ορισμός του αγροτικού πληθυσμού
Η έννοια του αγροτικού πληθυσμού εφαρμόζεται σε αυτούς τους τύπους πληθυσμού που βρίσκονται σε μη αστικές περιοχές που είναι αφιερωμένοι στην πρωτογενή παραγωγή, είτε πρόκειται για γεωργικά προϊόντα είτε για ζωικά προϊόντα. Οι αγροτικοί πληθυσμοί ήταν τόσο στην Αρχαιότητα όσο και στον Μεσαίωνα τα πιο σημαντικά κέντρα συγκέντρωσης, δύναμης και σπουδαιότητας του πληθυσμού που έχαναν από την ανάπτυξη πόλεων και αστικών κέντρων από τον 15ο αιώνα έως σήμερα.
Οι αγροτικοί πληθυσμοί συνδέονται πάντα πιο άμεσα με έναν τρόπο ζωής που σχετίζεται σαφώς με τη φύση, καθώς και με δομές σκέψης ή κοινωνικής οργάνωσης που πολλοί θεωρούν πιο πρωτόγονοι αλλά ότι θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως πιο δομημένοι και παραδοσιακοί.
Οι αγροτικοί πληθυσμοί είναι συνήθως μικροί όμιλοι πληθυσμών των οποίων η κύρια οικονομική δραστηριότητα είναι η παραγωγή πρώτων υλών τόσο γεωργικών όσο και κτηνοτροφικών. Οι αγροτικοί πληθυσμοί τείνουν να έχουν έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής και πολύ πιο μακριά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη σύγχρονη ζωή, όπως η τεχνολογία, τα μέσα ενημέρωσης κ.λπ. Σε πολλές περιπτώσεις, οι αγροτικοί πληθυσμοί καταδεικνύουν επίσης πολύ πιο παραδοσιακές δομές σκέψης, που συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με τη θρησκεία, τη δεισιδαιμονία, τη σημασία της οικογένειας, την τυπική λαογραφία κάθε περιοχής κ.λπ.
Γενικά, λόγω του τρόπου ζωής που ακολουθούν, οι αγροτικοί πληθυσμοί τείνουν να δείχνουν καλύτερη ποιότητα ζωής σε σχέση με φαινόμενα όπως το άγχος, αλλά μπορεί να έχουν μεγαλύτερη έκθεση σε ασθένειες των οποίων η θεραπεία στην πόλη ελέγχεται. Σε γενικές γραμμές, όλες οι χώρες έχουν περισσότερες αγροτικές περιοχές στις οποίες δεν έχει φτάσει ακόμη η αστικοποίηση. Ωστόσο, αυτό μπορεί να ποικίλλει αναλογικά, καθώς ορισμένες χώρες εξακολουθούν να παρουσιάζουν μεγάλο αριθμό αγροτικών πόλεων και κοινοτήτων και λίγα πολύ αστικά κέντρα.
