ορισμός της ανατομίας
Μπορούμε να περιγράψουμε την ανατομία ως μια επιστήμη που ενδιαφέρεται για τη μελέτη του σώματος ενός ζωντανού όντος όσον αφορά το σχήμα του, τη οργανική του σύνθεση, τα στοιχεία που αποτελούν μέρος αυτού, τη λειτουργία του, τις πιθανές αλλαγές του κ.λπ. Τόσο η ανθρώπινη όσο και η κτηνιατρική ανατομία είναι ένας από τους πιο σημαντικούς κλάδους της ιατρικής ή της κτηνιατρικής και θεωρείται βασικός αφού οι διάφοροι, πιο συγκεκριμένοι κλάδοι προκύπτουν από την περιγραφή που κάνει για τον εν λόγω οργανισμό. Ο άνθρωπος έχει αναπτύξει ανατομικές πρακτικές από αμνημονεύτων χρόνων, πρακτικές που του επέτρεψαν να γνωρίζει περισσότερα και καλύτερα τη λειτουργία όχι μόνο του ανθρώπινου οργανισμού αλλά και των διαφορετικών τύπων ζωικών οργανισμών, έχοντας τη δυνατότητα να δημιουργήσει σχέσεις και διαφορές με τον πρώτο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η ανατομία είναι περιγραφική επιστήμη. Αυτό σημαίνει ότι η κύρια λειτουργία του είναι να περιγράψει τον οργανισμό που θα μελετηθεί και, συνεπώς, να δείξει όχι μόνο τα μέρη που το συνθέτουν (για παράδειγμα, όργανα, ιστούς, κύτταρα) αλλά και τη λειτουργία του με μια ολοκληρωμένη έννοια, δηλαδή τη σύνδεση των στοιχείων. διαφορετικά όργανα μεταξύ τους, δημιουργώντας σχέσεις και αναλύοντας τι συμβαίνει όταν αυτές οι σχέσεις ή αλληλεξαρτήσεις καταρρέουν. Η ανατομία χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο για άλλους κλάδους της ιατρικής και της κτηνιατρικής, δεδομένου ότι από αυτά μπορούν να καθιερωθούν. Για παράδειγμα, οι κλάδοι της ιατρικής, όπως η λοιμολογία, χρειάζονται τις πληροφορίες που παρέχονται από την ανατομία για να γνωρίζουν ποια είναι η σωστή λειτουργία ενός οργάνου και να κατανοήσουν τον λόγο της αλλοίωσής του όταν αντιμετωπίζουν μια λοίμωξη.
Η ανατομία είναι μαζί με την ιστολογία (τη μελέτη των ιστών) και την κυτταρολογία (η μελέτη των κυττάρων) ένα από τα κεντρικά μέρη της ιατρικής ή κτηνιατρικής καριέρας. Μπορεί να χωριστεί σε δύο μεγάλα κλαδιά γνωστά ως μακροσκοπική ανατομία και μικροσκοπική ανατομία. Ενώ το πρώτο μπορεί να λειτουργήσει με γυμνό μάτι επειδή επικεντρώνεται στη μελέτη των στοιχείων της οργανικής δομής που είναι ορατά χωρίς τη βοήθεια μικροσκοπίου, το δεύτερο θα είναι αυτό που είναι αφιερωμένο σε όλα τα φαινόμενα που πρέπει να χρησιμοποιούνται από μικροσκόπια άλλες συσκευές.
