ορισμός της κλίσης
Με εντολή του γεωμορφολογία, ένα κλίση, θα είναι εκείνο το μέρος σε παρακμή μέσω του οποίου διέρχεται το νερό Κανονικά, η κλίση εμφανίζεται ως κεκλιμένη επιφάνεια που βρίσκεται μεταξύ πολύ υψηλότερων σημείων, αυτή είναι η περίπτωση του κορυφές, κορυφές ή κορυφογραμμές, ή σε αντίθετη περίπτωση, επίσης στο χαμηλότερα σημεία ότι αυτή, πώς να είναι: πόδι πλαγιών ή γούρνων.
Ως συνέπεια της δράσης της διάβρωσης και των βραχώδεις χαρακτηριστικών του εν λόγω εδάφους, η κλίση θα εμφανίσει διαφορετικά προφίλ, είτε κανονικά είτε ακανόνιστα, δηλαδή, με σπάσιμο της κλίσης. Ομοίως, η βλάστηση, η επιφάνεια, η ανισότητα, η έκθεση στον ήλιο και το ύψος θα καθορίσουν την κλίση.
Οι κοιλάδες, που βρίσκονται κυρίως ανάμεσα σε βουνά, έχουν συνήθως πηγές και στη συνέχεια είναι συνηθισμένο να ρέουν ποτάμια και ρέματα μέσα από τις αντίστοιχες πηγές και έτσι να γίνει μια μετρήσιμη πηγή νερού για τα ζωντανά όντα που κατοικούν στην περιοχή και που χρειάζονται νερό για να επιβιώσουν.
Στην πλευρά σου, η λεκάνη απορροής, επίσης γνωστός ως κοιλάς μεταξύ ποταμών, είναι ένα σύνολο πλαγιών που ρέουν μέσω του ίδιου στοιχείου, είτε πρόκειται για ποτάμι, λίμνη ή θάλασσα. Εν τω μεταξύ, αυτός ο τύπος λεκάνης χωρίζεται συνήθως σε τρεις ενότητες: άνω λεκάνη (εδώ γεννιέται ο ποταμός ή η πηγή νερού), μεσαία λεκάνη (σε αυτό το μέρος εμφανίζεται η ισορροπία μεταξύ στερεού υλικού και νερού) και κάτω λεκάνη (Το υλικό που ελήφθη από την άνω λεκάνη εναποτίθεται στον κώνο αποθάρρυνσης).
Εν τω μεταξύ, καλείται το σύνολο των λεκανών απορροής, που μόλις αναφέρθηκαν και που στραγγίζουν στην ίδια θάλασσα υδρογραφική κλίση.
Μια άλλη χρήση του όρου επιτρέπει να ληφθεί υπόψη καθένα από τα κεκλιμένα επίπεδα μιας στέγης.
Και επίσης, στη δημοφιλή γλώσσα, όταν πτυχή ή άποψη από την οποία μπορεί να αναλυθεί ένα θέμα ή κατάσταση ονομάζονται πλαγιά. Εάν δεν αναλύσουμε όλες τις πτυχές που συνδυάζονται σε αυτήν την επιχείρηση, δεν θα είμαστε σε θέση να επιτύχουμε την επιτυχία που θέλουμε.
