ορισμός της ανάγνωσης
Το διάβασμα Είναι μια απολύτως ανθρώπινη δραστηριότητα, η οποία μας επιτρέπει, χάρη στην υλοποίηση και την εφαρμογή της, για παράδειγμα και, μεταξύ άλλων, ερμηνεύω μια ποίηση, μια ιστορία, ένα μυθιστόρημα, που με αυστηρά λογοτεχνικούς όρους, αλλά και στην ανάγνωση, οφείλουμε τη δυνατότητα ερμηνεύει σημάδια, κινήσεις σώματος, δίνει ή λαμβάνει διδασκαλία.
Προφανώς και λόγω του τελευταίου που σας έλεγα για τη διδασκαλία, η ανάγνωση συνδέεται στενά με τη μαθησιακή διαδικασία και φυσικά, θα είναι στοιχειώδες να το φέρει καρπό. Σύμφωνα με τη γλωσσολογία και τη γνωστική ψυχολογία, δύο από τους κλάδους που είναι υπεύθυνοι για τη μελέτη του τρόπου με τον οποίο τα ανθρώπινα όντα αντιλαμβάνονται και κατανοούν τη γραφή, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το περιβάλλον με το όραμα με στερεώσεις και σάκους. Όταν στερεώνει τα μάτια του, το καρφώνει σε ένα ακίνητο αντικείμενο ή σημείο και οι σάκοι θα του επιτρέψουν να ανακατευθύνει το βλέμμα του από το ένα σημείο στερέωσης στο άλλο. Έτσι, το ανθρώπινο μάτι κάνει το ίδιο όταν διαβάζει ένα κείμενο, μια συνταγή, ένα ημερολόγιο ή ένα βιβλίο.
Υπό κανονικές συνθήκες, ένα άτομο μπορεί να διαβάσει έως και 250 λέξεις ανά λεπτόΕν τω μεταξύ, όταν συναντά ένα διφορούμενο κείμενο ή κάποιο μέρος που δεν είναι πλήρως κατανοητό, τα ανθρώπινα όντα κάνουν χρήση παλινδρομήσεων, οι οποίες λαμβάνονται προς την αντίθετη κατεύθυνση από αριστερά προς τα δεξιά που χρησιμοποιείται γενικά για ανάγνωση.
Καθώς η ανάγνωση είναι τόσο σημαντική και αποφασιστική στη διαδικασία μάθησης, έχει μελετηθεί σε βάθος πώς να βελτιώσει τις τεχνικές της, οι οποίες θα στοχεύουν στην αντιμετώπιση δύο ζητημάτων που είναι εγγενή στην αποτελεσματική απόδοσή της, που θα είναι η επίτευξη της μέγιστης ταχύτητας αλλά χωρίς να παραιτηθεί η κατανόηση τι διαβάζεται.
Γι 'αυτό προτείνεται η διαδοχική, εντατική και ακριβής ανάγνωση.. Η ακολουθία είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος ανάγνωσης ενός κειμένου, η ταχύτητα θα είναι αυτό που ο αναγνώστης έχει συνηθίσει να εφαρμόζει και δεν θα υπάρχουν παραλείψεις ή επαναλήψεις. Εντατικά, θα δοθεί έμφαση στην κατανόηση του πλήρους κειμένου και στις προθέσεις του συγγραφέα, δηλαδή, αυτό που λέει και πώς λέει ότι θα αναλυθεί.
Και το ακριβές σημείο είναι εκείνο μέσω του οποίου ο αναγνώστης θα διαβάσει μόνο αυτό που του ενδιαφέρει, για παράδειγμα, από μια εκτεταμένη ερευνητική σημείωση που εμφανίζεται δημοσιευμένη στην εφημερίδα της Κυριακής, θα διαβάσει μόνο τη στήλη που έγραψε ο αρθρογράφος με τον οποίο συμφωνεί τακτικά και θα αξιολογήσει παραλείψτε το υπόλοιπο κείμενο που το συνοδεύει.
