ορισμός της υποβολής
Η υποταγή σε αυτήν την πράξη γίνεται κατανοητή με την οποία ένα άτομο κακομεταχειρίζεται έναν άλλο, την αναγκάζει να κάνει κάτι ενάντια στη θέλησή της, να την κάνει, να την κάνει να αισθάνεται βαθιά άσχημα. Η υποβολή ξεκινά από ένα αίσθημα διαστρέβλωσης που κάνει ένα άτομο (συνειδητά ή ασυνείδητα) να αισθάνεται ανώτερο από το άλλο και να απολαμβάνει την κακομεταχείριση με ευχαρίστηση. Παρόλο που υπάρχει και η υποταγή μεταξύ των ζώων, ο κίνδυνος υποταγής μεταξύ των ανθρώπων έγκειται στο γεγονός ότι η συνείδηση συχνά δημιουργεί ένα αίσθημα εθισμού ή απόλαυσης που αναπτύσσεται το άτομο που υποβάλλει, γι 'αυτό η υποταγή γίνεται πράξη. Κοινή και αυξάνεται όλο και περισσότερο.
Οι ψυχολόγοι και οι αναλυτές περιγράφουν την υποταγή ως μια φυσιολογική ή κοινή δραστηριότητα μεταξύ όντων που ανήκουν στην ίδια κοινότητα ή όχι. Η υποβολή όχι μόνο βλάπτει την ψυχή και συχνά επίσης τη σωματική διάπλαση του ατόμου που την υποφέρει, αλλά επίσης δημιουργεί ένα εθιστικό αίσθημα ευχαρίστησης και υπεροχής σε όσους την ασκούν. Αν και η υποβολή μπορεί να μην βασίζεται στη σωματική βία, περιλαμβάνει πάντα κάποιο είδος ψυχολογικής ή συναισθηματικής βίας από τη στιγμή που ένα άτομο αναγκάζει ή αναγκάζει το άλλο να κάνει κάτι ενάντια στη θέλησή του. Επιπλέον, η υποβολή συνεπάγεται πάντα υψηλό επίπεδο υποβάθμισης, ταπείνωσης και άρνησης αυτού που υφίσταται.
Η υποβολή είναι σήμερα ένας κοινός τρόπος δράσης ειδικά σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, για παράδειγμα από άνδρες έως γυναίκες, από τους πλούσιους έως τους ταπεινούς, από εκείνους που έχουν γνώση σε εκείνους που δεν το κάνουν, κ.λπ. Ωστόσο, σε όλη την ιστορία της Ανθρωπότητας, ο άνθρωπος έχει αναπτύξει πράξεις που υπονοούν κάποια μορφή υποταγής, ακόμη και σε επίπεδα που δεν είναι αποδεκτά σήμερα. Αυτή είναι η περίπτωση της δουλείας ή της δουλείας, και οι δύο μορφές καταναγκαστικής εργασίας που εμπόδισαν το άτομο να ενεργήσει ελεύθερα και τον υπέβαλε στις βίαιες επιθυμίες και πρακτικές των κυρίων του ή εκείνων που είχαν εξουσία πάνω τους. Οι πόλεμοι ιστορικά ήταν επίσης «δικαιολογημένοι» τρόποι υποταγής σε ηττημένους πληθυσμούς.
