ορισμός της τοποθεσίας
Η έννοια της τοποθεσίας είναι μια έννοια που χρησιμοποιείται σε διοικητικό και γεωγραφικό επίπεδο για τον προσδιορισμό ορισμένων τύπων εδαφών και χώρων που χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη κοινών χαρακτηριστικών. Οι τοποθεσίες μπορούν να διαφέρουν είτε ως προς την επιφάνεια, τον αριθμό των κατοίκων, τη γεωγραφία, κ.λπ., αλλά θεωρούνται πάντα αναπόσπαστο μέρος άλλων διοικητικών μορφών όπως η επαρχία, το κράτος ή η χώρα. Επιπλέον, ανάλογα με το μέγεθός τους, ενδέχεται να φιλοξενούν διαφορετικές πόλεις ή μικρές πόλεις, καθεμία με ένα συγκεκριμένο προφίλ και ταυτότητα.
Η ιδέα της τοποθεσίας προκύπτει στον Μεσαίωνα από την αναδιοργάνωση των ευρωπαϊκών εδαφών που παλαιότερα ανήκαν στις επαρχίες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μετά την πτώση της. Ελλείψει κεντρικής δύναμης για διατήρηση της τάξης όπως είχε κάνει η αυτοκρατορία, πολλές περιοχές μεγαλύτερου ή μικρότερου μεγέθους στη Δυτική Ευρώπη άρχισαν να οργανώνονται, είτε διοικητικά, πολιτικά και οικονομικά. Έτσι, εμφανίζονται περιοχές που ήταν αυτή τη στιγμή μικρές κοινότητες στις οποίες ένας πληθυσμός ήταν αφιερωμένος κυρίως σε έναν τύπο δραστηριότητας και των οποίων οι κάτοικοι είχαν κοινά χαρακτηριστικά ταυτότητας, δηλαδή επίσημα σύμβολα, θρησκευτικές πρακτικές, μορφές κοινωνικότητας κ.λπ.
Προς το παρόν, η τοποθεσία διέφερε σε μεγάλο βαθμό από την πρώτη μορφή. Υπό αυτήν την έννοια, η κύρια αλλαγή που μπορεί να παρουσιάσει μια τρέχουσα τοποθεσία είναι το γεγονός ότι σήμερα αποτελείται από μεγαλύτερο πληθυσμό, αν και όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Για να συνεχίσουμε, οι τοποθεσίες σήμερα μπορούν επίσης να είναι μεγαλύτερες χωρικά και να περιλαμβάνουν πολλά χωριά ή μικρές πόλεις που έχουν το ίδιο διοικητικό και κυβερνητικό σύστημα για να ενώσουν διάφορες δικαιοδοσίες στο ίδιο κέντρο. Ωστόσο, οι περιοχές μοιράζονται σε μεγάλο βαθμό με εκείνες του Μεσαίωνα την αίσθηση ότι ανήκουν σε έναν χώρο που δεν είναι μόνο γεωγραφικός αλλά και πολιτιστικός που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ταυτότητα των κατοίκων του.
