ορισμός του άπληστου
Το επίθετο άπληστο ή άπληστο εκφράζει την έντονη επιθυμία για κάτι. Έτσι, αν λέμε "το αφεντικό μου πεινά για χρήματα" ή "η ομάδα πεινά για νίκες", υποδεικνύουμε ότι τόσο το αφεντικό όσο και η ομάδα έχουν έντονη επιθυμία. Αυτή η ένταση είναι συγκρίσιμη με τον ενθουσιασμό για την επίτευξη ενός στόχου. Λέμε ότι είμαστε πεινασμένοι για κάτι όταν έχουμε μια ανεπιθύμητη ώθηση που μας ωθεί προς αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε.
Το επίθετο απληστία αντιστοιχεί στην ουσιαστική απληστία, η οποία είναι ένα συναίσθημα παρόμοιο με τη φιλοδοξία, το πάθος ή την ατμόσφαιρα. Η αντίθετη ιδέα της απληστίας θα ήταν συνεπώς αδιαφορία, απάθεια, αποθάρρυνση ή αδιαφορία. Έτσι, η απληστία και η αδιαφορία θα ήταν δύο ανταγωνιστικές έννοιες.
Όταν χρησιμοποιούμε την έκφραση "Είμαι πεινασμένος για ..." δηλώνουμε ότι πραγματικά θέλουμε να κάνουμε κάτι, είτε είναι το φαγητό, το παιχνίδι, ο χορός ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα
Χρησιμοποιώντας το επίθετο άπληστοι λέμε ότι η όρεξή μας είναι ιδιαίτερα έντονη και πολύ ασυνήθιστη. Εάν κάποιος δεν έχει φάει για μια ολόκληρη μέρα, όταν έρθει η νύχτα, σίγουρα θα πεινάσει να βάλει λίγο φαγητό στο στόμα του.
Στη ρομαντική γλώσσα, η απληστία και η απληστία χρησιμοποιούνται για να δείξουν ότι το συναίσθημα της αγάπης είναι έντονο και παθιασμένο. Από την άλλη πλευρά, όταν ένα άτομο έχει μεγάλο ενδιαφέρον για μάθηση, είναι πρόθυμος για γνώση. Εάν κάποιος έχει μεγάλη αγάπη για την ανάγνωση, μπορεί επίσης να πει ότι είναι άπληστος αναγνώστης. Αυτά τα παραδείγματα επισημαίνουν ότι το επίθετο άπληστο σχετίζεται με κλίσεις ή πάθη που μπορεί να θεωρηθούν ασυνήθιστα όσον αφορά την ένταση.
Η προέλευση του όρου και μια αντανάκλαση σε αυτόν
Προέρχεται από το λατινικό avidus, το οποίο θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε ως άγχος ή με μεγάλη φιλοδοξία. Αν σκεφτούμε το αίσθημα της φιλοδοξίας ή της έντονης επιθυμίας, αντιμετωπίζουμε μια ιδέα με δύο πρόσωπα: το πάθος.
Το να νιώθουμε πάθος για κάτι είναι ένας τρόπος να δώσουμε τον εαυτό μας συναισθηματικά σε αυτό που θέλουμε, είτε πρόκειται για άτομο, για στόχο ή για χόμπι.
Ωστόσο, εάν το πάθος ή η επιθυμία είναι ανεξέλεγκτο, αυτό οδηγεί σε προβληματικές καταστάσεις, όπως συμβαίνει σε εθισμούς. Αυτή η δυαδικότητα των παθών έχει γίνει αντικείμενο ανάλυσης από ορισμένους φιλόσοφους.
Υπό αυτήν την έννοια, ο Αριστοτέλης πρότεινε το πάθος να υπόκειται στη σύσταση του μεσοπρόθεσμου όρου ως η ιδανική φόρμουλα, με τρόπο που ηθικά η σωστή στάση θα ήταν να βρει την εύλογη ισορροπία μεταξύ άγχους και απάθειας.
Φωτογραφίες: iStock - 101dalmatians / Jaume Ribera
