ορισμός της εμμονής
Η εμμονή είναι μια τυπικά ανθρώπινη κατάσταση που χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι ο νους εστιάζει σε κάτι ή σε κάποιον, που καταλήγουν να το κυριαρχούν και να κυριαρχούν σε όλες τις σκέψεις που το περνούν. Όταν υπάρχει κάτι ή κάποιος που εμμένει στο μυαλό μας, δεν σκεφτόμαστε κάτι άλλο ή είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να το κάνουμε, καθώς αυτή η εμμονή κυριαρχεί και ελέγχει όλα όσα περνούν από το κεφάλι μας, ακόμα κι αν σκεφτόμαστε κάτι διαφορετικό, αργά ή νωρίς, ο νους θα τον συνδέσει με το αντικείμενο της εμμονής.
Προφανώς, η εμμονή δεν είναι καθόλου καλό ή θετικό για τη ζωή κανενός, διότι φυσικά, το άτομο ή το άτομο που μας εμμένει θα πάρει όλη μας την προσοχή και αυτό θα μας παραλύσει στη δράση και στην κανονική εξέλιξη της ζωής μας. Μια εμμονή δεν θα φέρει ποτέ κάτι καλό για όσους υποφέρουν από αυτήν, αλλά αντίθετα, θα περιορίσει, θα περιορίσει, μεταξύ άλλων αρνητικών συνεπειών.
Εν τω μεταξύ, η ψυχολογία, που είναι η πειθαρχία που ασχολείται με όλα όσα συμβαίνουν στο μυαλό μας κατ 'εξοχήν, είναι αυτή που ανησυχούσε περισσότερο και ασχολείται με αυτήν, μελετώντας τις αιτίες της, τη θεραπεία της και τις πολλαπλές μορφές που μπορεί να λάβει.
Στη ψυχολογία, λοιπόν, η εμμονή εμφανίζεται ως μια από τις πιο χαρακτηριστικές και κοινές ασθένειες που μπορεί να υποφέρει το άτομο, χωρίς να απαιτείται η παρουσία της ίδιας νοσηλείας και να είναι πολύ πιο συχνή από άλλες ψυχολογικές επιπλοκές. Η εμμονή θα μπορούσε να περιγραφεί ως η επαναλαμβανόμενη παρουσία αρνητικών σκέψεων που δημιουργούν διαφορετικά επίπεδα άγχους και αγωνία στο άτομο. Σε γενικές γραμμές, η εμμονή αναγκάζει ένα άτομο να αφιερώσει μεγάλο μέρος του χρόνου του σε αυτούς τους τύπους σκέψεων και καταλήγει (σε ακραίες περιπτώσεις) δείχνοντας συμπεριφορές που είναι κοινωνικά επικίνδυνες για τον εαυτό τους και τους άλλους.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η εμμονή έχει διάφορους τρόπους εκδήλωσης και παρόλο που συνήθως εκδηλώνεται ενάντια στη συνειδητή σκέψη του ατόμου, θα είναι πολύ δύσκολο για αυτόν να αντισταθεί, καθώς αυτός που καταλήγει να θριαμβεύσει παρά την προσπάθεια του ατόμου να ελευθερωθείτε από αυτό.
Ο όρος εμμονή προέρχεται από τα λατινικά και σημαίνει πολιορκία. Αυτή είναι ακριβώς η αίσθηση που προκαλεί η εμμονή σε άτομα που πάσχουν από αυτήν: πολιορκία και διωγμοί που προκαλούνται από την ασταμάτητη παρουσία ιδεοληπτικών σκέψεων και αισθήσεων προς ένα συγκεκριμένο άτομο, κατάσταση ή στοιχείο. Η εμμονή ως ψυχολογική επιπλοκή μπορεί να υπάρχει με διάφορους τρόπους και ενώ σε πολλές περιπτώσεις ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού πάσχει από κάποιο είδος στιγμιαίας ή φευγαλέας εμμονής, την οποία θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως αβλαβείς, όταν συμβαίνει να καταλαμβάνει ένα σημαντικό τμήμα του χρόνου Στη ζωή αυτού του ατόμου βρισκόμαστε υπό την παρουσία ενός ψυχολογικού προβλήματος μεγαλύτερης βαρύτητας και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα θλιβερό τέλος.
Η εμμονή μπορεί να γίνει κίνδυνος για το άτομο που πάσχει από αυτές τις σκέψεις, καθώς και για άλλους ανθρώπους. Αυτό γίνεται σαφώς ορατό όταν ένα άτομο απομονώνει τον εαυτό του από την κοινωνία και τις επαφές του από διαφορετικούς τύπους εμμονών, καθώς και όταν μετατρέπει τρίτα μέρη σε πιθανές απειλές και στη συνέχεια προσπαθεί να τα εξαλείψει. Οι εμμονές μπορούν να έχουν σχέση με τη σεξουαλική, την εργασία, την επαγγελματική, τη συναισθηματική, την οικονομική και πολλές άλλες αγωνίες, που στην πραγματικότητα αποτελούν μια οθόνη για τον τύπο της εμμονικής προσωπικότητας που μπορεί να αναπτύξει ένα άτομο.
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (επίσης γνωστή ως OCD) είναι αυτή που οδηγεί το άτομο να αισθανθεί την ανάγκη να δράσει με ορισμένους τρόπους, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα αποφύγει κάποιο είδος κινδύνου. Σε γενικές γραμμές, το OCD εξελίσσεται σε πολύπλοκες και βαθιές μορφές δυσφορίας και δυσφορίας εάν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, υπάρχουν διάφοροι τύποι εμμονών, για το σωματικό βάρος, για την καθαριότητα, για κάποιον, για παραγγελία, μεταξύ των πιο κοινών και συνηθισμένων.
Όσον αφορά τις αιτίες που οδηγούν σε εμμονές, μπορούμε επίσης να πούμε ότι υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη μιας εμμονής, κάποια ανικανοποίητη, ανεκπλήρωτη επιθυμία, κάποια απογοήτευση αγάπης, ειδικά όταν η εμμονή απευθύνεται σε ένα άτομο.