ορισμός της επιδερμίδας
ο Επιδερμίδα Είναι το πιο επιφανειακό στρώμα του δέρματος και όπως υποδηλώνει το όνομά του βρίσκεται πάνω από το χόριο.
Η επιδερμίδα είναι η επιφανειακή επένδυση του σώματος, καλύπτοντάς την πρακτικά στο σύνολό της, εκτός από τα στόμια και τους βλεννογόνους όπου συνεχίζει με έναν ιστό επένδυσης που ονομάζεται επιθήλιο.
Από μικροσκοπική άποψη, αποτελείται από πεπλατυσμένα κύτταρα που είναι διατεταγμένα με τη μορφή στρωμάτων, εκ των οποίων δύο διακρίνονται κυρίως, ένα εσωτερικό ή βαθύ στρώμα αποτελούμενο από ενεργά κύτταρα σε συνεχή αναπαραγωγή και ένα εξωτερικό στρώμα αποτελούμενο από νεκρά κύτταρα. Τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται στο βαθύτερο στρώμα της επιδερμίδας και από εκεί περνούν σε πιο επιφανειακά στρώματα, καθώς τα κύτταρα φθάνουν στο εξωτερικό γεμίζουν με κερατίνη μέχρι το πιο επιφανειακό στρώμα ή στρώμα κερατοειδούς να αποτελείται μόνο από κύτταρα χωρίς οργανίδια στα οποία είναι όλος ο χώρος καταλαμβάνεται μόνο από κερατίνη. Σε αυτήν τη διαδικασία μετασχηματισμού, οι δεσμοί μεταξύ των κυττάρων αποδυναμώνουν, γεγονός που ευνοεί την απόρριψή τους, την απόρριψη και τη θέση τους σε νέα κύτταρα από τα βαθύτερα επίπεδα.
Η επιδερμίδα έχει διακυμάνσεις πάχους ανάλογα με τη θέση της, στο επίπεδο της παλάμης των χεριών και η σόλα των ποδιών φτάνει τις μέγιστες διαστάσεις της για να επιτρέψει μεγαλύτερη προστασία αυτών των περιοχών, σε περιοχές όπως γύρω από τα μάτια είναι λιγότερο παχύ.
Η επιδερμίδα στερείται αιμοφόρων αγγείων, αλλά είναι πλούσια σε νευρικές απολήξεις που της δίνουν μεγάλη ευαισθησία. Στο βαθύτερο στρώμα του είναι κύτταρα που ονομάζονται μελανοκύτταρα των οποίων η λειτουργία είναι να παράγει μια χρωστική που ονομάζεται Μελανίνη που δίνει στο δέρμα το χρώμα του. Η μελανίνη παράγεται σε απόκριση στην έκθεση στο ηλιακό φως, ιδιαίτερα στην υπεριώδη ακτινοβολία, η λειτουργία της είναι να δρα ως φράγμα που δεν επιτρέπει τη διέλευση αυτών των ακτινοβολιών στο δέρμα, με μεγαλύτερη έκθεση στο φως του ήλιου θα υπάρξει μεγαλύτερη παραγωγή μελανίνης που θα παράγουν μελάγχρωση ή σκουρόχρωμο δέρμα.
Στην ασθένεια γνωστή ως Αλβινισμός υπάρχει ένα συγγενές ελάττωμα που οδηγεί στην παραγωγή μελανίνης, επομένως το δέρμα, τα μαλλιά και η ίριδα των ματιών έχουν πολύ ελαφρύ χρώμα, είναι επίσης πιθανό να συμβεί η καταστροφή των μελανοκυττάρων που προκαλείται από το ανοσοποιητικό σύστημα, οδηγώντας σε αποχρωματισμό του δέρμα που προκαλεί τη διαταραχή γνωστή ως Λεύκη.
