ορισμός των λατινικών
ο λατινικά είναι μία από τις παλαιότερες γλώσσες στον πλανήτη Γη που έχει πλάγιο κλάδο, χρησιμοποιήθηκε ευρέως στο Αρχαία Ρώμη και ανήκει στο Ινδοευρωπαϊκή οικογένεια γλωσσών. Πρέπει να σημειωθεί ότι η χρήση της λατινικής γλώσσας δεν περιοριζόταν στην αρχαιότητα, πολύ μακριά από αυτήν, από αργότερα, στο Μεσαίωνας, στην επόμενη Σύγχρονη εποχή και ακόμη και σήμερα, στο σύγχρονη σκηνή συνεχίζει να το μιλάει. Για παράδειγμα, σήμερα το Η πόλη του Βατικανού η επίσημη γλώσσα του είναι Λατινικά και στο Καταβολική θρησκεία, Τα Λατινικά αποδεικνύεται ότι είναι λειτουργική γλώσσα.
Η υπέροχη επέκταση που επιτεύχθηκε από το Ρώμη Στην αρχαιότητα έκανε επίσης τα Λατινικά, την επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας εξαπλωθεί σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη και ακόμη και στη Βόρεια Αφρική, προχωρώντας με την ελληνική γλώσσα.
Μεταξύ των πιο εμφανών χαρακτηριστικών των λατινικών είναι ο χαρακτήρας του ως μια εκτρεπτική γλώσσα που περιλαμβάνει πολλές πληροφορίες τόσο στα επιθήματα όσο και στα προθέματα, με βάση την παραμόρφωση ορισμένων όρων.
Από την άλλη πλευρά, τα Λατινικά ήταν το έναρξη πολλών από τις λεγόμενες ρομαντικές γλώσσες (εξελίχθηκε από χυδαία λατινικά), όπως: Πορτογαλικά, Γαλικιανά, Ισπανικά, Αραγονικά, Καταλανικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Ρουμανικά, Δαλματικά.
Εν τω μεταξύ, τα Λατινικά παρουσιάζουν πολλές και υπερβατικές χρήσεις σήμερα, στο πιο πρόσφατο παρελθόν και στις πιο απομακρυσμένες, ως η επίσημη γλώσσα της Πόλης του Βατικανού και η λειτουργική γλώσσα της Καθολικής θρησκείας, προστίθενται: για να ονομαστούν δυαδικά ονόματα κατόπιν αιτήματος του επιστημονική ταξινόμηση, τόσο ζώων όσο και φυτών (βιολογική ταξινόμηση), για τον ορισμό μορφών και θεσμών που ανήκουν στη νομοθεσία, σε άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, που εμφανίζονται πλήρως εκφρασμένα σε αυτήν τη γλώσσα ή εν μέρει και σε αντίστοιχες μελέτες για τις φιλολογικές, φιλοσοφικές, λογοτεχνικές, ιστορικές, νομικές και γλωσσικά πεδία.
