ορισμός της ιστορίας
Ιστορία Είναι η πειθαρχία των κοινωνικών επιστημών που μελετά το παρελθόν της ανθρωπότητας. Η λέξη ιστορία προέρχεται από τα ελληνικά και σημαίνει έρευνα ή πληροφορίες.
Όταν μιλάμε για ιστορία, μπορούμε να το αναφέρουμε ως επιστήμη, αλλά και στην ιστορία ως μια φανταστική ιστορία, ή στην προσωπική μας ιστορία. Αν και είναι δύσκολο να αναγνωριστεί ένα σημείο εκκίνησης για την εξέταση Η ιστορία Ως πραγματική επιστήμη, οι περισσότεροι ειδικοί ορίζουν τον Έλληνα Ηρόδοτο ως τον πρώτο συστηματικό ιστορικό. Για άλλους ειδικούς, οι περιγραφές του Flavio Josefo προκύπτουν από ένα πιο αντικειμενικό επίπεδο, για το οποίο επισημαίνεται ως ο πραγματικός ιδρυτής της ιστορίας ως επιστήμη. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι δυσκολίες που ενυπάρχουν σε αυτήν την πειθαρχία προκαλούν μεγάλες δυσκολίες στην εξάλειψη του υποκειμενικού περιεχομένου, γι 'αυτό είναι ίσως πιο σωστό να μιλάμε για «ιστορικά σχολεία», με διάφορες μεροληψίες διαφορετικού μεγέθους.
Η ιστορία ως επιστήμη σχετίζεται με πολλές άλλες κοινωνικές και φυσικές επιστήμες, όπως η αρχαιολογία, η γεωλογία, η παλαιοντολογία, η ανθρωπολογία, η πολιτική, η φιλοσοφία και άλλα. Με τη σειρά του, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η μελέτη της ιστορίας δεν μπορεί ποτέ να είναι απολύτως αντικειμενική, καθώς χρωματίζεται πάντα από κριτήρια και μεθόδους που αντιστοιχούν σε έναν ή περισσότερους συγγραφείς και επίσης στο κοινωνικο-ιστορικό πλαίσιο στο οποίο πραγματοποιούνται. Επομένως, είναι σωστό να πούμε ότι δεν θα έχουμε ποτέ διαμεσολάβηση και / ή διαφανή πρόσβαση στην ιστορία μας. Η μελέτη αυτών των μεθόδων και πρακτικών αφορά ιστοριογραφία. ο ιστοριολογίαΑπό την άλλη πλευρά, είναι αφιερωμένο στη μελέτη του γιατί και του πώς συμβαίνουν ορισμένα ιστορικά γεγονότα και τάσεις σε μια δεδομένη ώρα και τόπο. Αυτά τα δεδομένα παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον κατά τη σύγκριση της ιστορίας διαφορετικών λαών που συνυπάρχουν συγχρόνως σε απομακρυσμένα μέρη και, πολλές φορές, χωρίς επαφή μεταξύ τους.
Σύμφωνα με επιστημονικά κριτήρια, η ανθρωπότητα καταγράφει τα ακόλουθα στάδια: τη λεγόμενη προϊστορία (που αποτελείται από την Παλαιολιθική, Μεσολιθική, Νεολιθική και Μεταλλική Εποχή) και την ίδια την ιστορία, που θεωρούνται ως τέτοια από την ανάπτυξη της γραφής. Η ιστορία, με τη σειρά της, αποτελείται από την προϊστορία (περίοδος εγκατάλειψης της νομαδικής ζωής των λαών, χάρη στην ανακάλυψη της γεωργίας), την Αρχαία Εποχή (που επεκτάθηκε μέχρι το έτος 476 μ.Χ., στιγμή της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Η Δύση στα χέρια των βαρβάρων), ο Μεσαίωνας (που έληξε το 1453, το έτος λήψης της Κωνσταντινούπολης, σήμερα Κωνσταντινούπολης, στα χέρια των Τούρκων, αν και άλλοι ιστορικοί προτιμούν να θεωρήσουν το τέλος του με την ανακάλυψη της Αμερικής, το 1492), η Σύγχρονη Εποχή (του οποίου το συμπέρασμα βρίσκεται το 1789, έτος της Γαλλικής Επανάστασης) και της Σύγχρονης Εποχής. Ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι, από το 1969 (ημερομηνία άφιξης των ανθρώπων στη Σελήνη), θα πρέπει να εξεταστεί μια νέα Εποχή, την οποία αποκαλούν Space ή Current.
Από την άλλη πλευρά, πρέπει να σημειωθεί ότι πολλοί κλάδοι θεωρούνται συμπληρωματικοί της ιστορίας, καθώς προσφέρουν πηγές ντοκιμαντέρ στον ιστορικό. Αυτά είναι πολύ διαφορετικά και μεταξύ τους είναι δυνατόν να βρεθεί η εξελικτική βιολογία και η γεωγραφία, καθώς και η φιλολογία, η θεολογία, η χαρτογραφία και η παπυρολογία. Υπάρχουν πολλοί ιστορικοί που χαρακτηρίζουν τη γλωσσολογία και τη φυσική ακτινοβολίας μεταξύ αυτών των κλάδων, για τη συμβολή τους στην κατανόηση των κειμένων και τη χρονολόγηση των αρχαίων λειψάνων, με αντίστοιχη σειρά. Διάφοροι κλάδοι έχουν επίσης αναπτύξει μια ιστορική μελέτη, καθώς μπορεί να γίνει κατανοητή η ιστορία της μουσικής, της τέχνης, της επιστήμης, της φιλοσοφίας, της θρησκείας ή της ιστορίας της ιστοριογραφίας.
Ο ρόλος της γνώσης του Η ιστορία Είναι αναμφίβολα μια καλύτερη κατανόηση του παρόντος, αναγνωρίζοντας τις συνθήκες, τα γεγονότα, τους πολιτισμούς και τα γεγονότα που προκάλεσαν τα γεγονότα του παρελθόντος. Όλα αυτά τα επεισόδια, ανεξάρτητα από το μέγεθος τους, έχουν χρησιμεύσει για να διαμορφώσουν το τρέχον παρόν. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύσουμε τις παραμέτρους του παρόντος στο οποίο ζούμε εάν τα γεγονότα της ιστορίας δεν είναι κατανοητά. Με τον ίδιο τρόπο, προστίθεται ότι η καθημερινή μας δραστηριότητα συνίσταται στη δημιουργία μιας «νέας» ιστορίας, η οποία θα αναλυθεί και θα ερμηνευθεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος για μια καλύτερη προσέγγιση στην πραγματικότητα που θα έρθει σε μια εποχή που ίσως όχι τόσο μακριά.
