ορισμός ισοζυγίου δοκιμής
Το δοκιμαστικό υπόλοιπο είναι ένα λογιστικό εργαλείο που σας επιτρέπει να δείτε γρήγορα την κατάσταση της λογιστικής μιας εταιρείας σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Στις περισσότερες νομοθεσίες, η προετοιμασία της είναι στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη, αν και η χρήση του συνιστάται ευρέως, καθώς επιτρέπει να γνωρίζουμε με ακρίβεια εάν υπάρχει σφάλμα στην οικονομική κατάσταση της εταιρείας και, συνεπώς, να μπορεί να το διορθώσει πριν από την προετοιμασία των ετήσιων λογαριασμών .
Με αυτόν τον τρόπο, ο θεμελιώδης στόχος αυτού του ισολογισμού είναι να χρησιμεύσει ως εργαλείο για να ελέγξει ότι δεν υπάρχουν εσφαλμένες καταχωρήσεις στο Γενικό Λογιστικό μιας εταιρείας. Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι το υπόλοιπο της δοκιμής εμφανίζει σωστά αποτελέσματα δεν εγγυάται ότι δεν υπάρχουν λογιστικά λάθη, καθώς, για παράδειγμα, μια πληρωμή θα μπορούσε να είχε ληφθεί από έναν πελάτη και να το σημείωσε σε άλλο άτομο, έτσι ώστε οι λογαριασμοί να ισορροπούν, αλλά δεν θα ήταν σωστά.
Τελικά, το καθήκον της εκτέλεσης του υπολοίπου της δοκιμής πρέπει να συνοδεύεται από μια αναθεώρηση, μία προς μία, όλων των καταχωρήσεων που περιέχονται στο General Ledger για να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι εντάξει.
Σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει με το τελικό υπόλοιπο, το υπόλοιπο της δοκιμής δεν έχει συγκεκριμένη περίοδο για δημοσίευση ή κλείσιμο, αν και συνιστάται να το προετοιμάζετε σε τριμηνιαία βάση.
Σύνθεση ισοζυγίου δοκιμής
Παρόμοια με άλλα λογιστικά αρχεία, το υπόλοιπο της δοκιμής παρουσιάζεται χωρισμένο σε δύο μεγάλα μέρη. Έτσι, στο πάνω μέρος ή στην επικεφαλίδα, είναι το όνομα της εταιρείας, το όνομα της εγγραφής "Δοκιμαστικό Υπόλοιπο" και η ημερομηνία που αντιστοιχεί στη συλλογή των δεδομένων που απεικονίζονται στους λογαριασμούς.
Από την άλλη πλευρά θα ήταν το σώμα, που βρίσκεται στο κάτω μέρος του, το οποίο αποτελείται από πολλές στήλες, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν οι δύο στήλες των αθροισμάτων και των υπολοίπων.
Προετοιμασία του ισοζυγίου δοκιμής
Η προετοιμασία του υπολοίπου δοκιμής ξεκινά με τη λήψη του αθροίσματος των εγγραφών για κάθε λογαριασμό, το οποίο περιλαμβάνει χρεώσεις και πιστώσεις. Με αυτά τα δεδομένα υπολογίζεται το υπόλοιπο των λογαριασμών.
Σε περίπτωση λογαριασμού όπου ένα περιουσιακό στοιχείο ή μια δαπάνη αντανακλάται, τότε το αποτέλεσμα θα καθοριστεί από τη διαφορά μεταξύ χρέωσης και πίστωσης, ενώ εάν τα δεδομένα αφορούν εισόδημα ή υποχρέωση, ο υπολογισμός θα είναι το αντίστροφο , αφαιρώντας τη χρέωση. Τέλος, αυτά τα δεδομένα μεταφέρονται στο υπόλοιπο της δοκιμής.
Φωτογραφίες: iStock - εστίαση εστίασης
