν τη διάθεση, θα συνδεθεί με χρήματα ή οποιοδήποτε άλλο υλικό αγαθό με έναν εμμονικό και άρρωστο τρόπο. Εν τω μεταξύ, όταν κάποιος εμφανίζεται ως απειλή για τις πεποιθήσεις του ως προς αυτό, ο φτωχός μπορεί να συμπεριφέρεται με αυτό το άτομο με βίαιο και δυσάρεστο τρόπο.
Η απληστία, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτών των εποχών
Η απληστία επισημαίνεται επίσης ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά των καπιταλιστικών κοινωνιών στις οποίες η κοινωνική πρόοδος χαρακτηρίζεται ειδικά από τον πλούτο και τα υλικά επιτεύγματα.
Σύμφωνα με διάφορες θρησκείες, και ιδίως τον Καθολικισμό, η απληστία είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές αμαρτίες του ανθρώπου. Μέσα από αυτό το συναίσθημα, το άτομο μπορεί να αναπτύξει απίστευτες πράξεις και ενέργειες που στοχεύουν στην αδιάκοπη απόκτηση υλικών αγαθών (χρήματα, αγαθά, ακίνητα κ.λπ.). Ωστόσο, η απληστία μπορεί επίσης να στοχεύει στην απόκτηση εξουσίας και θέσεων κοινωνικής ιεραρχίας από τις οποίες να λειτουργεί άνετα και χωρίς όρια.
Πολλές θρησκείες και φιλοσοφίες εκφράζουν από την άλλη πλευρά ότι η απληστία, ως ο σαφέστερος εκπρόσωπος των καπιταλιστικών κοινωνιών, είναι εκ φύσεως η άμεση αντίθεση στην ευτυχία. Αυτό γίνεται κατανοητό με αυτόν τον τρόπο δεδομένου ότι η απληστία λειτουργεί ως σκανδάλη αλλά και ως κακία ή εθισμός που εμποδίζει την επιθυμία να κερδίζουμε όλο και περισσότερο από ποτέ, ακόμα και έχοντας αποκτήσει αυτό που ζητήθηκε αρχικά. Η απληστία μπορεί εύκολα να οδηγήσει ένα άτομο να αναπτύξει ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα και να δημιουργήσει διαφορετικούς τύπους προβλημάτων σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο.
Αν και η απληστία υπήρχε πάντα ως μία από τις συνθήκες του ανθρώπου (από την άλλη ατελής), είναι προφανές ότι ο καταναλωτισμός που αναπτύσσεται στις τρέχουσες κοινωνίες διευκολύνει και εμβαθύνει αυτά τα συναισθήματα, καθώς η πρόσβαση σε προϊόντα και υπηρεσίες όλων των ειδών είναι μόνιμη.
Συνδέεται με το έγκλημα και άλλα σοβαρά αδικήματα
Όπως αναφέραμε, η απληστία είναι μια τάση που θέτει το άτομο να ενεργήσει με δυσλειτουργικό τρόπο, και ακόμη και στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, θα είναι σε θέση να παρακινήσει το άτομο που πάσχει από αυτήν να ασκήσει ενέργειες που συνορεύουν ή υπερβαίνουν το νόμο. Με άλλα λόγια, αυτή η υπερβολική επιθυμία να κατέχει όλο και περισσότερα υλικά αγαθά μπορεί να προδιαθέσει τον φτωχό στη διάπραξη εγκλημάτων σε πολλές εκδηλώσεις του. Έτσι, ληστείες, απαγωγές, απάτες, δωροδοκίες, παράνομη πώληση ναρκωτικών ή οποιοδήποτε άλλο αγαθό μπορεί να προκύψουν, μεταξύ άλλων, όλες οι ενέργειες που επιτρέπουν την απόκτηση χρημάτων εύκολα, γρήγορα και επίσης σε μεγάλα ποσά.
Από την άλλη πλευρά, αυτός ο τύπος συμπεριφοράς οδηγεί στη διάπραξη σοβαρών ηθικών και ηθικών βλαβών εκ μέρους του πόνου που, λόγω της υπερβολικής επιθυμίας του να είναι πλούσιος, μπορεί να προδώσει και να εξαπατήσει κάποιον που αγαπά, έναν φίλο, ένα μέλος της οικογένειας, δυσαρέσκεια φυσικά τη σχέση μαζί του και ηθικά και ηθικά πρότυπα.
