ορισμός των διπλών προτύπων
Όταν ένα άτομο ή μια ομάδα υποστηρίζει ότι κάτι είναι καλό ηθικά αλλά κάνει το αντίθετο, αντιμετωπίζουμε ένα διπλό επίπεδο. Σε γενικές γραμμές, ο μηχανισμός των διπλών προτύπων είναι ο ακόλουθος: κάτι απαγορεύεται ή παραβιάζεται κοινωνικά και παρ 'όλα αυτά συνεχίζει να ασκείται κρυφά.
Υπάρχει επίσης λόγος για διπλά πρότυπα για να αναφέρεται σε εκείνους τους ανθρώπους που απορρίπτουν αυτό που κάνουν σε άλλους. Αυτοί οι τύποι συμπεριφορών είναι υποκριτικοί και αντιπροσωπεύουν μια προφανή προσωπική αντίφαση.
Ηθικά και διπλά πρότυπα
Όλοι οι πολιτισμοί έχουν κώδικες συμπεριφοράς που μας επιτρέπουν να διακρίνουμε τι είναι σωστό από τι είναι λάθος, τι είναι καλό και τι είναι ηθικά κακό. Αυτοί οι κωδικοί είναι συνήθως αρχικά θρησκευτικοί, αλλά καταλήγουν να εγκατασταθούν σε ολόκληρη την κοινωνία.
Υπάρχουν ηθικοί κανόνες που είναι ευρέως αποδεκτοί ως έγκυροι (για παράδειγμα, η απαγόρευση της αιμομιξίας, η απόρριψη της βίας ή οι διάφορες μορφές δουλείας). Ωστόσο, άλλοι ηθικοί κανόνες απορρίπτονται εν μέρει, καθώς είναι κοινωνικά σωστό να λέμε ότι δεν είναι έγκυροι, αλλά πολλοί άνθρωποι τις ασκούν με κρυφό τρόπο. Όταν συμβεί αυτό, η ηθική δήλωση είναι ψευδής και γίνεται διπλό πρότυπο. Εάν κάποιος απορρίψει την πορνεία επειδή το θεωρεί ανήθικο, αλλά χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες μιας πόρνης, ασκεί ένα διπλό πρότυπο.
Ο ψυχολογικός μηχανισμός
Κατά γενικό κανόνα, όλοι θέλουμε να φαινόμαστε καλοί στους άλλους. Για να το επιτύχουμε, λέμε ότι όλα ακούγονται καλά, αυτό που γνωρίζουμε θα γίνει κοινωνικά αποδεκτό. Αυτή η ανάγκη αποδοχής είναι πιθανώς το θεμέλιο που εξηγεί τα διπλά πρότυπα στην κοινωνία.
Το περίεργο πράγμα για τα διπλά πρότυπα είναι το γεγονός ότι αποδίδουμε αυτόν τον τύπο συμπεριφοράς σε άλλους, αφού εκτιμούμε τον εαυτό μας πολύ θετικά από την άποψη της προσωπικής ακεραιότητας. Εξετάστε την εκτεταμένη κριτική για την εκμετάλλευση της εργασίας στον κόσμο, μια απόρριψη που σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύεται από την αγορά προϊόντων που λαμβάνονται από την ίδια εκμετάλλευση.
Όλοι οι άνθρωποι είναι αυτοί που ασκούν αυτό που ισχυρίζονται
Μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα για το τι είναι καλό ή κακό. Ωστόσο, αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό είναι ότι τα λόγια και οι πράξεις μας συμπίπτουν. Όποιος διατηρεί τη συνοχή μεταξύ της θεωρητικής του προσέγγισης στην ηθική και της προσωπικής του ζωής είναι κάποιος ακεραιότητας.
Φωτογραφίες: Fotolia - Igor Zakowski / John Takai
