ορισμός του ενεργού θέματος
Εάν επικεντρωθούμε στη σημασιολογική ανάλυση της έννοιας του ενεργού θέματος, γίνεται εμφανής μια προφανής ιδέα: η λέξη θέμα αναφέρεται σε ένα άτομο και ενεργή σε μια ποιότητα. Έτσι, κατά γενικό τρόπο, το ενεργό θέμα είναι αυτό που έχει ηγετικό ρόλο, δηλαδή, το άτομο που υιοθετεί μια προληπτική και ενεργητική στάση. Σε κάθε περίπτωση, το ενεργό άτομο αντιτίθεται, όπως είναι λογικό, στον υποκείμενο στον φόρο.
Σε αυτήν την ανάρτηση θα αναλύσουμε τρία διαφορετικά πλαίσια σε σχέση με αυτήν την έννοια: στον τομέα του δικαίου, της γραμματικής και της ομοφυλοφιλίας.
Ενεργό θέμα στο νόμο
Από νομική άποψη, το ενεργό αντικείμενο είναι το άτομο ή η οντότητα που έχει τη δύναμη να απαιτήσει κάτι, ενώ ο υποκείμενος στον φόρο είναι το πρόσωπο που πρέπει να αντιμετωπίσει μια υποχρέωση. Το ενεργό θέμα είναι ο κάτοχος ενός δικαιώματος και, κατά συνέπεια, είναι σε θέση να απαιτήσει την εκπλήρωσή του. Το κράτος είναι, κατ 'εξοχήν, ένα ενεργό θέμα σε σχέση με την ιθαγένεια. Αυτός ο μηχανισμός εφαρμόζεται στις φορολογικές υποχρεώσεις (το κράτος επιβάλλει φόρο και ο φορολογούμενος είναι ο φορολογούμενος που έχει την υποχρέωση να τον πληρώσει), καθώς και σε άλλες καταστάσεις που ρυθμίζονται από το νόμο (σχετικά με υποθήκες, κληρονομίες κ.λπ.).
Στον τομέα της γραμματικής
Εάν επικεντρωθούμε στη γραμματική, το ενεργό θέμα είναι το άτομο που είναι υπεύθυνο για μια ενέργεια. Στην πρόταση "Pepe πίνει ένα ποτήρι νερό", ο Pepe είναι ο πρωταγωνιστής του προαναφερθέντος γεγονότος και, ως εκ τούτου, το ενεργό θέμα. Και θα μιλούσαμε για έναν φορολογούμενο όταν αναφέρεται το άτομο που είναι υπεύθυνο για μια ενέργεια έμμεσα (Εφευρέθηκαν αυτή η μηχανή).
Ενεργό και παθητικό θέμα στην ομοφυλοφιλία
Δύο άτομα παρεμβαίνουν σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις που ασκούνται από άνδρες ή γυναίκες, το καθένα με διαφορετικό σεξουαλικό ρόλο. Στις σχέσεις επαφής, το ένα άτομο διεισδύει, ενώ το άλλο διεισδύει. Το πρώτο είναι το ενεργό θέμα και το δεύτερο το παθητικό. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί χωρίς την ανάγκη για σεξουαλική επαφή, αφού συνήθως ένα από τα δύο άτομα (άνδρας ή γυναίκα) είναι αυτό που αναλαμβάνει την πρωτοβουλία, ενώ το άλλο έχει έναν πιο παθητικό ρόλο.
Υπάρχει μια περίεργη πτυχή σε σχέση με τον ενεργό ή παθητικό ρόλο στην ομοφυλοφιλία. Η ομοφυλοφιλία διώχθηκε καθ 'όλη τη διάρκεια της ιστορίας (και εξακολουθεί να ισχύει σε ορισμένους πολιτισμούς). Ωστόσο, στις χώρες όπου τιμωρείται η ομοφυλοφιλία, ο ρόλος του ενεργού ατόμου «δικαιολογείται» και η εκτίμησή του δεν είναι τόσο αρνητικός όσο ο ρόλος του παθητικού υποκειμένου. Με άλλα λόγια, ο κυρίαρχος κατανοείται και ο κυριαρχικός περιφρονείται. Αυτή η ηθική εκτίμηση με διπλό πρότυπο έχει μια εξήγηση από την προοπτική της απόρριψης της ομοφυλοφιλίας: το παθητικό υποκείμενο ή το κυριαρχούμενο άτομο θεωρείται πιο φαύλο από τον κυρίαρχο.
