ορισμός του caudillismo
Το Caudillismo είναι ένα φαινόμενο που εμφανίστηκε στη Λατινική Αμερική καθ 'όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα που συνίστατο στην άφιξη στην εξουσία από ασυνήθιστους μηχανισμούς ηγετών προικισμένων με ένα ισχυρό χάρισμα.
Υποστηριζόμενες από σημαντικές ομάδες πληθυσμού, τις οποίες παραπλανήθηκαν με την ισχυρή προσωπικότητά τους και μια ολόκληρη σειρά υποσχέσεων, αυτοί οι ηγέτες ανέλαβαν τον έλεγχο της κυβέρνησης που υποστηρίζεται από στρατιωτικούς τομείς της αντιπολίτευσης. Μετά την εγκατάστασή τους στην εξουσία και μετά από μια σύντομη περίοδο μετάβασης, κάλεσαν εκλογές στις οποίες αναδείχθηκαν νικηφόρες, και με αυτόν τον τρόπο έδωσαν νομιμότητα στο ελιγμό τους.
Ωστόσο, πίσω από το caudillismo δεν υπήρχε πραγματική επιθυμία να βοηθήσουμε στην επίλυση των προβλημάτων των ανθρώπων, αλλά μάλλον η προσποίηση της κατάληψης της εξουσίας και της εύνοιας εκείνων των ομάδων εξουσίας που σχετίζονται με αυτήν.
Αυτό συνέβαλε στην επανάληψη της διαδικασίας, με τους νέους ηγέτες να ηγούνται των διαδηλώσεων και των εξεγέρσεων, και τη λαϊκή υποστήριξη που οφείλεται στην απογοήτευση του λαού ότι δεν εκπλήρωσε όλα όσα είχαν υποσχεθεί τότε.
Ετυμολογικά, προέρχεται από τον λατινικό όρο «Capitellus, capitelli», και το νόημά του είναι «Κυβέρνηση Caudillo”
Χαρακτηριστικά και χαρακτηριστικά του Caudillismo
Εκτός από την προαναφερθείσα ιδιαιτερότητα του ισχυρού χαράγματος καθενός από αυτά τα caudillos, το ίδιο το σύστημα παρουσίασε μια σειρά χαρακτηριστικών που επαναλήφθηκαν ξανά και ξανά ανεξάρτητα από το ποιος είχε την εξουσία εκείνη την εποχή.
Ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν η αναζήτηση της δημοτικότητας και η απώλεια του κύρους των αντιπάλων, ένα χαρακτηριστικό που παραμένει σταθερό με την πάροδο του χρόνου σε πολλά άλλα καθεστώτα προσωπικού χαρακτήρα που ακολούθησαν στη Λατινική Αμερική αργότερα.
Όλοι όσοι ήρθαν στην εξουσία είχαν δύναμη και χρήματα, οπότε, παρά τη λαϊκή υποστήριξη, δεν μπορούν να θεωρηθούν μέρος μιας κατώτερης κοινωνικής τάξης. Αντιθέτως, απολάμβαναν καλές επαφές και επιρροή, και αυτές οι ομάδες εξουσίας επωφελήθηκαν όταν το νέο caudillo έφτασε στην κυβέρνηση.
Στηρίχθηκαν στη ρητορική και την πειστικότητά τους για να πείσουν τους ανθρώπους να τους στηρίξουν, χρησιμοποιώντας ό, τι πόρους θεωρούσαν χρήσιμο. Ήταν εξίσου σωστό να προσελκύσουμε τα εθνικιστικά συναισθήματα και να δημιουργήσουμε ένα πελατειακό δίκτυο βασισμένο σε δώρα.
Τέλος, υπέστησαν τους δημοκρατικούς θεσμούς στους δικούς τους στόχους. Όλες διακήρυξαν ευγενείς ιδέες, πίσω από τις οποίες κρύβονταν συγκεκριμένα συμφέροντα, και μόλις εγκαταστάθηκαν στην εξουσία, ήταν υπεύθυνοι για την επίτευξή τους ελέγχοντας τη βούληση των κομμάτων και καταπιέζοντας τους αντιπάλους, έτσι τα φαινομενικά δημοκρατικά καθεστώτα δεν ήταν παρά παντομίμα.
Φωτογραφίες: iStock - duncan1890 / Linda Steward
