ορισμός της έκτασης
Η εννοια του επιφάνεια του εδάφους χρησιμοποιείται επανειλημμένα για να αναφέρεται είτε στο ολόκληρη την επιφάνεια της γης, ή ελλείψει αυτής, σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος της απέραντης περιοχής που έχει το ίδιο.
Επέκταση και σύνθεση γης
Η επιφάνεια του εδάφους, που ονομάζεται επίσης ο φλοιός της Γης Χωρίζεται σε διάφορα τεκτονικές πλάκες, που γλιστρούν πάνω από το μάγμα (λιωμένη βραχώδη ύλη) και καλύπτεται από ηπείρους και νησιά, τα οποία έχουν διάφορες πηγές νερού: λίμνες, ωκεανούς, μεταξύ άλλων, τα οποία 71% και αποτελούν την υδρόσφαιρα.
Η επίδραση του νερού στη διαμόρφωσή του
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ένας άλλος πλανήτης έχει την ίδια ισορροπία νερού με τη γη και ότι φυσικά αποδεικνύεται απαραίτητος για την παρουσία της ζωής σε αυτήν.
Στη γη, το νερό αποδεικνύεται το μόνο στοιχείο που υπάρχει σε συνηθισμένες θερμοκρασίες και και στις τρεις καταστάσεις ύλης, όπως στερεό, υγρό και αέριο.
Σε παγετώνες και πολικά καλύμματα είναι σε σταθερή κατάσταση.
Στη βροχή, τις λίμνες, τις θάλασσες, τους ωκεανούς και τη δροσιά, μεταξύ άλλων, εμφανίζεται σε υγρή κατάσταση και τα σύννεφα και οι ατμοί εκδηλώνουν την αέρια κατάσταση.
Η βαρύτητα το κάνει να συσσωρεύεται στα ελεύθερα μέρη των βράχων και κάτω από την επιφάνεια, σχηματίζοντας υπόγεια αποθέματα νερού που ξέρουν πώς να τροφοδοτούν πηγάδια, πηγές και την πορεία ορισμένων υδάτων όπως ρέματα και που βοηθούν σε περιόδους ξηρασίας.
Από το φλοιό της γης ή η επιφάνεια είναι επίσης μέρος έδαφος και σε σχέση με το πάχος του αποδεικνύεται ότι είναι σχετικά λεπτό, που κυμαίνεται μεταξύ 7 km, στον πυθμένα του ωκεανού και 70 km. σε αυτές τις ορεινές περιοχές των ηπείρων.
Τα πιο χαρακτηριστικά και άφθονα στοιχεία είναι αλουμίνιο, μαγνήσιο, οξυγόνο και πυρίτιο.
Διαδικασίες που συνθέτουν και τάξεις
Πρέπει να σημειωθεί ότι η προέλευση του φλοιού της γης είναι το αποτέλεσμα της πυριτικές διεργασίες και ότι οι πόλοι του καλύπτονται από συμπαγές πάγο, ενώ το εσωτερικό χαρακτηρίζεται από ύπαρξη γεωλογικά ενεργό και έχει ένα στερεό στρώμα μανδύα, έναν υγρό εξωτερικό πυρήνα που προκαλεί ένα μαγνητικό πεδίο και έναν συμπαγή πυρήνα σιδήρου μέσα.
Υπάρχουν δύο τύποι επιφάνειας: ωκεανός φλοιός , το οποίο περιλαμβάνει το 75% της συνολικής πλανητικής επιφάνειας και έχει τρία επίπεδα: χαμηλότερο επίπεδο ή ΙΙΙ, συνορεύει με τον μανδύα και αποτελείται από gabbros και βασικούς πλουτωνικούς βράχους. επίπεδο II των βασαλτών βρίσκεται στα προαναφερθέντα gabbros. και στα βασάλτη είναι το επίπεδο Ι αποτελείται από ιζήματα.
Και από την πλευρά του, το ηπειρωτική κρούστα, είναι λιγότερο ομοιογενές από το προηγούμενο, καθώς αποτελείται από πετρώματα διαφορετικής προέλευσης και είναι λιγότερο λεπτό.
Χαρακτηριστικά του πλανήτη Γη και εξέλιξη
Ο πλανήτης Γη είναι ο πιο βραχώδης μεταξύ των συνομηλίκων του και δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,5 εκατομμύρια χρόνια και σχηματίζεται μαζί με ολόκληρο το ηλιακό σύστημα.
Στην αρχή ήταν κρύο, αλλά η συστολή των υλικών που το συνθέτουν και η ραδιενέργεια ορισμένων στοιχείων προκάλεσαν την άνοδο της θερμοκρασίας του.
Η βαρύτητα έκανε επίσης το ίδιο, διαφοροποιώντας την κρούστα από τον μανδύα και τον πυρήνα.
Πρέπει επίσης να πούμε ότι η γη περιβάλλεται από ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο, θα μπορούσαμε να το θέσουμε με όρους ότι η γη έχει έναν τεράστιο εσωτερικό μαγνήτη.
Σε αυτό, διακρίνονται βουνά, ποτάμια, οροπέδια, πεδιάδες, έρημοι, ζούγκλες, που είναι αυτά που οριοθετούν και χαρακτηρίζουν το σχήμα που διατηρεί.
Αλλά η γη όπως φαίνεται σήμερα απέχει πολύ από την εμφάνιση που είχε όταν γεννήθηκε, γιατί εκείνες τις μέρες ήταν μόνο μια συσσώρευση πετρωμάτων που όταν το εσωτερικό του μέρος θερμάνθηκε κατέληξε να λιώνει ολόκληρο τον πλανήτη.
Καθώς περνά ο χρόνος, ο φλοιός στεγνώνει και γίνεται στερεός, στα κάτω μέρη συσσωρεύεται νερό και πάνω από την κρούστα σχηματίστηκε ένα στρώμα γάζας: η ατμόσφαιρα.
Εν τω μεταξύ, ο σχηματισμός του σύμπαντος συμβαίνει πριν περίπου δεκατρία χιλιάδες χρόνια με τη διάσημη έκρηξη γνωστή ως το Big Bang, της οποίας η τεράστια δύναμη προωθούσε φανταστικά την ύλη.
