ορισμός του αποκλεισμού
Η ιδέα του αποκλεισμού εφαρμόζεται στην κοινωνική σφαίρα όταν γίνεται αναφορά στη δράση της περιθωριοποίησης εθελοντικά ή ακούσια ενός μέρους του πληθυσμού. Αν και ο όρος κοινωνικός αποκλεισμός σχετίζεται συνήθως με κοινωνικοοικονομικές πτυχές, αυτή η περιθωριοποίηση μπορεί επίσης να συνδεθεί με άλλους λόγους, όπως ιδεολογικούς, πολιτιστικούς, εθνοτικούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς.
Ο κοινωνικός αποκλεισμός διαφόρων ειδών υπήρχε πάντα σε όλη την ιστορία και είναι σχεδόν εγγενές ζήτημα στη δημιουργία κοινωνικών κοινοτήτων στις οποίες ορισμένα μέλη δεν μοιράζονται όλα τα χαρακτηριστικά ή τα στοιχεία της ζωής. Ωστόσο, ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι ιδιαίτερα σημαντικός στις σύγχρονες σύγχρονες κοινωνίες λόγω του μεγάλου αριθμού ατόμων που δεν μπορούν να φτάσουν στο ελάχιστο βιοτικό επίπεδο. Αυτά τα άτομα που περιθωριοποιούνται οικειοθελώς ή ακούσια είναι εκείνα που δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά στοιχεία όπως καθαρό νερό, ασφαλή στέγαση, υγιεινή και υγεία, τρόφιμα, εργασία και εκπαίδευση. Επομένως, παραμένουν έξω από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και πρέπει να οργανώσουν τη ζωή τους γύρω από μεγάλες πόλεις, σε πρόχειρες και μη ασφαλείς κατοικίες, με υψηλό επίπεδο ασυμφωνίας, εγκληματικότητας και έλλειψης υγειονομικής περίθαλψης.
Ωστόσο, ο αποκλεισμός μπορεί επίσης να οφείλεται σε λόγους ενός άλλου τύπου και που είναι γενικά πολύ βαθύτεροι αφού έχουν να κάνουν με τις δομές σκέψης και πεποιθήσεων μιας κοινότητας. Υπό αυτήν την έννοια, ο αποκλεισμός για ιδεολογικούς λόγους, για εθνοτικούς λόγους, για θρησκευτικούς, πολιτιστικούς και ακόμη και σεξουαλικούς λόγους, συνεπάγεται τον εθελοντικό και ρητό διαχωρισμό που ασκείται σε ορισμένους τομείς μειονοτήτων ενός πληθυσμού που φαίνεται να μην συμμορφώνονται με τους ηθικούς, θρησκευτικούς και πολιτιστικούς κανόνες τη χώρα. σύνολο αυτής της κοινωνίας.
Η περιθωριοποίηση οποιουδήποτε είδους συνεπάγεται πάντα ένα ορισμένο επίπεδο άγνοιας απέναντι στον αποκλεισμένο τομέα καθώς και τη δημιουργία προκαταλήψεων σε σχέση με εκείνα τα άτομα που έχουν μείνει εκτός πλειονότητας του πληθυσμού. Αυτές οι προκαταλήψεις επιτρέπουν τη διατήρηση αυτής της κατάστασης περιθωριοποίησης και ότι οι αποκλεισμένες ομάδες δεν μπορούν να αλλάξουν τις άξιες συνθήκες ζωής.
