ορισμός της ερήμου
Η έρημος είναι ένα από τα πιο γνωστά και εύκολα αναγνωρίσιμα γεωγραφικά περιβάλλοντα λόγω της πολύ σπάνιας βλάστησης και επίσης λόγω της παρουσίας όχι πολύ εύφορων εκτάσεων, είτε μέσω αμμόλοφων ή ξηράς που δεν επιτρέπει κανέναν τύπο καλλιέργειας. Η πιο γνωστή έρημος στον κόσμο είναι η έρημος της Σαχάρας, η οποία καταλαμβάνει πολλές χώρες της Βόρειας και Κεντρικής Αφρικής και η οποία, από την άποψη της επέκτασης, είναι η μεγαλύτερη. Ωστόσο, πολλές άλλες περιοχές του πλανήτη θεωρούνται έρημοι και ακατάλληλες για την ανάπτυξη ανθρώπινης, ζωικής ή φυτικής ζωής.
Τα κύρια χαρακτηριστικά της ερήμου έχουν να κάνουν με την ποιότητα των εδαφών της και με το επίπεδο των βροχοπτώσεων που δέχονται αυτές οι περιοχές όλο το χρόνο. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι αυτό που ξεχωρίζει σαφώς τις ερήμους από άλλα οικοσυστήματα είναι ότι έχουν χαμηλές βροχοπτώσεις και, ως εκ τούτου, τα εδάφη τους είναι ξηρά ή ακατάλληλα για καλλιέργεια. Ταυτόχρονα, οι έρημοι έχουν σημαντικό εύρος θερμοκρασίας, πράγμα που σημαίνει ότι ενώ οι θερμοκρασίες είναι συνήθως πολύ υψηλές κατά τη διάρκεια της ημέρας και πολύ χαμηλές τη νύχτα. Αυτό προσθέτει επίσης στοιχεία για να κάνει αυτόν τον χώρο ένα δυσάρεστο μέρος για μόνιμη ζωή σε αυτόν.
Λόγω αυτών των συνθηκών, οι έρημοι χαρακτηρίζονται από πολύ λίγη βλάστηση, καθώς και ζώα που είναι ειδικά για τις περιοχές αυτές και που έχουν συγκεκριμένα στοιχεία για να επιβιώσουν. Η έρημος χλωρίδα και πανίδα είναι ωστόσο πολύ σπάνια, μεταξύ των ειδών ζώων μπορούμε να αναφέρουμε διαφορετικούς τύπους σαυρών, σαυρών, εντόμων, σκορπιών, αρπακτικών πουλιών και καμηλών. Τα τυπικά φυτά των ερήμων είναι κάκτοι και φοίνικες, καθώς και μικροί θάμνοι που δεν φτάνουν πολύ ψηλά και χρησιμεύουν κυρίως ως καταφύγιο για τα έρημο ζώα.
