ορισμός εξαίρεσης
Η λέξη εξαίρεση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει ό, τι κάνει τη διαφορά μέσα σε μια ομάδα, η οποία δεν είναι ίση με την υπόλοιπη, αλλά είναι αναγνωρίσιμη ως διαφορετική ή άνιση. Η εξαίρεση είναι πάντοτε δυνατή ή υπάρχει όποτε μιλάμε για μια ομάδα στοιχείων, καταστάσεων ή χαρακτηριστικών που ενισχύουν τους δεσμούς και τα κοινά χαρακτηριστικά που, ταυτόχρονα, τα διαφοροποιούν από κάτι ειδικό που ενεργεί ως διαφορετικό ή διαφορετικό. Η εξαίρεση μπορεί να γίνει κατανοητή με αφηρημένο τρόπο ή με συγκεκριμένο τρόπο, ορατή στην πράξη.
Η εξαίρεση μπορεί να είναι κάτι που διαφέρει σε κάτι συγκεκριμένο, για παράδειγμα, όταν υπάρχουν δέκα πράσινα μήλα σε ένα δοχείο μήλου και ένα κόκκινο. Το κόκκινο μήλο θα έρθει να καταλάβει τον τόπο εξαίρεσης, δεδομένου ότι ενεργεί ως διαφορετικό ή τι δεν είναι ίσο με όλα τα υπόλοιπα. Μπορούμε επίσης να μιλήσουμε για εξαίρεση όσον αφορά αφηρημένα ζητήματα, για παράδειγμα, όταν λέμε ότι η συμπεριφορά ενός ατόμου καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας αποτελεί εξαίρεση από την κανονική συμπεριφορά του, καθώς συνήθως ενεργεί διαφορετικά.
Αφήνοντας μερικά από αυτά τα παραδείγματα, πρέπει να επισημάνουμε ότι ο όρος εξαίρεση χρησιμοποιείται επίσης ευρέως στην πολιτική και στον κοινωνικό τομέα. Έτσι, όταν μια χώρα βρίσκεται σε ένα σαφές και βαθύ πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό χάος, είναι εύκολο να καταφύγουμε σε εξαιρέσεις ή σε μια «κατάσταση εξαιρετικότητας» που δικαιολογεί με κάποιο τρόπο τη χρήση πρακτικών που δεν είναι απολύτως νόμιμες ή αποδεκτές. από τα συντάγματα και από το νομικό πλαίσιο. Αυτό συμβαίνει επειδή, με δεδομένη αυτή την εξαίρεση, είναι πιο σημαντικό να επιλύουμε προβλήματα άμεσα και γρήγορα από το να σταματήσουμε να παρατηρούμε θεωρητικά στοιχεία για την κοινωνία.
Αυτό είναι πολύ χαρακτηριστικό των πραξικοπημάτων που αφαιρούν τη νόμιμα καθιερωμένη εξουσία από την κυβέρνηση και δημιουργούν μια νέα κυβέρνηση που βασίζεται στην παρανομία. Όπως έχει συμβεί καθ 'όλη τη διάρκεια της ιστορίας σε πολλές χώρες, εκείνοι που πραγματοποιούν αυτόν τον τύπο δράσης ισχυρίζονται ότι το κάνουν στο όνομα της εξαιρετικότητας, μια αιτία που κατέστησε την ενέργεια απαραίτητη και υπόσχονται να τερματίσουν αυτόν τον τύπο διακυβέρνησης όταν η εξαίρεση έχει εξαφανιστεί.
