ορισμός του προσηλυτισμού
Ο προσηλυτισμός είναι η δράση που στοχεύει στην προσέλκυση νέων οπαδών ή προσηλυτών. Στην αρχική του έννοια χρησιμοποιήθηκε για να αναφερθεί στην ευαγγελιστική δράση των πρώτων χριστιανών, αλλά με το πέρασμα του χρόνου εφαρμόστηκε στην πολιτική δράση. Έτσι, ένας θρησκευτικός ή πολιτικός ηγέτης προσπαθεί να κερδίσει οπαδούς για τον σκοπό του, προκειμένου να ενισχύσει το έργο του. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για να πείσουμε τους άλλους και γι 'αυτό καταφεύγουμε σε ρητορική, δηλαδή σε αποπλάνηση μέσω λέξεων.
Η εκφραστική αίσθηση του όρου
Παρά το γεγονός ότι είναι μια ουδέτερη έννοια και ότι κατ 'αρχήν δεν ενσωματώνει αρνητικό φορτίο, στην πράξη χρησιμοποιείται με υποτιμητική έννοια. Έτσι, η φράση προσηλυτισμός σημαίνει ότι κάποιος προσπαθεί να πείσει τους άλλους για δικό τους όφελος. Υπό αυτήν την έννοια, ο προσηλυτισμός μοιάζει με τη δημαγωγία. Και οι δύο όροι αποτελούν μέρος των κατηγοριών που δέχονται ορισμένες πολιτικές προσεγγίσεις και στρατηγικές, ειδικά κατά τη διάρκεια εκλογικών εκστρατειών. Η εκλογική εκστρατεία είναι, εν συντομία, το παράδειγμα του πολιτικού προσηλυτισμού. Στις περισσότερες εκστρατείες, οι ηγέτες κοσμούν τα μηνύματά τους, ελαχιστοποιούν τις αδυναμίες τους και μεγεθύνουν εκείνες του αντιπάλου, καταφεύγουν σε μια πολύ υπολογιζόμενη σκηνή και τα πάντα εκτιμούνται ως θεατρική σκηνή και, ως εκ τούτου, ως προσηλυτική στρατηγική με τη χειρότερη έννοια του όρου.
Το να κατηγορούμε κάποιον για προσηλυτισμό είναι να του αποδώσουμε μια αναξιόπιστη πρόθεση που βασίζεται στο προσωπικό συμφέρον και όχι στο όφελος των άλλων.
Η προσηλυτική συζήτηση
Από θρησκευτική άποψη, αυτή η λέξη συνδέεται με μια συγκεκριμένη διαμάχη. Σύμφωνα με τη χριστιανική θέση, ο προσηλυτισμός είναι απολύτως νόμιμος και δεν πρέπει να γίνει αντιληπτός αρνητικά, καθώς το χριστιανικό δόγμα υπερασπίζεται τον ευαγγελισμό ως τρόπο μαρτυρίας του λόγου του Θεού, κάτι που θεωρείται ηθική υποχρέωση και αρχή του δόγματος. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες με βαθιά ριζωμένη θρησκευτική παράδοση, ο προσηλυτισμός των ανεπίσημων θρησκειών θεωρείται παράνομη και αντίθετη με το καθιερωμένο νομικό πλαίσιο.
Η ετυμολογική προέλευση του όρου
Η λέξη προέρχεται από την ελληνική λέξη προσηλυτισμός, που αναφέρεται σε θρησκευτικό δόγμα που προσπαθεί να πείσει τους ανθρώπους που έχουν πεποιθήσεις να τις εγκαταλείψουν και να μετατραπούν στην υποτιθέμενη αληθινή θρησκεία.
Εάν λάβουμε υπόψη την ετυμολογική της έννοια, είναι λογικό ότι η λέξη έχει αποκτήσει μια παρηγορητική έννοια, αφού υποθέτουμε ότι οι άλλοι είναι λάθος και ότι πρέπει να μετατραπούν στην αυθεντική θρησκεία είναι μια μορφή πνευματικού δογματισμού.
Φωτογραφία: iStock - elleon
