ορισμός της απαλλαγής
Το ρήμα exonerate παρουσιάζεται ως συνώνυμο της ανακούφισης ή της εκφόρτωσης και χρησιμοποιείται για να αναφέρει ότι κάποιος σταματά να έχει την ευθύνη για κάτι και, κατά συνέπεια, απαλλάσσεται από την πιθανή ενοχή του.
Η απαλλαγή ως η δράση του απαλλαγής δείχνει ότι ένα άτομο απαλλάσσεται από την ανάληψη ορισμένης ευθύνης, καθώς δεν αντιστοιχεί σε αυτόν για κάποιο λόγο. Για να επεξηγήσουμε αυτήν την ιδέα, μπορεί να είναι χρήσιμο να καταφύγουμε σε ένα απλό παράδειγμα: την υποχρέωση καταβολής του φόρου ΦΠΑ. Αυτός ο φόρος είναι γενικού χαρακτήρα, αν και η ίδια η νομοθεσία προβλέπει μια σειρά περιστάσεων στις οποίες δεν είναι υποχρεωτική η καταβολή του εν λόγω φόρου και, ως εκ τούτου, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει απαλλαγή.
Ως γενική ιδέα, η εξαίρεση συνεπάγεται ότι υπάρχει ένας υποχρεωτικός κανόνας που επηρεάζει όλους εξίσου, αλλά κάθε κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του και κάθε εξαίρεση είναι ένας τρόπος εξαίρεσης κάποιου, να τον απαλλάξει.
Στον τομέα του δικαίου
Ο εν λόγω όρος έχει προφανή νομική διάσταση. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι εάν κάποιος απαλλαγεί από κάτι, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να απαιτηθεί νομική ευθύνη. Για το λόγο αυτό, ορισμένες φορές ρήτρες απαλλαγής καθιερώνονται, διότι με αυτόν τον τρόπο όποιος υπογράψει τις εν λόγω ρήτρες αποφεύγει να θεωρηθεί υπεύθυνος ή ένοχος για ορισμένες πράξεις. Οι ρήτρες εξαίρεσης ευθύνης αμφισβητούνται από ορισμένους νομικούς, δεδομένου ότι θεωρούν ότι ορισμένες ευθύνες δεν μπορούν να συμφωνηθούν εκ των προτέρων για απαλλαγή, καθώς καμία ρήτρα δεν ισχύει σε περίπτωση που αντιτίθεται σε αυτό που ο νόμος θεσπίζει.
Στο πλαίσιο του ποινικού δικαίου, η έννοια της απαλλαγής χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με την ιδέα της ποινικής ευθύνης. Ένας εγκληματίας μπορεί να απαλλαγεί από την ευθύνη του εάν προκύψει μια σειρά από απαλλαγμένες περιστάσεις: μια παροδική ψυχική διαταραχή, μια κατάσταση υψηλού δηλητηρίασης ή από κάποια σημαντική μεταβολή της πνευματικής ικανότητας.
Μεταξύ των πιο κοινών αιτίων της απαλλαγής από εγκληματίες, η νόμιμη άμυνα είναι η πιο γνωστή. Υπάρχει μια περίσταση που χρησιμοποιείται επίσης ως πιθανό επιχείρημα για να αποφευχθεί η ευθύνη: η κατάσταση της ανάγκης (για παράδειγμα, στην περίπτωση που κάποιος έκλεψε με μοναδικό σκοπό τη σίτιση).
Οι αιτίες της απαλλαγής εξετάζονται στον ποινικό κώδικα ενός έθνους, αν και αυτό δεν εμποδίζει μια πιθανή νομική συζήτηση για ορισμένες αιτίες. Ένα σαφές παράδειγμα είναι η απαλλαγή λόγω της γραμμής καθηκόντων. Αυτή η νομική μορφή έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές για να αποφευχθεί η εγκληματική ευθύνη, όπως συνέβη στις δίκες της Νυρεμβέργης κατά τις οποίες οι Ναζί στρατιώτες δικάστηκαν στο τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
