ορισμός της διαλέκτου
Γλωσσολογία, η οποία είναι η πειθαρχία ότι κατ 'εξοχήν αφιερώνεται στην εξαντλητική μελέτη των γλωσσών ενός γεωγραφικού τόπου, και εξαντλητικά εννοούμε ότι διεξάγει ιστορικές μελέτες και ανάλυση αυτής, καθώς δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. μελέτη διαλέκτων, παραλλαγές μιας γλώσσας και που προκύπτουν μαζί με την ομιλία αυτής της γλώσσας και που σε πολλές περιπτώσεις κυριαρχούν ακόμη και σε μια γεωγραφική περιοχή πάνω από την επίσημη γλώσσα.
Βασικές σκέψεις για τη διάλεκτο
Έτσι, η διάλεκτος είναι αυτή η παραλλαγή μιας γλώσσας που σχετίζεται κυρίως με μια γεωγραφική περιοχή.
Εν τω μεταξύ, μια άλλη από τις αναφορές που αποδίδεται στον όρο είναι αυτή που υποστηρίζει ότι η διάλεκτος είναι η γλωσσική δομή που δεν φτάνει στην κοινωνική κατηγορία της γλώσσας.
Βασικά, η διάλεκτος αποτελείται από ένα σύστημα σημείων που διαχωρίζονται από μια κοινή γλώσσα, μητέρα, είτε ζωντανή είτε εξαφανισμένη και που παρουσιάζει έναν συγκεκριμένο γεωγραφικό περιορισμό, για παράδειγμα, το Μιλάνο, είναι η διάλεκτος που ομιλείται στη βόρεια Ιταλία και ότι με πολλές λέξεις έχει διαφορετικά ονόματα σε σχέση με την παραδοσιακή ιταλική γλώσσα. Έτσι, ο όρος που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό ενός πίνακα δεν θα είναι ο ίδιος με τον οποίο ορίζεται στη διάλεκτο του Μιλάνου.
Είτε ο αριθμός των ηχείων, όπως η εν λόγω περιοχή διαλέκτου, μπορεί να είναι μεταβλητός και, επιπλέον, οι διάλεκτοι μπορούν να υποδιαιρεθούν σε άλλες διαλέκτους ή δευτερεύουσες.
Παράγοντες που εμπλέκονται στη διαφοροποίηση των διαλέκτων
Μεταξύ των κύριων αιτίων αυτής της διάκρισης είναι η προέλευση των εποίκων. η επιρροή μιας άλλης γλώσσας σε ένα μέρος του γλωσσικού τομέα, για παράδειγμα, η εγγύτητα με άλλους ανθρώπους που παρουσιάζει μια διαφορετική γλώσσα, αλλά ότι λόγω της συνεχούς αλληλεπίδρασης έχει προκαλέσει τη συγχώνευση και τη συμμετοχή και την αλληλεπίδραση και των δύο γλωσσών, προκαλώντας επίσης ένα μείγμα και των δύο, για παράδειγμα, και οδηγεί σε μια διάλεκτο.
Η τελευταία περίπτωση είναι ένας από τους πιο κοινούς παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνιση μιας διαλέκτου σε μια δεδομένη περιοχή. Δύο διαφορετικές χώρες, με διαφορετικά έθιμα και ιστορίες, αλλά συμπίπτουν στη γεωγραφική τους γειτνίαση, μόνο ένα επίσημο γεωγραφικό όριο τις βάζει στη μία πλευρά και στην άλλη, αλλά στην πράξη είναι πολύ κοντά και σε συνεχή ανταλλαγή και, στη συνέχεια, την προκαλεί να δημιουργηθεί μια πολύ δυνατή και κοινή μορφή προσωπικής επικοινωνίας.
Πώς μπορεί να κηρυχθεί έγκυρη μια διάλεκτος;
Υπάρχουν τρία κριτήρια για να καθοριστεί εάν δύο γλωσσικά συστήματα είναι ανεξάρτητες διάλεκτοι ή γλώσσες: να είναι αμοιβαία κατανοητή χωρίς την ανάγκη προηγούμενης μάθησης, να αποτελεί μέρος μιας πολιτικά ενοποιημένης περιοχής και να διαθέτει ένα κοινό σύστημα γραφής.
Η διάλεκτος, ένα στοιχείο για την κοινωνική διαφοροποίηση
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σε ορισμένες καταστάσεις ή περιβάλλοντα η διάλεκτος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έμβλημα της κοινωνικής διαφοροποίησης, ειδικά από εκείνους που ανήκουν στην ανώτερη τάξη και θέλουν μέσω αυτής της μεθόδου να δείξουν τη διαφορά που παρουσιάζουν με άτομα από την κατώτερη τάξη. Οι ειδικοί στο πεδίο την αποκαλούν επίσημα διάσημη διάλεκτο και υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιείται από εκείνους τους ανθρώπους που κατέχουν το κύρος ακριβώς ή που ανήκουν στις ανώτερες τάξεις μιας συγκεκριμένης κοινότητας στις οποίες συνυπάρχουν αρκετές διάλεκτοι και ως εκ τούτου, διαφοροποίηση, για να μην είναι συγχέεται με τις κατώτερες τάξεις.
Πρέπει να παρακολουθήσουμε μόνο συνομιλίες μεταξύ ατόμων που ανήκουν σε αντίθετες κοινωνικές τάξεις, όπως οι ανώτερες και κατώτερες τάξεις μιας κοινωνίας, για να συναντήσουμε άμεσα πολλές διαφορές στη χρήση της γλώσσας και επίσης με τη χρήση μιας πρωτότυπης διάλεκτης χαρακτηριστικής της τάξης που αναμφίβολα θα είναι πολύ δύσκολο να αποκωδικοποιηθεί εάν δεν ζείτε σε μια τάξη ή άλλη.
